sensizlik

39 7 7
                                    

Yeni açmış goncalara mevsimsiz düşen
İlk damlaydın sen.
İlk mehtabıydın içimdeki kumsalın.
İlk rüzgarımdın, deli gibi esen.
O gün, bu gündür ki ben
Sana takmışım işte. Vazgeçemem.
Kime dokunur ellerim kimi görür gözlerim
Ölüm çıkar karşıma yine de sen derim
Nasıl da yutuyoruz bazen ayrılık lokmasını.
Boğazımız nasılda kasıyor kendini.
Ağlamamak için zor tutuyorum kendimi.
Zaman zaman vuruyor mızrabını
İsmini kazıdım bütün güftelerime Anla,
sızım sızım sensizlik dolu evin her yanı
Rüzgarlar esmesin bulut ağmasın
Aşkın bana yeter yağmur yağmasın
Durdurak dünyayı güneş doğmasın
Sen o yandan ben bu yandan sevdiğim.

O Kendini Biliyor Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin