VegasPete (KinnPorsche side story)

පළමු පරිච්ඡේදය (1 කොටස)

-Vegas-

"ස්තුතියි"

කටහඬක් කිව්වා.

මම එයාව motor bike එකකින් විශ්වවිද්‍යාලය වටේ රවුමක් එක්කගෙන ගියා. ඒක මට එයාට සමීපවෙන්න ලැබුණ හොඳම හොඳ අවස්ථාවක්....!

ඒත් ඒ අවස්ථාව මට මේ තරම් ඉක්මනින් ලැබෙයි කියලා නම් මම කවදාවත්ම හිතුවේ නෑ.

"ඔයාට කවදා හරි ආයෙම ඩ්‍රයිවර් කෙනෙක් ඕන වුනොත්..... ඕනම වෙලාවක මට කතා කරන්න."

මම මගේ ඉස්සරහ හිටපු කෙන දිහා බලලා හිනා උනා.

Porsche.....!

මේ කොල්ලා හැම වෙලාවෙම මගේ ඇස් දෙකට හරි ලස්සනට පෙනුනා. එයාගෙ ශරීරය, පෙනුම, ඒත් එක්කම මුරණ්ඩු ගති පැවතුම්, එයාගේ පෞරුෂය..... මේ හැමදේම මට අභියෝගයක් වුණත් මට ඒ හැමදේම හරිම සිත් ඇදගන්නා සුළුයි....!!

ඔයා කැමති නම් ඉතින්...... එයා වැඩිය හිතන්නේ නැතුව උත්තර දුන්නා.

එයා ඒ තරම් උනන්දුවෙන් ඉන්න බවක් නොපෙනුනත් මට මගේ ඇස් ඉස්සරහ ඉන්න මේ කොල්ලගෙන් මගේ ඇස් අහකට ගන්න බැරි උනා.

"එහෙම වුනොත් ඔයා මේ දැන් වගේම මගේ පිටිපස්සෙන් යන්න එනවද?"

මම මේ විදියට එයාට ලං වෙන එකේ ඇත්තම අරමුණ ගැන පැහැදිලි ඉගියක් පෙන්නන්න එයා දිහාට බැල්මක් හෙලන ගමන් මං හිනා වෙලා කිව්වා.

දැන් මට අවස්ථාවක් ලැබුණ නිසා මම ඉක්මන් කරන්න ඕන.

"ඔයා දැන් ගියා නම් හොඳයි. ආයෙමත් ස්තූතියි."

Porsche ඉක්මනින්ම කතාව අවසන් කරා. මම ඒක මට කරපු අගෞරවයක් විදිහට සැලකුවෙ නෑ.

සමහරවිට ඒ මම එයාව හොඳින් තේරුම් ගත්ත නිසා වෙන්න ඇති. එයාට තියෙන්නේ හරිම මුරණ්ඩු ගති ලක්ෂණ.

ඒ වගේම එයා ශාරීරිකව කොයි තරම් ශක්තිමත් වගේ පෙනුනත් ඇතුළතින් තමන්ගේ දුර්වලතාවයන් හංගගන්න හැමවෙලාවෙම උත්සාහ කරනවා කියන එක මට හොඳටම තේරෙනවා.

මොකද මං එයා දිහා බලාගෙන ඉන්නකොට මට දැනෙන්නෙ මම කණ්ණාඩියකින් මං දිහාම බලාගෙන ඉන්නවා වගේ....!

ඒත් එයා මට වඩා ටිකක් වෙනස්.

ඔහු හරිම සරල පොඩ්ඩක්වත් සංකීර්ණ නැති පුද්ගලයෙක්. ඒ වගේම තමන් හිතන දේ ඒ විදිහට කෙලින්ම කියන කෙනෙක්.

ඒත් මම එහෙම නෑ.....!

මට මගේ ඇත්තම සිතුවිලි වගේම මගේ ඇත්තම පෞරුෂය එයාට වඩා හොඳට හංගගන්න පුලුවන්.

සමහර විට ඒ මම අත්විඳින ජීවත් වෙන ජීවිතේ එයාට වඩා වෙනස් නිසා වෙන්න පුළුවන්.

(Porsche Pachara ඔබේ මිතුරු ඉල්ලීම පිළිගෙන ඇත)

මගේ ෆේස්බුක් ගිණුම විවෘත කරලා මම දුරකථන තිරය දිහා බොහොම තෘප්තියෙන් බලාගෙන හිටියා.

ආපහු ඡංගම දුරකථනය පැත්තකින් තියන්න කලින් මම ඒකට ප්‍රතිචාර දැක්වූවා.

අවසානයේ මම මගෙ කාර් එකට නගිනකොට මගේ මූනේ තිබුන පුළුල් හිනාව ටිකෙන් ටික නැති වෙලා ගියා.

මගේ අත් වලින් මගේම මුහුණ පිරිමදින ගමන් කාර් එකේ ඉස්සරහ කණ්ණාඩියෙන් මං මගේ මූණ දිහා හොඳට බැලුවා.

මගේ ඇස් දිහා මම ගැඹුරින් බලාගෙන ඉද්දි..... තවත් වැඩි වැඩියෙන් ගැඹුරින් බලාගෙන ඉද්දී..... මං සම්බන්ධයෙන් මං වැඩිපුරම බය වෙන්නෙ මොකටද කියන එක මම හොඳින්ම දැක්කා....

අවස්ථාවට අනුව මට එකිනෙකට වෙනස් පෞරුෂයන් තියෙනවා කියන එක මම පිළිගන්නවා. ඒ වගේම මගේ හැඟීම් උනත් කවදාවත් ස්ථිර විදිහට තියෙන්නෙ නැහැ.

මම මගේ මිත්‍රශීලී ගති Porsche ට පෙන්නුවෙ, මට එයාට සමීප වෙන්න වුවමනා නිසා.

මුලදි නම් මට එයාව දිනා ගන්න ඕන උන එකම හේතුව Kinn....!

ඒත්....

දැන් මම ඇත්තටම Porsche ගැන උනන්දුයි.

ඒ වගේම......,

දවසක එයා මං කොයි වගේ කෙනෙක්ද කියලා හරියටම තේරුම් ගත්තොත්..... එදාට එයාට මාව පිළිගන්න පුළුවන් වෙයිද?

මං එයාට මං ගැන පෙන්නපු හැමදේම නිකංම මායාවක්, බොරුවක් කියලා දැනගත්තොත්.... එයාට කොහොම දැනෙයිද?

මම කාර් එක ස්ටාර්ට් කරල ගෙදර යන්න ලෑස්ති වුණා. ඒත් ඒ ගොඩනැගිල්ලේ ඈත එක කොනකට වෙන්න නවත්තලා තිබුන හොඳට හුරුපුරුදු කාර් එකකට මගේ අවධානය යොමු වුණා.

ඒක නිසා ආපහු මගේ මූණට පොඩි හිනාවක් ආවා....!

*****

Translated by,

Nuwie.