(6)

2K 317 3
                                    

Unicode

အချိန်တွေကုန်ဆုံးတာ အရမ်းမြန်ပြီး မျက်စိတစ်မှိတ်အတွင်းမှာပဲ ဇွန်လ ၁ ရက်နေ့ဖြစ်သွားတယ်။ သူတို့ရဲ့ ဘွဲ့လက်မှတ် နှစ်ချုပ်စာအုပ်ကလည်း အတန်းထဲတွင် တိတ်တဆိတ် ပျံ့နှံ့လာခဲ့တယ်။

Jiang Jinyue တောင်မှတစ်ခုပြင်ဆင်ထားသေးတယ်။ သူ့အတန်းဖော်တွေအားလုံးက Jiang Jinyue ရဲ့မိတ္တူ ပေါ်မှာ မက်ဆေ့ချ်တစ်စောင် ရေးဖို့ ရုန်းကန်နေကြတယ်။

"မင်းချမ်းသာလာရင်တောင် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် မမေ့ပါနဲ့နော်" ဆိုတဲ့ ပုံနှိပ်စာလုံးကြီးနဲ့ရေးထားတဲ့စာကြောင်းကြီး။ အတန်းရဲ့ ထိပ်တန်းကျောင်းသားက အနာဂတ်မှာ သူတို့ကို မေ့သွားမည်ကို ကြောက်ရွံ့နေကြပုံပဲ။

Jiang Jinyue ရဲ့ဘွဲ့လက်မှတ်နှစ်ချုပ်စာအုပ်လေးက Tong Yao ဆီကိုရောက်ရှိလာတဲ့အခါ စာအုပ်တစ်အုပ်လုံးက စာတိုများဖြင့် ပြည့်နှက်နေနှင့်ပြီ။ Tong Yao က စာအုပ်ရဲ့အနောက်ဘက်မျက်နှာပြင်ပေါ်မှာ မှတ်ချက်တစ်ခုပဲ ချန်ထားနိုင်တော့တယ်။

Tong Yao ရေးခါနီးမှာ သူ့လက်တွေမှာ ချွေးတွေ စိုရွှဲလို့။ Jiang Jinyue ရဲ့စာအုပ်ကို စွန်းထင်းမှာကြောက်လို့ သူ့အဝတ်တွေနဲ့ တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ပွတ်တိုက်လိုက်တယ်။

"လပြည့်ညသည် အကန့်အသတ်မဲ့မြစ်ထဲတွင် စိမ်နေရင်း လွမ်းဆွေးစိတ်ဖြင့် ခွဲခွာရမည့်အချိန် ရောက်လာသောအခါ"
"When came the time to part with melancholy, with the full moon soaking in the boundless river."

ပထမစာလုံးလေးလုံးက လေဖြတ်နေသလို တွန့်လိမ်နေတယ်။ နောက်ဆုံးအက္ခရာသုံးလုံးအတွက်ပဲ Tong Yao က သူ့ရဲ့ညာလက်တုန်နေတာကို အတင်းအကြပ်ထိန်းပြီး လေးလေးနက်နက်ရေးသားခဲ့တယ်။

သူရေးပြီးတာနဲ့ Tong Yao က သူ့နာမည်ကို ရေးထိုးဖို့ နေရာမရှိတော့ဘူးဆိုတာ ရုတ်တရက် သိလိုက်ရတယ်...။

ဒါပေမယ့် အရေးမကြီးပါဘူး။ Tong Yao က အရေးမပါသောလူအနေနဲ့ လက်မှတ်ထိုးထားလိုက်ရင်တောင် Jiang Jinyue က နောင်နှစ်ပေါင်းများစွာမှာလည်း သူ့ကို လုံးဝမှတ်မိမှာမဟုတ်ဘူးလေ။

ပြောရမယ်ဆိုင်ရင် အတန်းထဲမှာ ကျောင်းသား ခုနစ်ဆယ်ကနေ ရှစ်ဆယ်လောက်ရှိတယ်။

ကျောင်းမင်းသားလေးနဲ့စုံတွဲဝတ်စုံတွေကိုမတော်တဆဝတ်မိခဲ့တဲ့ ရှက်စရာနေ့ရက်များWhere stories live. Discover now