Toz Bulutu

Benim sana ihtiyacım var.

Yine rutin bir gün sonrası eve gelmistik.Tabaklara doldurduğum domatesli makarnaları yerken bir yandan da tv'den Güneşi Beklerken'in eski bölümlerine bakıyorduk.Hersey güzeldi.Bugün yeni bir gündü.Bugün biz bitmek bilmeyen masalımızın prensesleridik.
Dizi bitince telefondan Pinhani'nin "Bir varmışım,bir yokmuşum" şarkısını açip masaya koydum.Makarnalarimizi yavasla ve titizlikle yiyorduk.Iste o an.Telefonumdaki müzik kesildi ve ekranda annemin resmi görüldü.Aylardır varliğimdan bir haber annemin.Gözümün önüne düsen saçlarımı kulağımın arkasına attıktan sonra ayaklarımı sandalyede bağdaş kurarak telefonu açtım.
-A-A-Aslı? Sesi oldukca titrek ve zayif geliyordu.İçimde tıpkı bir radari andıran duygular birbirine karışırken endişeli bir tınıyla cevap verdim-Efendim anne?
-Kı-kı-kızım ba-ban kaza geçirdi.Buraya gelmen lazım.Sana ihtiyacım var birtanem.Gözlerinden dökülen gözyasları sanki yüreğimi ıslatıyordu.Hızlıca
-Tamam.diyerek telefonumu kapadım.Ve bana anlamaz gözlerle bakan Berfin'in omzuna başımı deve kuşu misali gömdüm. Okyanus gibi kokan tişörtü gözyaslarimla bezenirken o da bana sıkıca sarıldı.
-Ben seninleyim kardeşim.
...

O gece hızlıca valizlerimizi hazırlamıs otogara gitmistik.Berfine her ne kadar 'gelme sen' desemde beni asla yalniz bırakmayacağını soyleyip pesimden gelmisti.
Ilk bulduğumuz otobüsle Izmir'e geri dönerken havadaki sigara kokusu ciğerlerimi alt üst etmisti.Hemen Berfin'in koluna girip otobüsün içine girdik.Biz alışıktık zaten onla yolculuklara.
Öndeki 2-3kişi ağzından su akarcasına uyurken arkalardaki bir grup aile battaniye alış-verişi yapiyordu.Biz hazırlıklıydık bikere.
Ceketimi Berfinle üzerime  örtüp,kulaklıklarımızı taktım ve Leyla the band 'den Yokluğunda şarkısını açarak yanağına bir öpücük kondurdum .Otobüsün ışıklarının kapanmasıyla kendimi yorucu gececek bir gün içın uykuya verdim.