သဝန်တိုလွန်းတဲ့မောင်အဆိုးလေး(Taekoo)Tae only (B)

သဝန်တိုလွန်းတဲ့မောင်အဆိုးလေး... အပိုင်း၂၄

ထယ်ယောင်ကကုတင်လေးပေါ်ကနေထိုင်ပြီရေကူးသွားဖို့ဂျောင်ကုက်ိုစောင့်နေတာဖုန်းလေးသူံးပြီး........

ေဂ်ာင္ကုကအခုတေလာအလုပ္ေတာ့ေရးႀကီးကိစၥေတြေရာက္လာလို႔စစ္ေဆးၿပီလုပ္ေနတာ.....လက္ေတာ့နဲ႕မ်က္လုံးနဲ႕ကိုခြာမရဘူး.....

ထယ္ေယာင္ဖုန္းသုံးရင္းနဲ႕ေဂ်ာင္ကုဖုန္းေလးကျမည့္လာတယ္....Ring... Ring.....

''ေမာင္အသက္ေရဖုန္းေလးကိုင္ေပးပါလာေမာင္ဒီမွာလုပ္လက္စေလးျဖစ္ေနလို႔ေနာ္....''

အင္းေမာင္ထယ္ကိုင္လိုက္မယ္။

.....ထယ္ေယာင္လည္ဟဲလို႔စကားေတာင္မဆုံး...

.....သားဂျောင်ကုရေဖြစ်နိုင်ရင်ကိုးရီးယားက်ိုအခုချက်ချင်းပြန်ခဲ့ပါသားထယ်လေးအမေကိုအရေးပေါ်ခန်းထဲပို့ထားရတယ်။

.....ဗ်ား...omm..
omm..

အသက္......ေမာင္အသက္ကဘာျဖစ္လို႔လည္ေမာင္ကိုေျပာ....ေမာင္ကိုေျပာ...
.
''အခုျပန္မယ္...ေမာင္....ေမာင္အခုျပန္မယ္omm...ဟီ....အီဟီ...omm...ထယ္...''

မ်က္ရည္အျပည့္နဲ႕ျပာယာခက္ေနတဲ့သူ႕အသက္ေၾကာင့္ေဂ်ာင္ကုမွာပူထူၿပီဘာလုပ္လို႔လုပ္ရမွန္းကိုမသိေတာ့ဘူး....

...ဟဲလို...သား...ဂြၽနေလး...ဂြၽန္ေလး..ၾကားလာ....

....ဟဲလိုOmmတကယ္လာအဲဆိုကြၽန္ေတာ္တို႔အခုျပန္ခဲ့မယ္ေနာ္ဒါဘဲOmm

''ထယ္...ထယ္..
စိတ္ေလ်ာ့ထားေနာ္ေမာင္ေျပာမယ္ေမာင္တို႔အခုျပန္မွာမို႔ထယ္ကစိတ္ကိုတက္နိုင္သမွ်ေလ်ာ့ထား....ေမာင္တို႔ေမေမကႀကံ့ခိုင္တာမို႔က်န္းမာလာမွာပါေနာ္....''

ျပာယာခက္ၿပီမ်က္ရည္ေတြနဲ႕စို႐ႊဲေနတဲ့သူ႕အသက္ကအရမ္းသနားဖို႔ေကာင္းတာ.....

အမေတစ်ခုသားတစ်ခုဘဝလေးဆိုတော့ပိုဆ်ုးတာပေါ့.....

ဂျောင်ကုထယ်ယောင်က်ိုဖက်ပြီထဏကြာတော့....ဟိုတယ္ကားေခၚၿပီပစၥည္းေတြသိမ္းကာေလဆိပ္ကိုထြက္ခဲ့တယ္..။

ထယ်ယောင်ကတော့ဘာစကားတစ်ခွန်မှမဟတော့ဘူးသူ့အမေကိုဆုံးရှုံးရမှာကြောက်နေတဲ့စိတ်ကြောင့်င်ိုဘဲင်ိုနေတယ်...ဂျောင်ကုဘယ်လောက်ဖြောင်းဖျဖြောင်းဖျသူ့စ်ိတ်မှာကြီးစိုးနေတဲ့သူ့အမေစိတ်နဲ့သူ့မပူဘဲမနေနိုင်ပါ..။