KYK BORCU // texting

9.

İyi okumalar...

"Dalga geçiyorsun herhalde şu an."  başımı salladım

"Hayır niye dalga geçicekmişim işsiz miyim ben?"

"Gökçin daha geçen gün beni saçma sapan tersliyordun. Ne değişti?" dudaklarımı aralamış konuşacaktım ki izin vermedi.

"Aa doğru ben iki kez kanser atlattım."

"Gerizekalısın. Sen gerçekten gördüğüm en gerizekalı en aptal insansın. Ya Canberk kendin söylüyorsun atlattım diye. Banane iki kez kanser atlattıysan aptal. Acıdığım için mi bunu söylediğimi düşünüyorsun? Öyleyse öğrenmen gereken ilk şey benim acıdığım için kimseye seni seviyorum demeyeceğim olmalı. Körsün diyorum sana. Yıllardır bir kez bile görmedin. Şimdi gelip bana acıdığın için söylüyorsun diyemezsin. Benim sevgimi küçümseyip yok sayamazsın ya. Tamam yıllarca beni yok saydın hiç görmedin ama sevgimi yok sayamazsın anladın mı?" öylece bakakaldı.

elleri ile yüzünü sıvazlayıp saçlarını geri attı.

"Gökçin o zaman neden öyle davranıyordun? Neden benden nefret ediyordun?"

"Senden nefret etmiyordum. Etmedim. Hiç etmedim yemin ederim."

"O zaman neden ya neden!?" aniden bağırmasıyla yerimde sıçradım.

"Bilmiyorum allah kahretsin ki bilmiyorum. Korktum. Dalga geçiyorsun diye korktum." başını iki yana sallıyordu.

"Anlayamıyorum. Gerçekten anlayamıyorum. Dalga geçicek hiçbir sebebim yokken neden yapayım böyle bir şeyi? Neden aşık olduğum kadına böyle bir şey yapayım?" yutkunamadım.

"Çünkü beni görmüyordun. Bakmıyordun. Kördün bana. Ve beni hiç görmeyen bir adamın çıkıp bir anda evlenelim demesini dalga geçiyor diye algılamam çok normaldi anlasana." ikimiz de ağlıyorduk.

"Canberk ağlama." daha çok ağlamaya başladı.

"Ağlamasana!"

"Asıl sen ağlama." göz yaşlarımı sildim.

"Ağlamıyorum." Ellerimi yanaklarına koyup göz yaşlarını sildim.

"Sana söz veriyorum hayatım boyunca hep göz yaşlarını sileceğim." Yutkundu ve gözlerini yumdu.

"Gökçin. Bir daha bu yaşların sebebi olmak istemiyorum." Gülümsedim.

"Olma o zaman..."

"Evlenicek misin benle?"

"Evlenmeli miyim? Beni çok üzdün.."

"Canberk ya.. Özür dilerim korktum gerçekten." güldü.

"İyi tamam evlenirim senle." aniden aklıma gelen şeyle kaşlarım çatıldı.

"Ne oldu ya şimdi?"  elini kaşlarıma götürüyordu ki eline vurdum.

"Hayatımda bir var demedin mi sen az önce? Kim o?" kahkaha atıp kolunu omzuma atarak beni kendisine çekip sıkıca sarıldı.

"Sensin tabii ki şapşal." rahatlayarak beline sarıldım.

"İyi bari. Neyse düğünümüz var."

"Aa evet evleniyoruz."