HAYALLER GERCEKLERDEN USTUNDUR..

DEVAMMM

Koşa koşa yanımıza geldi ve size ihtiyacım var beni yalnız bırakmayın dedi. Ama biz bunlara kanmadık ve cafeye gittik. Birisinin sesleri geliyordu bağırıyordu.ve sinirli bir şekilde giriş kapısını çarptı. Arkamızı döndüğümüzde bu kişi"Mira"ydı. Bu cafe Mira nın babasının cafe siymiş ve Mira zaten bize kızgındı bizi görünce daha fazla kızgınlaştı. Ve bizi dışarıya çıkarttırdı. Can da sinirlenmişti ve hemen arabaya bindik başka bir cafeye gittik oturduğumuz sırada biri aradı arayan ı merak ettim. Ama açtım ve bu Miraydı şaşırmışstım mira benim telefonumu nerden bulmuştu . Sordum ve venim yapamayacağım şey yok haaa bu arada sizden özür dilerim bunu yapmak zorundaydım dedi ve kapattı. Ben şoktaydım bir insan bu kadar mı kötü olabilirdi. Neyse can la güzel bir vakit geçirdik ve can beni eve bıraktı. Tuttuğum günlüğe hepsini yazdım. Bir anda telefonuöa mesaj geldi.Gönderen sevdiğim (can)di. Ama ben geri dönemedim ve kapı çaldı cevwp veremediğim için eve gelmiş. Ben geröekten Can ı seviyordum onu kapıda gördüğümde çok sebindim aynı zamsnda şaşırdım. Bunu beklemiyordum. Bana hadş kalk gidiyoz drdi. Can ın türkçeside böyleydi. Onum türkçesini seviyordum her şeyi dört dörtlüktü hele bana karşı çok dürüst bir çoçuk o benim ilk göz ağrım. Onun benden ayırmasınlarda ne yaparsa yapsınlar. Mira ile tolda karşılaştık ve görmemiş gibi yola devam attik ama o arkamızdwn selamm!dedi şnsanlık hali dönüp baktık ve bize tip tip bakıyordu.

Hikayemi düzgün yazmak için çok uğraşıyorum yorumlarınızla belirtirseniz sevinirim