karanlığım enkaz altında

bölüm 1

Evet karanlığım enkaz altında ilk bölümü hayırlı uğurlu olsun Umarım beğenirsiniz

(Herzaman ki gibi kendimi tuhaf hissediyorum.)
Günlüğüm elime alıp dün ne olduysa yazdım.

Kalkıp pencerenin yanında duran koltuğa oturdum kulaklığımı takıp altüst olmuşum şarkısını açıp dinledim.
Kış ayındayız yağmur yağıyordu
Kafamı pencereye dayadım.
Yağmur damlaları pencereye değiyordu. Çok güzel di bende bi yağmur damlası olmak istiyordum.
Düşünmeye başladım niye yalnızım.
Kim beni bu enkazdan çıkartaçak.
Enkaz altında tek başımayım...
Gözlerimi kapatım anın tadını çıkarmak istedim
Taki kapının açılmasıyla
Gülsüm abla gitmişti,evinin çalışanı
"Kızım yemek hazır "
"Tamam gülsüm abla "Gülsüm abla aşağıya inmişti.
Bende yerimden yavaşça kalkıp aşağıya indim geçip masaya oturdum.
Gülsüm abla geldi yanıma
"Portakal suyu istermisin kızım"
"Olur gülsüm abla "dedim babamın söze girdi gülsüm ablaya bakarak
"Rümeysa hanım diyeceksin"
"Tamam efendim"
Gülsüm abla baktığımda üzülmüştü sinirle baba döndüm
"Ben ona öyle seslenmesini istedim"
"Hayır öyle seslenmiyicek"
Tam konuşacaktım.elini masaya vurup.
"Bana karşı gelme"

"