Oui C'est Moi

~10

En wat had ik gelijk dat het een hell avond ging worden! Nadat de drie jongens me hadden gespot liepen ze naar onze tafel, mijn broer keek hun met schok aan waarbij ik eerder met afschuw (vooral en enkel naar David) zat te kijken. " Goede avond mevrouw en meneer Carson" mijn moeder en vader wisselde blikken uit en keken toen naar de lachende Neymar die het woord had genomen.
"Goede avond men beste, hoe komt het dat u ons kent?" Vroeg pap heel beleeft aan de jongens, Neymars ogen gleden van mijn vader naar mij "Door uw prachtige dochter!" mijn wangen begonnen een lichte tint van roze te schijnen dat niet de fout was van mijn blush die ik niet eens had opgedaan. Pap en mam keken me aan, streng en verbaasd "Oh ja?" Vroeg hij, terwijl ik licht knikte.

De jongens hadden besloten om ons te vergezellen, wat ik voor de duidelijkheid niet zo erg leuk vond. David had plaatsgenomen langs me wanneer we naar een grotere tafel waren verhuisd, Neymar zat aan de andere kant van me en Oscar zat langs Carter. Het onderwerp waar het meest over werd gepraat was natuurlijk voetbal, pap was tot mijn verbazing erg geintresseerd. Normaal was hij er nooit erg geintresseerd over, hij keek er zelfs nooit naar enkel als wij (carter of ik) keken maar dan viel hij uiteindelijk na een half uur in slaap. Ik weet nu wel niet of hij zijn best deed om niet in slaap te vallen of echt geintresseerd was in de verhalen van de jongens.
Ik leunde mijn hoofd in mijn hand en nam een slok van mijn glas met water "vind je het niet interessant" werdt er in mijn oor gefluisterd. ik keek over naar de kant en zag David geamuseerd naar me kijken, ik draaide met mijn ogen en keek naar men vader die diep in gesprek was gegaan met Oscar over één of ander voorval dat men vader wist over voetbal.
Neymar keek me aan toen ik naar de zijkant keek, hij glimlachte naar me waardoor er alweer een blos op mijn wangen verscheen. " Alles oke?" Ik knikte hopend dat hij mijn rood gezicht niet had opgemerkt. Hij knikte en richte zich weer terug op de conversatie van mijn ouders met de rest, ik vroeg me af of ik zo saai was dat hij geen gesprek met me begon?! Ik voelde iets op mijn been, eerst dacht ik dat het nog mijn serviette was dat was afgeschoven maar wanneer ik naar mijn schoot keek zag ik dat David zijn hand roekeloos op mijn been lag. Ik keek naar hem, toen hij had opgemerkt dat ik zijn hand zag grijnsde hij. Mijn wenkbrauwen had ik omhooggetrokken maar hij liet zijn hand gewoon liggen en keek me aan met een duivels lachje

Na nog een uur in het restaurant te zitten besloten we toch maar te vertrekken weer terug naar ons appartement.