Oui C'est Moi

~4~

"3-1, Chloë! kun je dat geloven?" vroeg Carter toen we het stadion uitliepen, ik knikte en stak mijn gsm weer in mijn handtas en we stapte in de huurauto die Carter had gehuurt voor ons verblijf hier in Brazilie. "Wil je nog iets doen voordat we terug gaan naar het hotel" ik dacht na, ja, natuurlijk waren er veel dingen die ik nog wou gaan doen maar of we de tijd ervoor hadden was de vraag "eumh misschien nog even naar het strand?" ik hoorde hem niet antwoorden enkel een korte knik bevestigde waar we naartoe gingen. Carter parkeerde op een open parking niet ver van het strand, toen ik mijn schoenen uitdeed om het zand onder mijn voeten te voelen verstijfde ik. Het was warm, ondanks het al avond was en al frisser begon te worden bleef het zand zijn warmte behouden. Carter die ook bloodvoets op het strand liep stond gevaarlijk dicht bij het water " waarom kunnen wij hier niet elke dag van genieten!" vroeg hij zonder één keer zijn hoofd mijn kant op te draaien " omdat wij niet hier wonen" ik hoorden hem even grinneken en ging toen zitten. Niet ver van hem ging ik naast hem zitten "waar denk je aan?" vroeg hij aan me toen het hem opviel dat ik enorm stil was sinds de match " hoezo?" beantwoorde ik zijn vraag en trok mijn knieen op tegen mijn lichaam "sinds de match, heb je nog geen woord gezegd zonder dat ik iets zei" hij had zich omgedraaid en keek me doodserieus aan, ik schudde zijn woorden van me af en zei " het is niets" hij rolde met zijn ogen, stond recht en klopte het resterende zand van zijn broek waarna hij langs me liep en achter me bleef staan " kom je nog?" vroeg hij, ik keek nog een keer naar het heldere water en stond op. In de auto zei hij geen woord tegen me, ik vroeg me af hij boos op me was? Maar ik had geen zin om hem het te vragen, liefst was ik al weer terug in mijn hotelkamer en viel ik op mijn bed direct in slaap. Maar Carter gaf me nog geen kans om dat al zo snel mogelijk waar te maken " beviel het je niet?" vroeg hij met zijn handen nog vastgeklemt rond het stuur " wat?" vroeg ik, terwijl mijn blik nog steeds naar buiten was gericht " die trip, de match?" ik schudde mijn hoofd en hij bleef stil " ik ben gewoon moe! ik denk dat ik een jetlag heb!" hij antwoorde niet en ik keek naar links en grinnekte " de match was geweldig! Dank jee dat je me hebt meegenomen" hij keek naar me en zijn grip om het stuur verzachte " graag gedaan zusje!"

***

" Goedemorgen" zei ik toen ik bij onze tafel bij het ontbijt aankwam, papa en mama waren de enige die al wakker waren voor mij. "Goedemorgen, lieverd" zei mama die toen ik langs haar zat me een kus op mijn slaap drukte " goed geslapen?" vroeg ze erna, ik knikte en nam een broodje uit het mandje " hoe was de match!" papa keek op van zijn bord en likte daarna zijn vingers af die vol confituur hingen " goedgoed, het was geweldig! Brazilie heeft gewonnen met 3-1" papa knikte en nam daarna een hap van zijn broodje "Goedemorgen, kleine zus, mama, papa" Carter ging zitten over mama , langs papa. "Goed geslapen?" vroeg hij, ik knikte en at mijn ontbijt verder op. Een man met een stapel kranten kwam langs, papa vroeg om een belgische krant waarna zijn ogen vielen op één van de voorste hoofdtitels 'Wk Babe, Chloë Carson! Internet Sensatie' het beetje water dat ik in mijn mond had kwam er weer uit 'waarom sta ik in de krant!' vroeg ik mezelf af "CHLOË!" riep mijn vader die me kwaad aankeek " papa ik.." "Waarom sta jij op de voorkant van de krant!" "Wel..." ik werdt onderbroken door Carter " De Cam die tijdens de pauze over het publiek gaat om supporters te filmen bleef hangen bij Chloë en er zijn blijkbaar fanpagina's gemaakt,.. ze is bekend over de wereld!" mama hield een hand voor haar mond terwijl papa zijn hoofd liet hangen. Ze waren niet tevreden! Ze vonden dat in de media staan of aandacht krijgen van buitenaf niet goed was voor je imago! Dat je jezelf dan aanpaste en niet jezelf bleef! Hun motto was " hoe simpeler, hoe mooier" Carter en ik waren zo ook opgegroeit! We hadden nooit opvallende kleren aan of ons haar veranderde ook niet zo vaak van snit gewoon weg om dat we niet mochten veranderen hoe we waren. Sinds dat we beiden volwassener werden mochten we wel meer bepalen wat we droegen of hoe we ons haar deden maar werdt er nog steeds af en toe controle gedaan. Als tieners hou je je daar natuurlijk niet altijd aan en verstop je datgene wat je niet aan je ouders wil tonen. Toen ik  terug in mijn kamer was zette ik de tv aan, twee bekende figuren verschenen Oscar en Neymar, mijn gedachte dwaalde af bij hun blikken gisteren en lieten mijn hart sneller gaan. NEE! oke neen zo mocht ik niet denken! Zeker niet als je ouders hebt gelijk ik, ik moest er maar niet aan denken! Ik iemand die niet mocht opvallen met iemand gaan als Neymar of Oscar! En dan opvallen? Ze zouden me vermoorden...

Heey schattekes, oke ja ik weet het! Saai hoofdstuk! maar volgende wordt beter :) ik hoop dat ik wat meer votes en comments krijg! want dat inspireerd en motiveerd me om beter en meer te schrijven ( hint, hint). ;) De auditie voor het lief/ex lief van Oscar te zijn staat nog open?! Wie wil stuurt me een berichtje! Dank je voor het lezen :D

xoxo