𝐖𝐢𝐥𝐬𝐤𝐫𝐚𝐜𝐡𝐭 | 𝐏𝐚𝐛𝐥𝐨 𝐆𝐚𝐯𝐢

04.

*2 weken later

Nog 2 weken voordat het wereldkampioenschap begint, vandaag mag Gavi eindelijk weer het veld op, samen met Jade.

'Zijn we er klaar voor?' Zei Jade toen ze zag dat Pablo lachend het veld op kwam lopen. 'Zeker weten, eindelijk weer!' Roept hij enthousiast. 'Mooi zo, ik zet de pionnen neer en dan kunnen we beginnen'

'Oke Pablito, dit is de oefening: Je dribbelt naar de volgende pion, daar maak je een schijnbeweging en schiet je op doel.' Legt Jade uit. Pablo knikt en zegt 'en wat ga jij doen dan? Op doel staan?' Knipoogde hij 'als jij daar blij van wordt' lachte Jade 'dat zou ik wel willen zien ja' glimlachte Gavi.

Jade knikte en pakte snel iets uit haar tas, Pablo zag snel genoeg wat het was. 'Keepershandschoenen? Maar ik dacht dat je zei dat je helemaal niet goed kon voetballen?' Vroeg Pablo zich af. 'De klopt, ik wilde ook eerst helemaal niet meer geassocieerd worden met voetbal..' vertelde ze stilletjes 'Wat? Hoezo? Wat is er gebeurd?' Vroeg Pablo zich af. 'Dat is een heel lang verhaal, ik leg het je misschien nog wel een keer uit. Laten we snel beginnen met de training.' Kapte ze snel af en Jade rende snel naar het doel.

Pablo bleef met allemaal vraagtekens in zijn hoofd achter, maar haalde daarna maar zijn schouders op en begon met de oefening.

'Wow je bent echt goed!!' Riep Gavi vanaf een afstand naar Jade. Die op haar beurt naar hem lachte en riep 'misschien moet jij iets beter schieten!' Pablo moest lachen en schoot de volgende bal recht in de kruising.

*

'Ga je me nu nog vertellen wat er nou was over het voetbal gebeuren?' Vroeg Gavi na de trainingssessie. Jade voelde zichzelf rood worden 'een ander keertje oke? Ik heb nog heel erg veel dingen te doen, ik zie je overmorgen weer!' Loog ze en net op het punt dat ze zich wilde omdraaien zei Pablo nog. 'Heb je anders zin om morgen met mij iets te gaan eten in de stad?' Jade twijfelde even, maar zei toen. 'Ja is goed doen we!' Pablo knikte 'dan zie ik je morgen!'