Mafia Love

8 το γλεντι και οι απροσμενοι εχθροι

Έχω ετοιμαστεί και είμαστε έτοιμοι να πάμε για την εκκλησία

Χρήστος: πως είναι η νυφουλα μας;

Εσύ μου έλειπες τώρα

Μαμά: ανχομενη είναι οπότε πάμε έχουμε στήσει είδη τον γαμπρό ένα τέταρτο

Η εκκλησία με το αμάξι είναι δεκαπέντε λεπτά δεν πειράζει ας περιμένει , δεν θα πάθει τίποτα

Μπροστά είναι ο Χρήστος με την μάνα μου και δίπλα μου ο Γιώργος

Τα χέρια μου από αμηχανία και ανχος αρχίζουν να τρέμουν

Ξενικά νιώθω το χέρι του Γιώργου να μου χαϊδεύει το δικό μου

Γιώργος: ηρέμησε

Εγώ: προσπαθώ

Αφού φτάσουμε ο Γιώργος μου ανοίγει την πόρτα και με βοηθάει να βγω

Τον πιάνω από τον αγκώνα και πάμε προς τον Γιάννη

Ο οποίος είναι πολύ ωραίος με τα γαμπριατικα

Η καρδιά μου χτυπάει σαν τρελή

Ανχονομαι....

Ο Γιάννης μου δίνει ένα μπουκέτο από λουλούδια και μου λέει

Γιάννης: ήμουν σίγουρος ότι θα σου πηγαίνει το νυφικό

Μου ξεφεύγει ένα χαμόγελο και μπαίνουμε μέσα

Η μάνα του Γιάννη είναι φουλ συγκινημένη

Δεξιά και αριστερά φωτογράφοι ελπίζω να βγω καλή τουλάχιστον

Τελειώνουμε το μυστήριο και πρέπει να πάμε σπίτι του να αλλάξουμε και να πάμε μαζί στη δεξίωση

Ανεβαίνουμε τις σκάλες και αλλάζουμε γρήγορα εγώ βάζω αυτό

Και ο Γιάννης άλλαξε απλά ένα σακάκι

Κατεβήκαμε κάτω στο σαλόνι και περιμέναμε και τους υπόλοιπους για να φύγουμε

Μετά από 30 λεπτά είχαμε φτάσει στο ξενοδοχείο που θα γινόταν η δεξίωση

Μπαίνω μέσα και έρχονται πάνω μου 2 φίλοι μου αγορια και η Κατερίνα η κολλητή μου

Μου ευχήθηκαν για το γάμο και φυσικά η Κατερίνα ξέρει τα πάντα οπότε το μόνο που είπε και με εκνεύρισε ήταν:

Κατερίνα: καλά εγώ αν με παρακαλούσε να με παντρευτεί ένας τέτοιος μέχρι και παιδιά θα του έκανα

Έλεος αυτή η κοπέλα πιστεύει πως όλα μετριούνται με το χρήμα και την ομορφιά αλλά τι να κάνω μια την έχω ξέρω ότι τα λέει για πλάκα

Αφού καθησαμε στο τραπέζι μας ξεφνικα μπαίνουν 3 άντρες μαυροφορεμένη και αμέσως σηκονετε όλο το σόι του Γιάννη

Τι γίνετε ρε παιδιά;

Ποιοι είναι αυτοί;

Παναγιώτης: Παύλο τι κάνετε εδώ;

Παυλος: εμαθα ότι γίνετε ένας γάμος εδώ και στεναχωρήθηκα επίδη δεν με καλέσατε , όμως είμαι καλόκαρδος άνθρωπος και σας έφερα μέχρι και δώρο

Παναγιώτης: δεν χρειαζόμαστε τα δώρα σου

Παύλος: και όμως εγώ θα το δοσω το δώρο μου στον γαμπρό και στην νύφη

Μας πλησιάζει και βγάζει ένα όπλο σημαδεύοντας τον Γιάννη

Φοβάμαι

Παύλος: μα τι πιστέψατε; Αναπτήρας είναι

Λέει και μαζί με το πιστόλι που τελικά είναι αναπτήρας δίνει και κάτι πούρα στον Γιάννη

Ευτυχώς

Τι παιχνίδια είναι αυτά;

Και πιος είναι αυτός ο Παύλος που όλοι ταράχτηκαν μετ' όπου είδαν