Hoofdstuk 2: duisternis

15 0 0
                                    

Ik keek op naar Aizawa ik keek hem met grote ogen aan "what the -" begon ik "EEN SCHURK" riep bakugou "w-wacht ik ben geen-" probeerde ik maar bakugou stond al voor me "dat zeggen ze allemaal" zei hij met een grijns op zijn gezicht "ik rende het klaslokaal uit en rende door de gangen ik was bang heel bang ook omdat ik wist waar klas 1A tot in staat is ik begon zachtjes te huilen "zeg alsjeblieft dat dit een droom is zeg alsjeblieft dat dit een droom is" zei ik in mezelf ik stopte voor een muur ik kon niet meer verder ik zag Aizawa die dichterbij kwam ik viel op de grond met tranen in mijn ogen en ik zag donkere schaduwen om me heen het waren een soort geesten of tenminste zo leek het ze vielen Aizawa aan ik zag dat midoriya mee vechtte en mijn geesten tegen te houden maar ze waren sterker in eens stond kirishima naast me op de een of andere manier "rustig we gaan je geen pijn doen" schreeuwde hij "IK BELOOF HET WE GAAN JE GEEN PIJN DOEN WORD RUSTIG" schreeuwde hij weer ik keek naar hem en zag dat hij het echt meende en dat ik hem echt kon vertrouwen dus werd ik rustig zelfs zo rustig dat ik flauw viel............

Opgezogen In Mijn Eigen Boek Kirishima X y/nWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu