Ik liep in een donker straatje van Japan, waar ik beter niet zou kunnen komen. Ik ben Jake, een jongen van 10 jaar, zonder ouders, zonder thuis, zonder eten. Vooral dat laatste stoorde me. Ik had al een paar dagen niets kunnen eten en ik rammelde echt van de honger. Plots rook ik iets verrukkelijk. Ik herkende het van vroeger, toen ik nog een veilige thuis had, lieve ouders, en iedere dag een volle maag. De geur kwam van de tempel. Eerst durfde ik niet, want ik wou geen dief zijn, maar mijn honger was te groot dus ging ik naar binnen. Ik liep langs een grote gang en volgde de lekkere geur. Eerst keek ik rond, maar ik zag niemand, dus liep ik de keuken binnen. Daar stond een bord sushi, het water kwam in mijn mond. Ik schrokte het naar binnen maar plots hoorde ik zware voetstappen. Er kwam en kale man binnen. Ik probeerde me te verstoppen achter een kleine sierlijke kast maar hij zag me meteen. "Wat doe jij hier?" vroeg de man vriendelijk. Ik kroop nog verder weg achter dat stomme kastje, maar ik wist dat het te laat was. "Rustig maar." zei de man. "Ik ben chieko. Kom mee, knul."ik wilde niet maar ik ging toch naar hem toe. We liepen door een paar gangen een kwamen in een kleine eetzaal er zaten een paar kinderen maar ook een paar mannen en vrouwen. Hij leidde me naar de achterste tafel er zat een vrouw te eten de man zei dit is mijn vrouw Aya " hallo " zei de vrouw " jij hebt vast honger" ik knikte dat bord had niet al mijn honger gestild, dankbaar nam ik een bord rijst aan.Nu mijn honger over was vroeg de man "wat doe jij hier helemaal alleen, Ik antwoordde "ik heb geen ouders meer meneer. Je hoeft me geen meneer te noemen hoor.
De volgende dagen was alles rustig voor mij, ik rustte en kwam terug op krachten. Ik ontdekte ook dat er veel andere kinderen in de tempel zijn.Op een avond liet chieko me naar zijn studeer kamer komen.Ik klopte op de deur en ging naar binnen. In het vertrek stond Aya in een hoek,Chieco zat aan een donker bureau.Treed naar voren kind, ik en mijn vrouw heben beslist dat je hier mag blijven,als je dat wilt. ik anwoordde ja. Dat is dan geregeld.De volgende dagen gebeurde er niets interessant meer. Ik was hier al een week en half maar ik was nog niet op verkenning geweest, dus ik besloot dat nu te gaan doen.Ik trok door gangen tot ik opeens mensen hoorde roepen,ik besloot het geluid te volgen. Na even te stappen zag ik een grote groep op een plein met wapens te oefenen. Ik vroeg me af wat ze bezig waren. Na een tijdje gekeken te hebben besloot ik het te gaan vragen aan Chieko. Ik liep terug door de gangen, vaak moest ik omkeren omdat ik verkeerd was gelopen. na een eeuwigheid te hebben gestapt was ik er geraakt.Eerst durfde ik niet aan te kloppen, toch deed ik het. Iemand riep "binnen".Ik stapte naar binnen. De kamer rook naar geplette dennenaalden, Chieko zat aan zijn bureau. Ah dag Jake wat vindt je van je nieuwe thuis ? ik andwoordde " heel mooi ". wat wou je vragen? Wat doen die jonge mannen op het plein? Jake de buiten wereld denkt dat dit gewoon een tempel is,dat klopt ook deels. ik zal beginnen bij het begin. eeuwen geledenkreeg onze leider Hiroyima de opdracht van de keizer om het land te verdedigen tegen vijanden van buitenhuis maar ook binnen huis.De opdracht werd door gegeven aan leider tot leider.Nu is het mijn beurt om de traditie voort tezetten.Om de taak tevervullen moesten we mannen trainen tot krijgers. Je hebt twee soorten krijgers de Samoerai en de minder bekende ninja's.Hier worden er ninja's getraind, het lijk mischien een sprookje maar dat is het niet.Wanneer onze leerlingen getraind zijn sturen we uit op missies door heel het land.
Toen hij dat zei wist ik direct wat ik wou worden.Een ninja ik durfde het eerst niet te zeggen maar na een paar minuten wist ik het zeker ik wou ninja worden en iets goed doen voor mijn land.
