Schmerzhaft Schön

Yıllar sonra ilk kez

Bankta oturmuş yağan yağmurun bedenimi ıslatmasına izin veriyorken kafamın içindeki seslerin susmasını bekliyordum.Kalbimle beynim kendi aralarında savaşırken ben asla kalbime yenilmemeye yemin etmiştim. Benim tarafım belliydi ve bu savaşın galibi elbet mantığım olacaktı. Gözlerim doluyken o bir damla yaş akmasın diye derin bir nefes alırken kulağımdaki şarkı her tınıda daha çok acıtıyordu içimi. Gurur mu ? Kırgınlık mı ? Öfke mi ? Nefret mi ? Siz buna ne dersiniz bilmiyorum ama ben kesinlikle benim canımı bukadar acıtan bir hisse hiçbir ad veremem. Ben herkesin aksine canımı yakan hissi kabulenip,o acıyı sevdim. İnsanları sevmek yerine acımı sevdim.. İnsanlar aşkın iyileştireceğinden bahseder,sevmek iyileştirir derler. Ben sevmenin iyileştireceğine inanmayanlardanım. "Sevmek iyileştirir" diyen biri henüz çok sevdiği ve delicesine aşık olduğu o insanın kalbinin en güzel yerine açtığı o yarayı taşımıyor demektir.

Ben dalıp gitmişken arkadaşımın yanıma gelişini bile kulağımdaki kulaklığın birini çıkarmasıyla farketmiştim.

Mavi:Neyapıyorsun Deniz ?

Deniz:Sen nereye dalıp gittin yine ?

Mavi:Hiçbir yere dalıp gitmedim.

Deniz:Oyüzden mi rimelin aktı ?

Mavi:Yağmur yüzündendir.

Deniz:Gözyaşların öyle demiyor ama yinede sen bilirsin.

Mavi:Ağlamışmıyım ?

Deniz:Bu seni bu hafta üçüncü kez ağlarken buluşum.

Mavi:Şarkılar fazla acıtıyor canımı,hepsi bu.

Deniz:Şapşal Pikachu ya

Deniz bana sarılırken başımı çoktan göğsüne yaslamışken konuştu.

Deniz:Çok üzülüyorsun ve ben sebebini biliyorum. Aslında bakarsan hepimiz biliyoruz ama sen bu konuda konuşmak istemiyorsun ve konuşursan neolacağını biliyor gibisin. Artık seni anlat diye zorlayamam ama sana bir tavsiye verebilirim. Yıllar boyu sana hep biraz akıllan dedim ama sen inatla devam ettin. Sonuçta maalesef ortada. Madem bir adım atmayacaksın,madem ona gitmeyeceksin,madem onu görmek bile istemiyorsun seni üzen şey ne ?

Mavi:Hiçbirşey beni üzmüyor Deniz

Deniz:Mavi iyi niyetliyim ama saf değilim ve görebiliyorum. Anlatırsan dinlerim ama kızmayacağıma dair yemin edemem..

Haklıydı istesem anlatabilirdim ama bu konu hakkında tek kelime etmek istemiyordum ve onunda dediği gibi anlatırsam ne olacağını biliyordum.

Ben konuşurken sanki mantığım değil kalbim dile geliyordu. Konu ona gelince benim dilim başka mantığım başka birşey söylerdi. Haklıydı sadece Deniz değil herkes kızardı bu konuda bana ama onu benden dinleyen kimse onu kötü bilemezdi..Konu o olunca neyapmış olursa olsun onun kimsenin gözünde kötü birisi olmasına izin vermezdim ben. Evet belki ondan nefret ediyorum ama kimse onu benden dinleyip onu kötü bilemez. Neden mi ?
Çünki ben herşeye rağmen birisi benden hikayeyi dinleyip hakkında tek bir kötü yorum yapmaya kalkınca yinede onu savunuyordum. Tam anlamıyla olmasada kimsenin onu kötü bilmemesine yetecek kadar. Fazlasına benim bile sözlerim yetmiyordu.
Kızdıkları tek insan o değildi oysaki..
En çokta bana kızarlardı.
Herşeye rağmen bir yanımın hep onu savunuyor olmasına,bir yanımın hala biraz onun yanında olabilecek olmasına..Kalbimin bir onun için atıyor olmasına..