Yurttan atıldıktan sonra ailesi kız çocuğunu başka bı yurda göndermişti kız çocuğu artık tanrıya dua etmiyordu kendini kaderin kollarına bırakmıştı ve bu ona iyi gelmişti ilk başlarda pek iyi değildi a-sosyel'di herkesten kendini uzak tutuyordu takii eski yurdundan en yakın arkadaşı gelene kadar artık daha iyi hissediyordu kendini bulmuş gibiydi yurttaki herkes yağmur ve kız çocuğuna tanrıça gibi bakıyordu onlar çok özeldi çünkü herkese herşeye birlikte göğüs geriyolardi aynı kaşıktan yiyip aynı bardaktan su içiyorlardı,aynı yatakta uyuyolardı birbirlerinin kıyafetlerini izin almadan giyip birbirlerinin parasını yiyolardı kardeşten öteler'di. Onların tek önemsediği birbirleriy'di evet kavga ediyorlardı ama en fazla 5 dakika daha fazlası yoktu. Yağmur çok özel biriydi kız çocuğu için onun küçük yaşta yaşadıklarını yaşıyordu yağmur annesiyle babası ayrılıyordu yağmurunda ailesi dagiliyolardi ve kız çocuğu daima yağmurun yanında durucağına yemin etmişti kendi kendine ve durdu da sonuna kadar onunlaydi kız çocuğu.....
