Η Αντωνία είναι φοιτήτρια νομικής , τι θα γίνει όμως όταν την αναγκάσουν να παντρευτεί;
Πως θα καταλήξει ο γάμος τους και Πίος θα είναι ο πραγματικός και απρόσμενος έρωτας της ζωής της;
Mmmm enemies to lovers .... Maybe , i dont know . I guess we...
Βγαίνουν δύο άντρες και με ένα βήμα μπήκαν στο σκαφος μας
Γιάννης: Πέτρο τι κάνεις εσύ εδώ;
Πέτρος: εσύ μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί μας καρφώσες για τις αποθήκες;
Εγώ : τι λέει
Γιάννης: Αντώνια μπες μέσα
Μου λέει και εγώ απλά τον ακούω
Πέτρος : βλέπω η μικρή σε υπακούει
Γιάννης: την Αντωνία αστην ήσυχη και όσον αφορά για τα ναρκωτικά που πουλάς εγώ δεν είπα τίποτα στους μπάτσους
Πέτρος: και γιατί να σε πιστέψω
Γιάννης: εσυ τι λες θα ήθελα να κάνω κιαλους εχθρούς δεν μου φτάνουν αυτοι που έχω
Πέτρος : τελευταία φορά που σε επισκέπτομαι και μένεις ανέγγιχτος την επόμενη φορά που θα συναντηθούμε δεν θα συνγρατισω τα νεύρα μου
Αφού φύγουν έρχετε μέσα
Γιάννης: εισια καλά;
Εγώ: μια χαρά είμαι εσύ;
Γιάννης: και εγώ καλά είμαι να με τρομάξει ήθελε νόμιζε πως τον κάρφωσα στους μπάτσους
Την επόμενη μέρα
Είμαστε καλεσμένοι σε ένα μασκέ πάρτυ
Εγώ: εισια έτοιμος Γιάννη;
Γιάννης: ναι πως σου φαίνομαι;
Εγώ: Ζορό ντυθηκες παιδί μου
Γιάννης: γιατί δεν σου αρέσει;
Εγώ: καλά καλός εισαι εγώ πως είμαι ;
Είχα βάλει αυτά
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Γιάννης: καλή εισια , πάμε;
Εγώ: πάμε
Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και κλασικά είχαμε συνεννοηθεί να είμαστε πάλι πολύ διαχιτηκοι μεταξύ μας
Βγαίνουμε και μπαίνουμε σε μια αίθουσα η οποία ήταν τεράστια και διακοσμημένη με ιστούς αράχνης κολοκύθες φωτάκια και γενικά ότι στολίδια βάζουν στις απόκριες
Καθόμαστε σε έναν καναπέ και μιλάμε για διάφορα θέματα
Μέχρι που μας πλησιάζει από μακρυά πάλι αυτή η Νικόλ
Ντυμένη σαν τσουλα
Το μάθαμε τώρα στις απόκριες να βάζουμε εσώρουχα και φτερά και να το παίζουμε άγγελος
Εγώ καλή μου ντύθηκα διάβολος που στο κάτω κάτω το θέλει το εξαλο του το ρούχο αλλά έβαλα κάτι πολύ σεμνό
Νικόλ: επ παιδιά τι κάνετε εδώ;;
Εγώ: καθόμαστε δεν βλέπεις ;;
Ο Γιάννης ρίχνει ένα γελακι και της λέει
Γιάννης: τι θες Νικόλ;
Νικόλ: θέλω να χορέψουμε
Γιάννης: δεν μπορώ
Νικόλ: γιατί;
Γιάννης: και να μπορούσα δεν γίνετε να αφήσω μόνη της την Αντωνία
Νικολ: μην ανυσιχεις δεν θα είναι μόνη θα της κρατάει συντροφιά ένας φίλος μου
Γιάννης: καλά τότε αλλά μόνο έναν χορό
Σηκονετε και με παρατάει το γαϊδούρι
Έλεος
Να δω πιον θα έχει κουβαλήσει αυτή για να μου κάνει παρέα
Ξαφνικά νιώθω καπιον να μου κλείνει τα μάτια και να με φιλάει στον λαιμό
Γυρνάω και βλέπω τον Γιάννη
Κάθετε δίπλα μου και μου ορμάει κανονικότατα
Με φιλάει πολύ παθιασμένα και μας βγάζουν και φωτογραφίες και φοτογραφοι
Με φιλάει στο στόμα και στο λαιμό χωρίς σταματημό δεν μπορώ να πω δεν μου κακοπευτει αλλά δεν νιώθω και κάτι
Μετά από δύο λεπτά σηκονετε και φεύγει χωρίς να μου πει τίποτα
Τι φάση;
Και καθώς σκευτομουν που πάει τον βλέπω να έρχεται κοντά μου
Γιάννης: τι γίνετε;
Εγώ: τι ήταν αυτό πριν;
Γιάννης: Πίο;
Εγώ: έλα τώρα που δεν καταλαβαίνεις πριν που με φίλησες
