BTS REACTİON

35.

•Onu artık sevmiyorsun ve uzaklaşmaya çalışıyorsun•

~istek~

•Seokjin

Büyük bir kahkaha atıp kendi şakasına gülerken gözlerini devirerek elindeki dergiyi okumaya çalıştın. Son zamanlarda, onun yaptığı her şey o kadar sinirine dokunuyordu ki kendi kendine gülüşü bile seni deli etmek için yetebiliyordu.

"Biraz daha az gülebilir misin?" dedin aksi bir tavırla. "Bir şeyler okumaya çalışıyorum."

"Oh, pardon aşkım." Karşı koltuktan kalkarak yanına geldiğinde dudaklarını kemirdin. Parmakları kolunda dolanmaya başladı, dudaklarını kolunun üstüne bastırdı. Kolunu çekmek ve bu ortamdan gitmek istiyordun ama yapamıyordun. Onu yüz üstü bırakacağın düşüncesi, içini kemirirken bulunduğun durumdan da rahatsızdın.

"Akşam ne yemek istersin? Ne yapayım?" Dergi sayfasını çevirmek bahanesiyle kolunu ondan kurtarırken kısık sesle cevap verdin.

"Dışarıda yiyeceğim."

"Hmm, kiminle? Ben de gelebilir miyim?"

"Sadece," dedin dergiyi hırsla kapatıp öfkeyle ona dönerek. "Sadece biraz yalnız kalmama izin verir misin!? Sürekli bir çocuk gibi seni peşimde gezdiremem. Rahat bırak beni!"

Dudakları gerildi, gözlerinden geçen o soyut acıyı gördüğüne yemin edebilirdin, yüzü düştüğünde bile belirsizce gülümsemeye çalıştı. "Üzgünüm, böyle hissettirdiğimi bilmiyordum."

Eli saçlarında dolanırken vücudunu yanından çekti ve koltuktan kalktı, yüzünü senden saklamaya çalışırken çatlayan sesini işitebiliyordun. "Ben... seni yalnız bırakayım o zaman."

Onun merdivenden yukarı çıkışını izlerken yüzünü ovdun öfkeyle, bu durumdan nasıl çıkman gerektiğini bilmiyordun ama ondan daha çok kalbini kıran şey; ona artık sevgi dolu bir duygu besleyemiyor oluşundu.

•Yoongi