Kitap bir parodi kitabına konu olması için tekrar yayınlanıyor okunması önerilmez
AZERBEYCAN
Azerbaycan mesajlar ile bakışırken bir anda ayağa kalkıp Rusya'nın evine gitmek için montunu aldı ve aşağı inip arabasına bindi. Kardeşinin üzülmesine izin veremezdi.
Arabadayken Kazakistan'ı aradı .
Karşı taraftan ses gelince konuşmaya başladı
"Kazakistan nasılsın?"
Kazakistan'ın sevgi dolu sesi kulağında yankılandı.
"Iyiyim abicim sen?"
"Bende iyiyim Kazakistan ama seninle konuşmamız gereken bir konu var evinde misin?"
Kazakistan'ın şaşkın sesi kulağına dolarken direksiyonu sağa kırdı. Bu yol kazakistanın evine gidiyordu.
"Evet abi ... seni bekliyorum "
Azerbaycan telefonu kapatıp hızla ilerledi.
Evde bir ceset bulacağından habersiz...
KAZAKİSTAN
Ahh ah yüzünüze bakarken o kadar utanıyorum ki...
Türkiye beni affettiğini söylüyor ama ben kendimi affedemiyorum ve 2 yıl boyunca bu yük ile yaşamak zorunda kaldım. Üzgünüm abi...
Ama ne söyleyeceğini duyacak kadar hayatta kalamayacağım...
Üzgünüm Türkiye'm ... Üzgünüm güzel kardeşim. Senden zaten hoşlanırken senin beni sadece abin olarak görmen ve dahası o gece için pişman olman beni mahvediyor...
Sen beni sevmiyorsun ve ben bu yüklerle yaşayamıyorum ;^;
Kapının kilidini açtım. Kapıyı açıp açık bıraktım ve banyoya gittim. Eğer Azer abim gelirse kapıyı kırmaya çalışmasın bir yerlerini kırar sonra aman allahım....
Banyoya gidip dolapları karıştırdım... aradığım gibi ilaçlar banyodaydı.
Kezzapı dolaptan çıkartıp elindeki ilaçlar ve kezzap ile mutfağa gitti... bitecekti. Acı çekerek ölmek onun kaderiydi ve o buna razıydı...
Orta boy bir su bardağı alıp içine kezzap döktü. Onu dikkatlice alıp odasına gitti. Yatağına yatıp hoşlandığı kıza yani biricik kardeşine mektup yazdı... ilaçları alıp sırasıyla birer avuç döküp içiyordu hepsinden...
En sonunda sıra kezzapa gelmişti....
Onu içmek için bardağı aldığımda gelen ses ile ürkünce bardak elimden düşüp bacağıma dökülünce çığlığı bastım.
"Kazakistan!"
Azer abimin sesi ile hızla ilaç şişelerini saklamaya çalıştım. Hızla çekmecelere tıkmaya çalışırken Azer abimin sesini duymam ile arkamı döndüm...
Azerbaycan odasına dalmış nefes nefese ona bakıyordu ...
O an sadece ona doğru koştum. Hayatımın son anında onunla olmak istiyordum. Hızla kapıya koşup kollarımı abimin boynuna doladım. Kafamı omuzlarına yaslayıp ağlamaya başladım.
Istemezdim böyle olsun
Herkese zarar vereyim
Kendimden nefret edeyim
Istemezdim bende...
Midemde bir yanma hissederken daha da şiddetlendi ağlamam. Ölüyordum. Hissedebiliyorum ölüyorum... daha sevdiğim kıza yani biricik kardeşime... hiçbir suçu olmayan kardeşime her şeyi itiraf edemeden.. kendi sonumu kendim yazdım... neden yaptım şu an anlayamıyorum. Şu an pişmanım. Su an yapmazdım . Atık ölmek istemiyorum. Istemiyorum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Echo✔ | Ruskey
Fanfiction!!! Kitap bir parodi kitabına konu olması için tekrar yayınlanıyor okunması önerilmez !!! Türkiye: "Onun yerinde olmak isterdim..." "Türkiye hoşlandığı Rusya'ya mesaj yazar ancak onun mesajına sevgilisi Kuzey kore cevap verir. Umudunu yitiren Türki...
