His fake wife

Chapter 1

"ALEX MAY balita ako sayo, wala si Drain dito at hindi raw sya uuwi sa Pilipinas same rin sa Lolo nya, which is I'm very exited. Kaya magkikita tayo ngayun sa labas ng Washington States."

"Okay, pero are you sure na matagal pa sya babalik? baka malaman nya ang mga ginagawa natin."

"Don't worry. pero Alex nalaman na ni Drain ang pagtatalik natin at alam nyang isang taon narin tayo, Pero ang sabi nya wala daw syang paki basta lang di 'tayo makita ng mga reporters at hindi ko raw ipapahiya ang pangalan nila."

"So all this time alam nya na pala? His really a f*cking b@st@rd, alam nyang yung asawa nya na nakikipag talik sa ibang laki pero parang wala lang para sakanya. Pero mas mabuti ngayun eh so iI can just have you."

"Haha, sige Alex mag i-impaki na 'ako sundoin mo nalang ako, okay?"

"Okay, bye love you." At nag hang-up na ito.

"ALEX I'M HERE!" Sigaw ko at yumakap ako sakanya.

"Oh, you're here napala. San mo gustong pumunta? Kasi pupunta tayo dun." Sabay halik nya sakin.

Nilagay ko ang dalawang balikat ko sa balikat nya at hinalikan ko rin sya ulit. "Uhm... Gusto ko sana na punta tayo sa labas ng Manila pero diko alam kung saan, ikaw nalang mag desisyon, halos napuntahan mo rin naman lahat ng mga lugar dito sa pilipinas."

"Mamaya nalang natin yan pag-usapan, may mga ibang tao na dito baka may makakita satin, pumasok ka muna sa kotse." sabi nya sabay lingon sa gilid gilid, kaya pumasok na 'ako sa loob ng kotse.

Nang makapasok nakami sa kotse humarap sya sakin.

"So I was planning that we should go to the uhm... Maybe sa Cebu nalang, may magagandang lugar dun, we can stay there for 2,3 or 5 months, basta gusto ko dun muna tayo."

"I think that's a good idea Alex. Sige let's go there right away, yeee im excited."

"Okay baby girl, let's go."

I wish that, when I come back here again in the next 3 or 5 months... I wish my life well change, I wish that me and Drain are gonna have a divorce. But that's too impossible to happend cause walang makakagawa sa dalawang option para mapag hiwalay kami ni Drain, but just forget that! ill just enjoy this time with my beloved man, Alex, that I haved loved for 4 years right now.

PRESENT TIME

Paw Velarde's POV.

"HELLO, Mama ko, okay napo ba kayo? wala po bang masakit sa ulo nyo?" Sabi ko sa mama ko na naka upo sa isang wheelchair ng ospital.

Katatapos ko lang sa trabaho ko bilang barista at cashier sa isang coffee shop, hindi pa kasi ako naka hanap ng trabaho as a logo designer ba kundi drawing artist sa digital, pero nag dra-drawing din naman ako kahit ganito ang sitwasyon ko.

"Owkey lang akow hehe," parang batang sabi ng Mama ko.

May sakit ang Mama ko, yung sakit nya is schizophrenia, naa-apektuhan ang pag i-isip ng Mama ko kaya ganito sya. 19 palang ako nun nang magkasakit sya, ngayun 21 na 'ako. Nag kasakit sya dahil sa kaka-trabaho ng Mama ko.

"Mabuti Ma at okay kalang, alam mo Mama dapat mag pa galing kana kasi gusto ko pupunta tayo sa Manila at dun ako hahanap ng trabaho, pero hindi kapa magaling eh, kaya magpagaling napo kayo ha," sabi ko sa kanya. At niyakap ko sya.

Habang nag kwe-kwentuhan kami ng Mama ko ay nakatulog na sya, kaya hinalikan ko si Mama sa noo at lumabas na 'ako.

Habang nag la-lakad ako palabas sa ospital may tumawag sa 'akin.

"Paw!" tawag sakin kaya napalingon ako. At nakita ko ang isang Nurse na patakbo sakin.

"Oh ano yun?" Tanong ko.

"Ito pala ang bill para ngayung month, bayarin mo raw yan next week, malaki-laki ang babayaran nyo ngayung month eh," sabi ng nurse kaya kinuha ko ang bill at ang nakalagay dun ay 50k daw ang babayarin ko, kaya bagsak balikat nanaman ako nito.

"Salamat ha, babayaran ko ito next week, di muna ako makakadalaw ni Mama mag pa-part time job nanaman ako nito, sige bye na." Umalis ako dun na bagsak balikat at may maraming buntong hininga at nag isip nanaman ako ng mahaba habang naglalakad.

Nakaka stress ang ganitong buhay promise lang, pero di dapat ako mag reklamo at sumuko kasi hindi din ako sinukuan ng Mama ko for 19 years, at nung nasa sinapupunan pa'ako di parin nya ako sinukuan.

Atsyaka, napasok nanaman sa isip ko yung nangyari last two months, may nagbayad sa bills ng mama ko and worth of 600k thousand yun sa opera. Sino kaya ang nagbabayad nun? Kaya umalis kami sa nakara-ang ospital at lumipat kami kasi baka kung sisino yun? Baka patayin ako nun kapalit ang malaking pera na binayad nun sa fees ng Mama ko.

*Phone Rings*

"Hello?" sabi ko kasi may tumawag sakin eh.

"Paw sabi daw ni boss bumalik ka 'raw rito kasi nag absent paraw si Jessica, kaya ikaw muna ang pumalit," sabi ng co-worker ko sa tawag.

"Wait, pupunta na 'ako dyan," sabi ko at hinang-up ang phone ko at pumunta na sa coffee shop na pinag tra-trabahuan ko.

Mabilis ako nag suot ng apron at tinali ang maka-kapal kung itim na buhok at pumwesto nasa cashier at pagsil-bihan ang mga mamimili dito.

"Hello, good evening, welcome to our coffee shop, how may I help you?" bati ko sa mga taong bumibili ng kape dito.