O ve Ben

220 18 26
                                    

Gözlerimi açtığımda çok karanlık bir yerdeydim hiç bir şey göremiyordum sadece karanlığın içindeki siyahı görüyordum koluma nazikçe bir el dokunduğunda hemen irkildim

Bana"iyimisin?"diye sordu ben bu sesi tanıyordum duymustumsarılan elleri dirseklerimi tuttu.Beni kendinden uzaklaştıracağını anlayıp ona sıkıca sarıldım ve tutmakta olduğum göz yaşlarımı serbest bıraktım.  korkma artık güvendesin dedi .

korkuyordum ama ona güveniyordum .

Yukarıdaki pencereden sızan ışık onun yüzüne vurmuştu ona baktığımda bana o koyu kahverengi gözleriyle ve çok yoğun bir şekilde bakıyordu. bir iki ayak sesi duymuştum.Bundan korkarak hemen merdivenlere yönelerek koşmaya başladım.

O karanlık yere neden geldiğimi bile bilmiyordum tek hatırladığım iki çocuğun beni sürükledigi başka bişey yok hatırlıyamıyorum ama o yani o iste oraya neden gelmiştiki?

O beni çocuklardan kurtarmıştı ona şu anda çokkk minettarım

bu şehire daha yeni taşınmısrik okulun ise ikinci günündeydik hemen dusunmelerimden ayrilip sinifin kapısını acıp içeri girdim ve sırama oturdum herkes konuşmakla meşkuldü edebiyat hocamız sınıfa girince bütün konuşmalar sona ererek herkes ayağa kalktı hocayla selamlaştıktan sonra oturduk sınıfımızın kapısı bir anda acildi vee

Ohaa!!!!

İceriye beni kurtaran ve minnettar oldugum cocuk girdi .

hocadan ozur dileyerek yanima oturdu

bidakka bidakka yaa harbi benim yanimami oturdu?evet yanima bakinca bunun bir hayal olmadigini anladim .birde sinifi goz gezdirmeye basladim tabi ya baska bos yer yoktu ki

Ben hocayi dilerken ve dersle ilgilenirken tum ders bana baktigini hissedebiliyordum.Sanki zaman çok yavaş akıyordu. Sonra hafif ondan tarafa bakiyim dedimde iste o an gozlerimiz kilitlendi utanarak hemen ondan gozlerimi kacirdim ve onume döndüm

Hocamız yoklamamızı alma ya başlamıştı bile hocamız eren diyince yanımda ki çocuk ayağa kalktı

demek ismi eren di hıı!!!

yoklama bittikten sonra hocamız beste okulumuza yeni geldi çocuklar diyip bana döndü .

bize biraz kendinden bassedermisin beste cim dedi .

kesin yanaklarım kızarmıştı ama belli etmemeye çalıştım .

Adım beste buşehire yeni taşındık. 17 yaşındayım . Eskiden Bursa da otururduk . Bazı nedenlerden dolayı buraya geldik.

Dedikten sonra yerime oturdum . Ve zaten zilde çalmaya başlamıştı.

Artık altıma edecektim hoca çıka bilirsiniz dedikten sonra ayaklandım ama eren hala oturuyordu anca o kalkarsa çıkabilirdim ama hala oturuyordu .cani sikkîn gibiydi. Belkide ben ordan gittikten sonra bir olay olmustu ama bunu bilemezdim

omzundan dürttüm ve kalkma yı düşünmüyorsun herhalde dedim dik dik bana bakti soyledigim biraz agir olmustu heralde hemde beni kurtardiktan sonra .
Ayaklandı ve sırayı sertçe itip sınıftan dışarıya çıktı.hicte beni kurtardigindaki gibi yizunde en ufak bir iyilik yoktu daha dorusu ondan eser yoktu.

bende ardından tuvalete doğru koşup içeriye girdim.

Çıktıktan sonra ellerimi yıkayıp sınıfa koştum çantamdan cüzdanımı aldım ve kantine çıkmak için merdivenlere yöneldim

tam ilk basamağımı çıkıyordum ki arkamda oturan kız yanıma gelip "merhaba kantine çıkıyorsun değilmi"" evet "dedikten sonra "seninle gelmemde bir sakınca yok değilmi "dedi.

Bende "tabiyki yok "dedim. ve gülüştük" adım cansu seninkini biliyorum" diyede eklemeyi unutmadı.

Acaba ben oradan gittikten sonra neler oldu buyik bir kavga cikmadigina eminim cunku dikkat ettigim kadariyla ismini yeni ogrendigim cocuk yani erenin yuzunde bisey yoktu.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

sonunda eve varmıştım . anhtarı çantamın3. gözünden çıkarıp anhtar deliğine soktum eve girdiğimde koca bir oh çektim bugun gerçekten yorucu bir gündü.hemen odama girip ustumdekinleri çıkardım.birdaha dışarı cıkmayacağımı bildiğim için eşofmanlarımı dolaptan cıkarıp giydim.vee sırt üstü yatağa kendimi attım ve tavanı izlemeye başladım.

Ben ve OHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin