Opgezogen In Mijn Eigen Boek Kirishima X y/n

Hoofdstuk 4: weggelopen uit angst

Y/m pov.
Ik kwam wakker in het ziekenhuis nog steeds met deze keer Aizawa die in de hoek zat met zijn slaap zak om zich heen "AAHH" riep ik en hielt een hand voor mijn mond omdat ik hem niet wilde wakker maken "chill hij is gewoon in slaap gevallen" zei een held achter me ik keek hem aan het was Hawks nummer 2 held ik mocht hem eigenlijk niet zo ik bedoel ja ik heb hem bedacht maar dat betekent niet dat ik hem moet mogen die agent komt zo om je weer wat vragen te stellen dus dan weet je wat je te wachten staat ik keek hem ongeïnteresseerd aan en draaide me om in het bed maar de agent kwam weer binnen met almight en kirishima achter hem ik klaarde op "ik hoop dat het weer wat beter gaat" zei de agent ik knikte en merkte dat Aizawa wakker was geworden ik realiseerde me ineens dat ik geen idee (moest) hebben wat hij namen zijn dus om mijn rol te behouden vroeg ik wat de namen waren nou ja niet dat ik het niet wist natuurlijk wist ik het ik ben de maker van dit boek maar nog steeds "dus we hebben je naam in het wereld namen register opgezocht maar er bestaat niemand die op jou lijkt onder de naam y/n" zei de agent ik begon het warm te krijgen wat moet ik nu ik heb geen idee wat moet ik doen moet ik het zeggen? "Er is duidelijk iets dat je ons niet vertelt y/n of als dat je naam is" zei Almight wat moest ik nu doen weet ik veel dat ze mijn naam gaan opzoeken ik kan het ze ook gewoon vertellen maar dat wil ik niet "eeeuuummm" zei ik

Kirishima pov.
"Ik zeg het je bakubro ze is geweldig haar prachtige h/c lokken en haar glinsterende e/c bollen ik hoorde van meneer aizawa dat ze haar naam niet in het namenregister konden vinden en dat ze blijkbaar niet zegt te zijn wie ze is ze zitten nu in gesprek met haar ik hoop dat het goed komt" zei ik "kun je nu JE MOND HOUDEN IK BEN MOE LAAT ME MET RUST" zei bakubro "bruh jij hebt bed tijd stel je niet zo aan" zei ik tegen hem " IK WORD GEEN HELD MET WALLEN HOU JE MOND" zei bakubro voordat hij de andere kant op ging opweg naar zijn huis. toen ik thuis was kon ik aan niks anders denken dan aan haar voordat ik in slaap viel vroeg ik me af wat er was gebeurt toen ze die dag met haar spraken en dat zou ik snel weten.
die ochtend.
"meneer aizawa weet u wat er met y/n gebeurt is" vroeg ik aan meneer aizawa hij keek niet al te blij "dat zijn jou zaken niet" zei meneer aizawa "dat zijn mijn zaken wel ik was erbij toen ze hier kwam ik heb haar rustig gekregen twee keer zelfs ze vertrouwd me ik moet het weten" zei ik tegen hem "goed, ze heeft ons nooit iets vertelt ze vluchte weg uit de ziekenboeg en we hebben haar niet gevonden ze is nog wel in de school want de beveilegings cameraas hebben niks weg zien rennen
y/n pov.
ik zat in een kast in de gang verstopt ik hoorde kirishima praten kon ik er wat aan doen dat ik bang en in de war ben ik weet niet of ik het ze moet vertellen of niet of dat kirishima echt te vertouwen is ik weet het niet ja trouwens ik weet het wel want ik heb kirishima bedacht haha