ေဂ်ာင္ကုအိပ္ယာကနိုးကတည္းကမထေသးဘဲသူ႕ရဲ႕ရင္ခြင့္ထဲကအသက္ကေလးကိုျမတ္နိုးမႈမ်ားစြာနဲ႕ၾကည့္ေနတယ္။
ဒါေလးကိုသူ႕ပိုင္ဆိုင္ဖို႔အတြက္ျပန္ေတြဖို႔အတြက္ႏွစ္ေတြအမ်ားႀကီးေစာင့္ဆိုင္းခဲ့ရသလို႔ရွာခဲ့ရတာလည္အေမာေလး...
ဘုရားသခင်ကသူ့အဖြင့်ကိုသနားသွားလ်ို့ထင်တယ်သူ့အသက်လေးကိုသူ့ဆီအရောက်ပြန်ပို့ပေးခဲ့တယ်။
ခ်စ္ရပါေသာေမာင့္အသက္ရယ္...ညကသူ႕ေပးထားတဲ့ဒဏ္ရာေလးေတြနဲ႕ျပည့္ေနၿပီလွေနေရာ....
သူ႕ၾကည့္ေနရင္းမွာခႏၶာကိုယ္ငယ္ေလးကတလႈပ္လႈပ္နဲ႕လႈပ္ကာမ်က္လုံးကိုမဖြင့္ျခင္ဖြင့္နဲ႕အားယူေနပုံေလးကိုအသားယားလာတယ္ေဂ်ာင္ကု...
ႁပြတ္....ႁပြတ္...ႁပြတ္....
ေဂျာင်ကုတစ်ယောက်ထယ်ယောင်မျက်နှာတစ်ခုလုံးကိုတပြွတ်ပြွတ်နဲ့ကိုစုပ်ယူနမ်းပစ်နေတယ်။
''ဟာ....ေမာင္....ေမာင္ကလည္ေတာ္ေတာ့မိက္ႏွာေတာင္မသစ္ရေသးဘဲနဲ႕လိုက္နမ္းေနတယ္ညစ္ပတ္အိုးႀကီး...ဖယ္ကြား''...ထယ္ေယာင္ေဂ်ာင္ကုမ်က္ႏွာႀကီးကိုတြန္းထုတ္ပစ္ေနတယ္...။
''တူတူဘဲေလးေမာင္အသက္လည္မ်က္ႏွာသစ္ရေသးဘူးေမာင္လည့သစ္ရေသးဘူး''
''အဲဆိုတစ္ညစ္ပတ္ကေနႏွစ္ညစ္ပတ္ေပါ့ပိုပိုညစ္ပတ္ေအာင္လုပ္ေနတယ္....သြား...သြားမ်က္ႏွာသြားသစ္ေခ်...''
''မရပါဘူးေမာင့္အသက္နဲ႕မွနည္းနည္းေလးေတာင္မခြဲနိုင္တာ....''ေဂ်ာင္ကုေျပာလည္ေျပာထယ္ေယာင္ကိုယ္ေလးကိုသူ႕ရင္ခြင့္ထဲကိုတင္းေနေအာင္ေပြးဖက္ထားတယ္။
အား...ေမာင္...ေမာင္......ထယ္ေယာင္အလန့္တၾကားထေအာ္ပါေလးေရာ....
အေၾကာင္းရင္းကအက်ီမရွိတဲ့ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခုပူကပ္သြားေတာ့ေဂ်ာင္ကုအငယ္ေလးကထယ္ေယာင္ဗိုက္ေလးကိုသြားထိုးေနျခင္ပင္....
ဂျောင်ကုမျက်နှာက်ိုမရီမိအောင်မနည်းအောင့်ထားရတယ်.ေဂ်ာင္ကုသိတာေပါ့သူ႕အငယ္ကထယ္ေယာင္နဲ႕ထိတာနဲ႕တေရးနိုးေနၿပီဆိုတာ...။
YOU ARE READING
သဝန်တိုလွန်းတဲ့မောင်အဆိုးလေး(Taekoo)Tae only (B)
Acciónငယ်ငယ်ကတည်းကအိမ်နီးချင်းအကိုလေးကိုအရမ်းချစ်ခဲ့တဲ့ကောင်လေးက....အလယ်တန်းလောက်မှာဝေးသွားတယ်. ပြန်တွေတော့လည်သဝန်တိုပြီချစ်လိုက်တာလွန်ရောသဝန်ကလည်အရမ်းတိုပါတယ်....
