რატომ მეუფლება ეს "რაღაც" გრძნობა მხოლოდ მაშინ როცა ის ჩემთანაა...რატომ მიჩქარდება მის დანახვასა და შეხებაზე გული............
რატომ ხდება ნდება ეს მხოლოდ მაშინ როდესაც ის მეხება... მაშინ, როდესაც მასთან ახლოს ვარ, რატომ მეუფლება ეს "რაღაც" გრძნობა...
თვალებს ნელნელა ვახელ და ჯანქუქის გაღიმებულ სახეს ვხედავ. უცებ წამოვხტი.
ქუქი: როგორც ჩანს აქ გეძინა.
- ხო ალბათ აქ ჩამეძინა.
სიტყვებს ძლივს ვაბავდი ერთმანეთს. ნეტა გუშინდელი დღე ახსოვს? რაც გუშინ თქვა...
- გუშინ მთვრალი იყავი და დაგაწვინე და ალბათ აქ ჩამეძინა მეც.
ჯანქუქი გაკვირვებული მიყურებდა...
ქუქი:რამე უადგილო ხოარ ვთქვი ან გავაკეთე?
- ჰმმ არაა...
ეგრევე მისი სიტყვები გამახსენდა მაგარამ გადავწყვიტე არ ვუთხრა. იქნებ უბრალოდ სიმთვრალეში წამოსცდა...მაგრამ.... ნუ მაგაზე აღარ ვიფიქრებ.
კარზე კაკუნი იყო.
ქუქი: ვინაა?
ჯინი: მე ვარ ძმაო.
ქუქი: აა ძმაო შემოდი.
ჯინი შემოვიდა ოთახში.
ჯინი: აბა გაემზადეთ... უნდა ვისაუზმოთ და წავიდეთ.
- სად უნდა წავიდეთ?.
ჯინი: დაგავიწყდა? დღეს ხომ სასკოლო ბანკში მივდივართ.
- აა ეგ... ხო... კაი მოვემზადები.
ჯინი: კაი მაშინ ჩავალ ქვემოთ. და ჩამოდით თქვენც.
ქუქი: კაი.
ჯინი გავიდა ოთახიდან, ეგ ბანაკი აღარც მახსოვდა. აბაზანაში შევედი და მალევე მოვწესრიგდი.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
მერე ეგრევე დაბლა ჩავედი ყველა იქ იყო.
ჯენი: მოდი ლის ეხლა ვიწყებთ. - კაი. მაგიდასთან დავჯექი.მალევე მოვრჩით და უკვე წასვლის დრო იყო. ჩანთები ავიღეთ და გავედით. სკოლამდე მძღოლმა მოგვიყვანა. იქ უკვე იყვნენ ბავშვები. მალევე ბევრები მოგროვდნენ და ბოლოს დირექტორიც მოვიდა.
