YERE YAKIN YILDIZLARA UZAK AMA "MUTLU SON"

BULUTUN ARDINDAN SIZAN GÜNEŞ

bulunduklarında
"Oğuz aç gözünü geldiler" Oğuz'dan ses yoktu "Kalk oğuz geldiler diyorum masal bitti diye mi uyudun?"
enkazın olduğu bölgeye gelmişlerdi. Boğazım kurumuştu ve ölüceğimi hissediyordum.
Gelen adam önce bana baktı ama kendim umrumda değildim."O yaşıyor mu?" zorlukla söylediğim bu sözlerden sonra gözlerim kapanmaya başladı adamın son sözlerini duydum.
"İki kişi yaşıyor,birinin nabzı çok yavaş,diğerininde bilinci kapanmaya başladı acil müdahale!"
yaşıyordu,OĞUZ YAŞIYORDU bunun bilinciyle karanlığa gömüldüm.

2 yıl sonra
Metro kazasının ardından Oğuz ile beni dışarı çıkarmışlardı. dışarı çıkıp çevremize baktığımızda ikimizde aynı şeyi görmüştük yeryüzündeki büyük enkaz.

Hastanede son kontrollerden sonra polisler bize durumu açıklamıştı büyük bir deprem olmuştu. Polis ise bizi olanları öğrenmek için sorgulamıştı.

ümmü gülsüm'ün açlıktan ölümü
Berfin'in uyuşturucu travması
Arzu'nun astımı
Akil'in alerjisi
Şüeda'nın ölümü
Bakil'in intiharı
Fatih'in ve Cesur'un kavgası
Keskin'in krizi
Melodi'nin raylara düşüşü
Selim'in karnına giren demir
Esra'nın kafasını yaran taş

bunları anlatmak zor olmuştu ama atlatmıştık.Toparlanınca ilk işimiz mahkeme kararıyla Oğuz'un babasına uzaklaştırma kararı çıkarmamızdı.Bu sene ise ikimizde çalışmıştık şimdi ise yeterli parayı biriktirmiş bir şekide elimizde bavullarla havalimanındaydık. Los Angelas'a gidiyorduk. Oğuz için Lebron ile tanışıcaktık.

Uçağın anonsundan sonra uçağa hgirdik yan yana oturduğumuz koltukta birbirimize bakarak aptalca sırıtıyıorduk.
"Bestegül"
"Efendim?"
"sen çok güzelsin var ya"
"Eyvallah"
"Eyvallah bizden
kıs kıs kıs

2 yıl sonra
"Hadi lan oğuz atarsın aslanım benim"
Yanımda ki kız bana göz devirince ters ters baktım.
herkesin sevgilisi benimki gibi yakışıklı ve basketbolcu değildi,kudur tatlım.

ve beklenen an, Oğuz basket atmıştı maçı onun sayesinde kazanmışlardı.

Maç sonrası Samsun sahilinde gezerken Oğuz artık otele dönmemiz gerektiğini söyledi.
Ama tek sorun vardı yolu bilmiyorduk!

"Endişelenme güzelim gel soralım insanlara yani yürüyerek otelden ne kadar uzaklaşmış olabiliriz ki?" ona hak verdim köşedeki dondurmacıya otelin adını söyedik. Kahretsin ki otelden baya uzaklaşmıştık ve tek gidiş yolu metroydu. Evet o günden sonra metroya birdaha binmemiştik.

"Artık yüzleşmeşleyiz sevgilim..."
o belimi tutarken metro istasyonuna kadar gittik.metroya bindiğimzde oğuzun elini tuttıum.

İkimizdende çıt çıkmıyordu yaşadıklarımızı düşünüyorduk, ruhları o metroda kalan 12 kişiyi.
biz bugün metro korkumuzu yenmiştik ölülerden korkumzla beraber.

2 Ay sonra

onların mezarının başındaydık,hepsi yan yana dizilmişti mezarlarının başında "metro kurbanları" yazıyordu Kurban...

"Bestegül"
"Hı"
"Onları özledim" oğuz gözleriyle Cesur ,Selim  ve Fatih'in mezarını gösterdi,diyecek hiç birşeyim yoktu ona sımsıkı sarıldım.

konuşmaya başladık önce esranın mezarına baktım.
"Esra, Selim seni kötü kız olduğunu bilerek bile seviyordu kötü kızlarda sevilir."dedim.

oğuz seliminkine döndü göz yaşları arasından konuştu " Biliyormusun kardeşim basketbolcu oldum,olmalıydın orada ama kader... Rahat uyu Selim"

gözlerim dolu dolu sıra sıra diğerleriyle konuştum.

Sıra o ikisine geldi keskin ve Melodi ,

"Melodi,arkadaşım, seni hala affedemiyorum,ama arkadaşım diyecek kadar seviyorum." her geldiğimde bunu söylemiştim daha fazla konuşamamıştım onunla. keskin e dödüm

"Keskin,umarım oralarda Berfin senden intikamını almıştır.Son nefesinde gözündeki saf pişmanlığı gördüm biliyor musun? Ama pişmanlık bir halta yaramaz rahar uyuma yerinde kıvran inşallah!"

son sözlerimden sonra o mezarlıktan çıktık.

oğuz konuştu
"O metroda onca kötülüğün içinde hapsolmuştun sanki Beste'm ,seni seviyorum."

"o metroda onca kötünün içinde ki en büyük ödüldün bana kıvırcığım, seni seviyorum."

Aynı anda konuştuk."Bulutu görüyorsun değil mi?"
ve oğuz gülerek beni öptü o anın büyüsünde sonsuza kadar kalabilirdim.

Biz 2 aşık,14 kişiden biz sağ çıktık,birlikte toparlandık,birbirimizin uyurken nabzını yokluyorduk  şimdi ise bulutumuzun ardından sızan güneşi izliyorduk.

~MUTLU SON~