A Last Chance to Love in this Life

One

CHAPTER ONE: The Comeback

————

"Ma, where are you?" I immediately said after my mom picked up her phone as I rang her messenger 10 times already for the past 27 minutes.

"Andito sa mall. Bakit?" I closed my eyes out of frustration.

"Tito Jom called me saying na wala ka pa sa bahay. Its past 8pm, Ma. What are you doing sa mall? Who are you with?" I opened my eyes and scroll throughout my emails. One email had me stop breathing for a second.

"Sila Chinie! Your friends. Uuwi na rin ako." Yeah, my friends. I know.

"Alright, message me pag nakauwi ka na. Bye! Love you!" I dropped the call and stared at the email that was sent like 3 days ago.

"Ano? Nakausap mo na ba ang mama mo?" Tito Joms asked. Yeah, right. After 2 years, Im back in Cagayan de Oro. My mom doesn't know, Im planning to suprise her pero she went out. She rather spend time with my old friends here in CDO.

"Yes, tito. She's with my friends. Pauwi na rin sila." Ngumiti ako at tumayo.

"Ready na lahat ng inihanda mong foods. Mukhang maraming makakakain nito, baka dalhin ng mama mo ang mga friends mo" I wish she would. I missed them pretty badly.

"Ate! May night market sa tabi ng seaside! It is a must na makapunta ka don on your first day here!" My cousin pulled me palabas. I wasn't able to agree or disagree!

Hindi naman kalayuan ang seaside rito sa amin, kung kaya naman dati noong grade 6-7 ko rito ay takot ang bumabalot sa akin sapagkat maaari na magkaroon ng tsunami. Huwag naman sana. Pero in God's grace, wala namang ganon kahit gaano pa kalakas ang lindol.

Umabot na kami sa seaside, kung dati ay madilim ang buong paligid pagsapit ng 6pm. Ngayon, sobrang liwanag dahil sa mga aesthetic bulb lights na nakapalibot sa Night Market Seaside.

Medjo wala pa masyadong tao, kakaset-up lang rin siguro ng ibang booths and stalls.

"Ate, masarap ang ruben nila rito tapos paparesan mo ng puso" tumango ako at nagtungo kami sa stall na sinasabi nya. Na-miss ko 'to. Naalala ko pa sino ang unang nagencourage sakin na kumain ng ganito. How could I forget?

Noong makaupo na kami, napansin ko ang isang stall ng kapehan. I've been craving for coffee since the moment I got here. Parang kape na ata ang dumadaloy sa katawan ko.

I went straight to the coffee stall and asked for their best sellers.

"Malaysian Latte, Hazelnut Latte and Spanish Latte po Ma'am" malaysian sounds interesting especially I've tried that in Bacolod. I tried ordering it from different local and international coffee shop in Manila but it disappoints me. I hope this one is better.

"Malaysian Latte, iced please." Tumango sya and smiled.

"Coming right up!" Habang inaantay ang iced coffee ko, nakita ko na mayroong stage sa gitna ng night market at nagseset up ang mga tao ng instruments.

Wow! 'yan ang gusto ko. May pa kantahan effect!

Mariin ko pinikit ang mata ko nang maramdaman ko ang hangin na humampas sa mukha ko. Nagdadalawang isip ako kung swerte ba ako kasi my Co-CEO's granted me a 3 months of vacation dahil raw hindi na ako nagpapahinga simula noong makagraduate ako. Pinagtabuyan nila ako sa last na pagdaong namin. Sinakto nila na papunta ang cruise rito sa Cagayan De Oro para ipatapon ako at on the spot na sabihing naka 3 months vacation ako. 3 months? Anong gagawin ko sa 3 months maliban sa may pinapatrabaho sila sakin bago raw ako magsaya. 

Napabalik ako sa realidad noong tawagin ng barista ang atensyon ko. He handed me my coffee and I went straight to our table. Nag-enjoy ako buong oras na nagstay kami sa night market. Tumawag rin after 1 hour si Tito Joms at sinabi na nakauwi na si Mama.

Agad naman kami nagtungo sa bahay. Kinabahan ako bago namin buksan ang gate, the though of having my friends at this moment makes me nervous. I haven't seen them for like years already. Who am I kidding? umaasa ba ako na narito siya? 

Pumasok na kaming dalawa ng pinsan ko sa gate at rinig ko na agad ang mama ko na tinatanong kung kanino ang mga gamit na naroon sa loob. Binuksan na ng pinsan ko ang pinto at sumigaw ng suprise. 

Dahan dahan akong pumasok at sinuyod ang buong sala. Nanatili ang mata ko sa isang bagay...