Warrior Cats Morgenrood

Hoofdstuk 2

POV Schaduwpoot

Bijna in het kamp dacht de jonge leerling. Ze sprintte de doorntunnel in en zand vloog de lucht in. Ze zag Mistpels zijn prooi net eten maar Ochtendster was nergens te bekennen.

''Ochtendster?'' riep de leerling.

Mistpels keek op naar Schaduwpoot en trippelde naar haar toe.

''Ochtendster is op patrouille'' antwoordde hij kalmpjes.

''Ik moet haar spreken, Hulstbloem is in gevaar, ze is gewond en heef een kater van de WolkClan bij zich'' miauwde Schaduwpoot snel.

Mispels keek haar geschrokken aan.

''Hulstbloem is best al lang weg, je hebt gelijk maar Hulstbloem is ons trouw'' murmelde hij bezorgt. ''Was die kater gewond?''

''Hij zat onder het bloed en was volop geraakt door een Monster'' antwoordde Schaduwpoot. "Hulstbloem droeg hem gewond weg van het Donderpad en is nu alleen in een vijandig kamp. We moeten iets doen!''

Mistpels bewoog met zijn oren en bekeek het kamp rond. ''Ik zal nu meteen een patrouille regelen om Hulstbloem veilig terug te halen'' 

POV Hulstbloem

Naaldbomen stonden hier en daar en grote heuvels kwamen inzicht. Een kleine waterplas stroomde door haar poten heen. Ruw klom Hulstbloem de heuvel op en zette stevig haar nagels in het stroeve gras. Wind waaide door haar vacht en Hulstbloem rilde.

''Fijn om weer terug te zijn'' murmelde ze weemoedig.

Langzaam kwam het kamp inzicht, een grote pootstap van de SterrenClan ingestampt boven op de heuvel. Hierdoor hadden de katten geen last van de sterke wind. Een musje vloog met de wind mee, een kat sprong de lucht in en schepte het dier uit de lucht.

''Boomvleugel'' riep de zwarte poes haar voormalig Clangenoot. Hulstbloem was blij hem terug te zien, ook al was het anders nu. Hij was van een vijandige Clan en zij voor hem ook.

Met opgezette vacht van de wind en vijandigheid stoof de bruine kater naar Hulstbloem toe. Hij verstrakte toen hij Stormklauw in haar bek zag hangen.

''Wat heb je met hem gedaan?!'' snauwde Boomvleugel naar haar. Zijn ogen keken in die van Hulstbloem en zijn blik verzachtte. Hij wist dat ik niet aan het vechten deed, al zeker niet met Stormklauw.

''Breng hem naar het kamp'' beval de kater en nam Hulstbloem mee.

Samen trippelden de katten het kamp binnen en Hulstbloem slaakte voorzichtig een zucht. Ze zullen mij niet aanvallen hoopte ze. Stormklauw hing nog steeds bebloed in haar bek en Boomvleugels vacht streek langs de hare. Met wijd opengesperde ogen bekeek ze het kamp. Leliedroom zat samen met Stormklauw zijn partner : Ambermaan voor de kraamkamer terwijl Honingveer midden in het kamp zat. De zandkleurige jager keek op toen Hulstbloem het kamp binnen kwam. Ze had haar ogen wijd opengesperd van pijn en angst.

''Storm...Stormklauw....?''

Ze verstarde, liep stijfjes naar voren en begon toen woedend naar Hulstbloem toe te rennen. Binnen een paar muizenlengtes sprong de poes met open klauwen tegen Hulstbloem aan. Ze liet Stormklauw uit haar bek vallen en rolde op haar rug. Honingveer knalde tegen haar aan en haar klauwen drukten zich in de schouders van Hulstbloem. De MistClan jager gaf een grauw en schopte met volle kracht tegen de buik van Honingveer die daarna de lucht invloog. Met een kuch landde ze op de grond, gehavend en buiten adem. Honingveer was vastgenageld aan de grond met platte oren. Ze keek Hulstbloem vuil aan.

''Wat heb je met Stormklauw gedaan?!'' snauwde Honingveer.

Haar ogen waren waterig van verdriet en pijn en keek daarna naar haar nestgenoot. Gespannen staarde Hulstbloem naar Honingveer.

''Hij rende het donderpad over'' snauwde Hulstbloem terug. ''Ik heb niks gedaan Vossenhart''

Kikkerblad, de andere commandant, kwam rennend haar hol uit.

''Raafveer, Boomvleugel breng hem naar Maanblad en Eekhoornpoot'' beval de créme gestreepte poes en keek woedend naar Hulstbloem.

''We gaan naar Besster'' miauwde ze tegen de MistClan poes.

SterrenClan laat het ze snappen bad de poes voordat ze Kikkerblad het leidershol in volgde.

POV Veerhart

De oudste werd wakker en hoorde heel wat geroezemoes.

''Wat een geluid, kan het wat rustiger?" bromde de oude kat. ''Ik heb mij rust hard nodig.''

Toen er geen reactie kwam liep hij mopperend naar buiten, om te kijken wat er aan de poot was. Een hoop katten hadden zich midden in het kamp verzameld om iets dat hij niet kon zien.

''Laat me er langs, ik moet erbij''

Zijn ogen vergrootten. Veerhart zag het nog-levende-lichaam van zijn commandant voor hem en zuchtte.

''Altijd de jonge katten, in mijn tijd konden we onszelf prima verdedigen.''

Veerhart snoof de lucht. Hulstbloem haar geur was ook in het kamp. Kwam ze zich weer aansluiten bij ons? vroeg hij zichzelf af. Of had zij Stormklauw hier gebracht?

Hij boog zijn kop uit respect, wetend dat Maanbloem hem weer zou oplappen. Veerhart draaide zijn kop om en trippelde naar de prooihoop. Blij zag hij een duif pakte hem op en zat ergens voor het oudstenhol. Veerhart begon te eten aan zijn lievelingsprooi. Het vlees van het diertje af scheurend, gleed zijn blik toch weer naar de commandant. Raafveer en Boomvleugel brachten voorzichtig Stormklauw naar het hol van de medicijnkatten. Eekhoornpoot stond met een geschrokken uitdrukking op haar gezicht en rende naar binnen om een nest klaar te maken. Terwijl Maanblad al kruiden aan het voorbereiden was.

POV Maanblad

De jonge medicijnkat sloot haar kaken om de stengels van Biezen en Smeerwortel. Maanblad beval Raafveer en Boomvleugel om Stormklauw voorzichtig neer te leggen in het nest dat Eekhoornpoot had gemaakt. De twee krijgers verlieten daarna het hol.

Haar leerling rende naar de voorraadhol om wat spinrag te pakken. Eekhoornpoot rende met de smeerwortel naar het poeltje om het nat te maken en kwam toen terug. Maanblad pakte rustig de kruid over en smeerde het over Stormklauw zijn achterpoten.

De medicijnkat pakte de biezen op en zette ze stevig naast de achterpoten van de gewonde commandant, en Eekhoornpoot bracht wat spinrag er om heen aan zodat het stevig bleef.

''Dat was het'' murmelde de medicijnkat.

''Nu is het over aan de SterrenClan'' voegde Eekhoornpoot eraan toe.

Maanblad knikte.

''Wanneer hij wakker is geef hem dan wat Jeneverbes of kruiskruid om hem aan te sterken. Als hij pijn heeft in zijn pootkussentjes laat hem dan wat Duizendblad eten en als Ambermaan hier komt laat haar voor vannacht bij hem slapen maar daarna moet ze ook zelf denken aan haar eigen kittens die ze nog verwacht van hem, dus moet ze dan terug naar de andere moederkatten'' vertelde Maanblad haar leerling.

POV Hulstbloem

Ze trippelde samen met Kikkerblad het hol in.

''Besster?'' vroeg Kikkerblad. ''Stormklauw is geraakt door een monster, hij word nu verzorgd door Maanblad en Eekhoornpoot. Hulstbloem heeft hem gered en is hier om met je te spreken.''

Ze boog haar kop en trippelde achteruit het hol uit met een laatste blik op de MistClan poes. Hulstbloem liep eerbiedig naar voren en knikte de leider toe.

''De SterrenClan eert je moed en mijn Clan dankt je voor je daad'' snorde Besster.

''Breng mijn dank over aan Ochtendster'' vervolgde ze.

Hulstbloem knikte. ''De MistClan is vast en zeker ongerust, ga terug en moge de SterrenClan je pad verlichten en leiden jonge kat''

De jager met haar zwarte vacht boog haar kop en trippelde het hol uit. Ze knikte kort Kikkerblad toe en rende toen het kamp uit. De wind in haar haren en haar zintuigen op scherp.