[Unicode]
"ကျနော့်မှာ ဟင့်! ကင်မ်နဲ့ရတဲ့ကိုယ်၀န်ရှိနေပြီ "
"ဘာ"
အာမေဍိတ်ပင်ထွက်မိသည်အထိ အံ့ဩသင့်ရသည်။ဒါကတိုက်ဆိုင်တာလား လုပ်ကြံမူလားမသဲကွဲဘူး။ ဒီနေ့မှ ရင်သွေးရှိမှန်းလူတွေကိုအသိပေးခဲ့တာလေ။
"ငါတို့ကဘယ်လိုယုံရမှာလဲ ဟေ့ကောင်"
ဂျီမင်းက အရှေ့ကနေကာ၍ရပ်ပြောသည်။ မောင်သူတို့ပြောနေတာတွေက မဟုတ်ဘူးမလား။ မောင်ကအနောက်တွင်ရပ်၍ငြိမ်နေသည်။
"ဒီမှာ DNAနဲ့ အဖြေလွှာ..ကင်မ်ရဲ့သွေးသားဆိုတာ ဒီလောက်ဆို လက်ခံနိုင်မယ်ထင်တယ်"
ဆေးစာရွက်ကို ထိုးပေးလာသော ဂျီဝူး။ တုန်ယီနေသောလက်တွေက တကယ်မဟုတ်ပါစေနဲ့ ဆုတောင်းရင်းနှင့်။
"မောင်"
လက်ထဲကဆေးစာရွက်တွေအားဆွဲယူကာ ဆုတ်ဖြဲလိုက်သောသူ။
"မင်းကိုငါတစ်ကြိမ်တောင် မလိုးထားဘူး ငါမသတ်ခင် ထွက်သွားလိုက် "
"ဒါဆို ဒီဗီဒီတွေကကော သက်သေများလားကင်မ်"
ဂျီဝူးကအားလုံးကိုအကွက်ချပြီးသားဖြစ်နေသည်။ မောင်မျက်ခုံးတွေက ကျုံ့သွားသည်။ ကြားထဲကဂျွန်သာလျင်လဲ တုန်လူပ်နေရတာဖြစ်သည်။
လက်ထဲသို့ထပ်၍ ထိုးပေးလာသော ဖုန်းမျက်နှာပြင်။ လက်တွေသည် အင်္ကျီအောက်စကိုလုံးခြေလို့ တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားမိသည်။
"မောင်"
ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းမြင်ရပါသော မောင့်ရဲ့မျက်နှာ။ မက်မောစွာနမ်းရိူက်နေပါသော မောင့်နူတ်ခမ်းတွေ။ သားရဲတစ်ကောင်လို ကြမ်းတမ်းနေသော မောင့်အသွင်။
"သက်လှယ်မဟုတ်ဘူးကွာ! တောက်စ်! မင်း! "
ဂျွန့်အား ကျော်၍ဂျီဝူးအား ဒေါသတကြီးလည်ပင်းအတင်းညစ်သောမောင်။ ထိုးနက်၍ မောင်မှာဒေါသတကြီးဖြစ်လို့နေသည်။ ငါမောင့်ကိုယုံတယ်။ ဒါမဲ့ ဒီvideoကကော
"ထယ်ယောင်း လက်လွန်ကုန်မယ်"
"ဒီခွေးမသားကို ဒီနေ့သတ်မှာ! "