alın bunu burdan

ne dediniz hocam?

Ulan kalkın amk müdür çağırıyo"

Kulağıma hyunjinin bağırış sesleri gelerek uyanmıştım uyandırılmaktan nefret ederdim tam hyunjine sövecekken beni durdurdu.

"Şşşşşş bana sövmeyi sonraya ertele zira hemen şimdi müdürün yanına gitmezsek o bize sövücek o bize söversede changbin dayanamaz bu sefer adamı öldürür eğer changbin müdürü öldürürse de hapse gider ve bizde her gün changbine don götürmek zorunda kalırız eğer hergün o yolu yürürsek zayıflarız eğer zayıflarsak bizde ölürüz VE SEN TÜM BU OLANLARIN OLMASINI İSTİYORSAN UYUMAYA DEVAM ET  HAN JISUNG.

Hyunjine mal gibi bakarken aynı zamanda da nasıl tüm bu cümleleri tek seferde söylediğine şaşırıyordum.

"Amk sadece sövseydim daha az vakit kaybederdik" diyerek ve bir yandan da hızlıca üstümü değiştiriyordum.

"Bak güzel kardeşim vaktimiz yok müdür sinirli sinirli beni yanına çağırdı dedim aha sıçtık. 'hyunjin tüm oda arkadaşlarını 10 dakika içerisinde odamda görmek istiyorum' dedi."

Müdürün cümlesini onun sesine benzeterek söyledi ve bende kendimi tutamayarak kahkaha attım.

"Yaa jisung bir şey diyeceğim ya müdür bizi sikerse?"

Bunu öyle bir korku içinde söyledi ki düşünmek zorunda kaldım ve sakince

"Merak etme hyunjin hoca bizi sikecekse de ben kendimi sizin yerinize feda ederim o sıra da da sizde kaçarsınız anlaştık mı?"

Ve bi anda boynuma atladı "jisung o kadar iyi birisin ki arkadaşlarını koruman çok hoşuma gitti sakın benim gibi biri olma tamam mı?"

Dedi bende ona sarıldım"senin gibi biri bu dünyada yok o yüzden dert etme askm.ama eğer şimdi gerçekten gitmezsek müdür bizi gerçek anlamda sikecek ayrıca bangchan ve changbin nerde?"

"Bangchan kütüphanedeydi onu çağırdım müdürün orda bekliyor changbini göremedim."

Dedi ve bi anda başırmaya başladı

"AMINAKOYAYİM CHANGBIN NERDE ONU BULMAMIZ LAZIM KOŞ JİSUNG KOŞ."

Artık tamamen emindim bir olay olmuştu ve sorumlusu bizdik ve şimdi bende korkmaya başlamıştım.hemen hyunjini takip ettim koşarak odalara giriyor ve changbin diye bağırıyorduk. En sonunda hyunjin

"Changbin kurban olayım nerdesin gel sana en sevdiğin yemeği yapıcam."

Ve tam o sırada changbin arkasında belirip "ne yapıcaksın" dedi gülerek

Hyunjin utanmasa bayılacaktı kolundan zor tuttum

"Ayol ödümü kopardın kalp ritmim bozuldu resmen jisun bak çabuk kalbim atıyor mu."

Ona sinirli sinirli bakarken beni umursamadı ve elini göğüsüne koydu ve bağrımaya başladı.

"Jisung kalbim atmıyor öldüm mü ben hayır hayır ölmek için çok gencim" diyip kendini yere attı

Onu sertçe kolundan çekip yerden kaldırdım "amk aptalı senin kalbin sağ tarafta mı" diyip kendi elimi kalbinin olduğu yere koydum ve bu sefer ben bağırmaya başladım.

"HYUNJİN GERÇEKTEN DE KALBİN ATMIYOR." Dedim ve hyunjin direk kendini yere attı.

"Neden hep böyle şeyler beni bulur Allahım o kadar kötü insan var neden onlardan önce ben öldüm?"

Changbin bizde iğrenir gibi bakarak.

"Beni niye aradığınızı söyleyecek misiniz aq"

Hyunjin yerde yatarken bende changbine döndüm "biraz önce hyunjin odayı bastı müdür bizim odadakileri çağırıyormus ve sinirli konuşmuş."

Changbin çok rahat bir şekilde elini cebine atıp. "ee ne var bunda ne bu gerginlik gideriz öğreniriz şimdi derdi neymiş."

Changbinin bu rahatlığı benimde rahatlamama sebep olmuştu.

"Tamam hadi gidelim o zaman derdi neymiş öğrenelim bakalım." Deyip yürümeye başladık

Bir kaç adım attıktan sonra bir eksiklik olduğunu fark ettim evet hyunjin yoktu yerde öylece yatıyordu.gülmemeye çalışarak hyunjini bacaklarından tutup sürüklemeye başladım.hyunjin hep böyledi olayları çok büyütürdü ama onun bu hallerini hepimiz çok severdik eğer başka biri böyle yapsaydı sanırım ona gereksiz nefret beslerdik ama hyunjin öyle değil di işte her şekilde çok severdik onu.

Ben zorlanarak onu çekerken hyunjin hâlâ baygın numarası yapıyordu.changbinde sinirlenip hyunjini tek eliyle sırtına alıp yürümeye başladı.

Artık gerçekten kendimi sıkmayarak gülüyordum. Hatta bayağı kahkaha atmıştım. Changbin de gülmemek için çok direniyordu ve başarıyordu da ama hyunjin hâlâ oyununa devam ediyordu.

Sonunda müdürün kapısının önüne gelmiştik.bangchan bizi bekliyordu.

Sinirli bir şekilde "nerdesiniz siz?hyunjin bana acil durum dedi dersten kalkıp buraya geldim yarım saattir bekliyorum amk." Dedi ve başını changbin ve sırtındaki hyunjine çevirdi.

"Ne oldu bu mala sizi bulmaya çalışırken kayıp düştüp geberdi mi iyi en azından kurtulmuş oluruz."dedi

Ve o an hyunjin canlanıp changbin sırtından indi bangchana dönerek

"Bu söylediklerin kalbimi çok kırdı lütfen bir daha benimle iletişime geçeyiniz." Deyip müdürün kapısını çaldı,içeri girdi bizde arkasından girmeye başladık.

Müdür "gelin çocuklar gelin." Dedi.

Fazla sakindi hatta mutlu gibiydi de ve üçümüz hyunjine öldürüşlü bakışlar atıyorduk.

"Şimdi yurtta tadilat olacak ve sizi kısa bir süreliğine başka yurtlara göndereceğiz.bilerek oda oda çağırıyorum ki herkesin düzeni kaybolmasın, yine herkes oda arkadaşlarıyla kalsın istedim."

Biz şaşkın şekilde müdüre bakıyorduk ve müdür birden bağırmaya başladı.

"Bana mal gibi bakmayın geri zekalılar insan tepki verir."

Biz şaşırarak hocaya bakarken hyunjin fenalaşır gibi "ne dediniz hocam." Dedi.

Bir eliyle bangchanın kollarından tutunuyor diğer eliyle de alnını tutuyordu.

"Duydunuz işte hazırlanın gidiyorsunuz, 2 gün vaktiniz var.

************************************

Selammm nasılsınız fici nasıl buldunuz?????

Lütfen yorum ve oy vermeyi unutmayın ballar şimdi den çok çoook teşekkür ederimmm💗💗💗💗