Zatońmy w myślach || OsaSuna

𝑃𝑟𝑜𝑙𝑜𝑔.

Wkrótce nadszedł ten dzień. Ostatni dzień wakacji. Nic strasznego, to przecież tylko szkoła. Ale Osamu naprawdę się nigdzie nie śpieszyło. Niby nie miał nigdy szczególnych problemów z naukom, ale mimo wszystko nie chciał wracać do szkoły. Nie miał problemów ze znajomościami. I tak wolał być sam lub ostatecznie ze swoim bratem. Właściwie nie miał żadnych problemów szkolnych, po prostu nie miał ochoty codziennie wstawać rano. Zdecydowanie wolał pospać. W wakacje mógł spać do późnych godzin i nigdzie mu się nie śpieszyło. Teraz tylko myśli, że miał tyle planów na wakacje, a prawie żadnego nie zrealizował. Cóż, nic nie poradzi. Jeszcze bardziej będzie musiał użerać się z tym chłopakiem. Są razem w klasie. Dokładniej na drugim roku w Liceum Inarizaki. Od początku wiedział, że nie polubi się z chłopakiem. Oczywiście Atsumu, jak to w jego naturze polubił się z każdym. Osamu nie miał z nikim problemu, oprócz jednego chłopaka. Suny Rintarō. Ciemnowłosy chłopak potrafił go naprawdę mocno zirytować, co dotąd umiał tylko jego brat. W dodatku Suna również dołączył do klubu siatkarskiego. Bracia Miya wraz z Suną należą do głównego składu. Suna i Osamu nie umieli się zgrać pod żadnym względem. Sprzeczali się o najmniejszą drobnostkę. Oczywiście nie umknęło to trenerowi. Musieli się jakoś dogadać, w końcu będą musieli razem współgrać. Nigdy nie mieli dobrych relacji, więc żeby nie mieć problemów u trenera unikali siebie jak ognia. Każdy dobrze wiedział jak kończyła się ich nawet najkrótsza pogawędka. Osamu zawsze był uważany za introwertyka. Nie potrzebował wielu znajomości w porównaniu do jego brata. Atsumu cieszył się sporą popularnością w szkole. Według dziewczyn był on tym ,,przystojniejszym bliźniakiem". Choć Osamu to w żaden sposób nie interesowało. Dobrze mu było z samym sobą. Mimo wszystko nawet Osamu miał wiele ,, fanek " wśród jego rówieśników. Grał w głównym składzie drużyny siatkarskiej, wiec nikogo to szczególnie nie dziwiło. Atsumu utrzymywał równie dobre kontakty z Suną. Jego bratu się to nie podobało, ale przecież nie mógł zabronić im utrzymywania kontaktu. Suna również często bywał w domu bliźniaków. W takich momentach Osamu zamykał się w pokoju i zakładał słuchawki. Na prawdę nie miał zamiaru mieć jakiegokolwiek kontaktu z chłopakiem poza boiskiem. Atsumu nie raz próbował wyciągnąć Osamu gdy wychodził z kimś na miasto, lecz chłopak nie miał zamiaru z nikim wychodzić. Wolał być sam. Jedyna osoba z którą dał się wyciągnąć był Aran. Znali się jescze z gimnazjum. Zaprzyjaźnili się niemalże odrazu, a ich przyjaźń trwa do tej pory. Aran również należy do głównego składu drużyny siatkarskiej Liceum Inarizaki. W dodatku jest asem. Bracia Miya grają z chłopakiem od małego i umieją się idealnie zgrać na boisku. Mimo, że Osamu ma bardzo dobry kontakt z Aranem, nie wychodzi z nim i nie spotyka się za często. Widzą się jedynie w szkole, na treningach i może czasem gdy Atsumu zaprasza
kogoś do domu. Poza siatkówką Osamu interesuje się gotowaniem. Uwielbia gotować, a przygotowane przez niego jedzenie jest wręcz wybitne. Choć nie gotuje za często. Mimo, że naprawdę lubi to robić i mu to wychodzi. Nie ma na to zwyczajnie czasu. Woli poświęcać więcej czasu na siatkówkę, a teraz wraz z nowym rokiem szkolnym będzie miał o wiele mniej czasu dla siebie. W nowym roku szkolnym może zdarzyć się więcej niż mógł sobie wyobrazić.

★__________________________________★

Heja!!!
Witam w pierwszej części, a dokładniej prologu. Opowiadanie będzie napisane narratorem. ;) W książce głównym shipem jest Osasuna. Myślę, że raczej nie będzie shipów pobocznych, a przynajmniej taki mam narazie zamysł. Jest to mój pierwszy raz gdy piszę fanfiction na tej aplikacji. Zachęcam do czytania!

Miłego dnia! ★