Biz dışarı çıktığımızda onların da arkamızdan geldiğini gördüm fakat Ece'ye bunu söylemedim. Ece ileride biryerde tuvalete girdi. Bende orada bir masaya oturup onu bekliyordum. Yanıma Fatih ve Hakan geldi. Oturdular ve Fatih konuşmaya başladı. " O beni gerçekten seviyor mu? Yani baştan söylediklerin doğru mu? " Bende ne diyeceğimi bilemeden birşeyler geveledim. " Ne.. Yoo...Aslında.... Hayır. Seni sevmiyor. "
" Peki niye böyle bişey söyledin? "
" Eee.. Çünkü ondan intikam almak istedim. O da birkere böyle bişey yaptı ve artık ödeştik. "
Hakan: " Bak canım benim. Bu önemli bi mevzu. Doğruyu söylersen seviniriz. " Ayyy bana canım dedi. Öyle miydim gerçekten?
" Ay gerçekten mi Hakancığım? Bunu ben de biliyorum. "
Fatih: " Eğer o beni sevmiyorsa ben de vazgeçmesini iyi bilirim. Birinin arkasından boşuna koşmaya gerek yok değilmi? " Hakan da başını salladı ve kalktılar. Hakan giderken elini benim omzuma koydu ve " Teşekkürler. " deyip uzaklaştı. Her şeyi unutup omzumu ovmaya başladım. Ama bu kendimi okşama olayı Ece gelince son buldu. O yanıma gelince bizde ilerlemeye başladık. Biz ilerlerken karşıma Fatih'in kuzeni Serkan geldi. Elinde kırmızı bir kutu vardı. Onu açıp " Benimle çıkar mısın? " dedi. Ve haliyle ben şok olmuştum. Mecburen yüzüğü almak zorunda kaldım. Tam geri verecektim ki Serkan'ın gittiğini farkettim. Yüzük de artık ben de kalmıştı. Ece bana şaşkın şaşkın bakarken ben çoktan yola koyulmuştum. Hemen bizim eve gittik. Ece kendi odasına ceketini bıraktıktan sonra benim odama geldi. Elime İpad'imi aldım ve Facebook'a girdim. Hakan'dan mesaj gelmişti. Ece'yle birbirimize baktık ve çığlık atmaya başladık. Ama mesajı okuduktan sonra yüz ifademiz değişti. Hakan bana " Serkan ile mutluluklar. " yazmıştı.
Yorumlayı unutmayın lütfen.
