True Love Kiss

Hoofdstuk 16

Als Julie en ik aankomen op school, staat Zack er al. Julie kwam vanochtend lopend naar mijn huis om daarna samen naar school te fietsen. Ik pak net mijn tas uit Julie's fiets mand als ze zegt: 'Uhm, je droomprins krijgt bezoek.'
Verbaasd kijk ik haar aan. Niet wetend wat ze bedoelt. Ze pakt mijn schouders en draait me naar Zack. Als ik het tafereel voor me zie, valt mijn mond open van woede en verbazing. Daar staat Thijssen, met zijn vrienden. Natuurlijk. Kan hij dan ook niks alleen doen? Ze staan om Zack heen in een cirkel. Zack kijkt hem met een scheve grijns aan. Tijmen zegt iets waardoor al zijn vrienden beginnen te lachen, maar Zack kijkt opeens heel serieus, gekwetst misschien wel. Dat verdwijnt al snel en kijkt weer met een scheve grijns naar Thijssen. Alsof niks hem kan kwetsen, maar ik weet wel beter. Zack zegt iets en dan gebeurt het allemaal heel snel. Ik zie Thijssens vuist op Zack afkomen. Zonder te beseffen wat ik doe, ren ik naar ze toe, maar Zack is al geraakt. Zack slaat van zich af en raakt Thijssen in zijn buik. Pijn schiet in zijn ogen, maar hij slaat al snel terug.
'Thijssen, wat is er mis met jou? Jij idiote theemuts!' roep ik woedend als we er tussen komen.
Thijssen laat een korte lach horen, maar mijn aandacht heb ik al aan Zack gegeven. Hij stuurt boze blikken richting Thijssen.
'Oh god, Zack is alles oke?' vraag ik geschrokken als ik bloed uit zijn neus zie komen. 'Het spijt me.' fluister ik, al weet ik niet waarom.
'Niks aan de hand. Gewoon een bloedneus.' zegt hij stoer. Glimlachend kijk ik hem aan. De schoolverpleegster komt snel aangerend.
'Wat is er gebeurt?' vraagt ze als ze naar Zacks neus kijkt.
'Thijssen heeft Zack geslagen. 2 keer.' Zeg ik eerlijk. Het maakt me op dit moment niet uit of ik klink als een kleuter. Thijssen moet stoppen met mensen in elkaar slaan, als ze hem niet aan staan. Ik kijk hem woedend aan. Zack wankelt even en snel pak ik zijn arm en leg hem om mijn schouders heen. 'Dank je, maar het gaat wel.' mompelt hij.

In de dokterskamer word Zack nog snel onderzocht. Zijn neus is ondertussen op gehouden met bloeden. Ik was echt even bang dat het gebroken zou zijn. Het bloedde namelijk echt hevig en het duurde echt wel even tot het eindelijk stopte met bloeden. Na een tijdje mag hij weer naar de les.
'Nu zijn we te laat voor de tekenles.' zeg ik jammerend.
Hij lacht even. 'Dan halen we die tijd toch samen in.' zegt hij zwoel.
'Oeh, romantisch.' mompel ik als ik hem aan kijk.
Hij pakt lachend mijn hand en trekt me naar het tekenlokaal.
'Hallo mevrouw.' zeg ik vrolijk in het rumoerige lokaal. 'Kunnen we de tijd die we nu gemist hebben, het vijfde uur in halen?'
De vrouw kijkt ons even een voor een streng aan voor ze knikt. 'Dan open ik voor die tijd wel even het hok hiernaast.' zegt ze dan met een warme glimlach.
Zack en ik knikken en lopen dan naar onze tafel.
Lilly zit achter ons. Waarom? Ze zit altijd achterin. Ik kan echt geen hoogte krijgen van dat kind.
'Ik hoor dat je gevochten hebt.' zegt ze flirterig als ze zich naar ons toebuigt. Mij natuurlijk weer compleet negerend.
'Nee, ik heb niet gevochten.' zegt Zack terwijl hij zijn aandacht weer op zijn tekening richt.
'Waarom ging je dan naar de schooldokter?' vraagt ze verder.
'Bloedneus.'
Lilly haalt haar schouders op en gaat weer terug zitten. Ik kijk Zack lachend aan.
'Wat?' vraagt hij onbegrijpelijk.
'Niks.' zeg ik. Ik draai me naar mijn werk en ga verder met rapunzels haar. Ik ben blij dat hij geen aandacht aan haar schonk. Dan is er toch iemand immuun voor haar charmes.

Na 20 minuten gaat de bel. Ik ruim snel alles op en ren achter Zack aan. Die al buiten het lokaal staat te wachten, aangezien ik niet zo snel was met opruimen. Als ik het lokaal uit loop, staat hij met Lilly te praten. Waarom is hij met Lilly aan het praten? Duizenden vragen spoken nu door mijn hoofd. Ik loop langzaam dichterbij en hoor ze praten. Zack lacht om iets wat Lilly zegt.
'Dus even eerlijk, ben je door Ella in elkaar geslagen?' vraagt ze ongelovig. Zack wil antwoord geven, maar ziet dan mij staan. Hij kijkt me betrapt aan.
'Praat maar verder. Ben je door mij in elkaar geslagen?' Zack kijkt me verontschuldigd aan, maar geeft geen antwoord. Dan weet ik genoeg. Ik schud mijn hoofd en ren weg.
'Ella, Ella, waar ga je heen?' Hoor ik Julie roepen als ik langs haar ren. We zouden op elkaar wachten in de aula zodat we samen naar het volgende lokaal konden lopen. Ik luister niet meer en ren naar het hoofd-trappenhuis. Ik ren de trappen op en doe de deur open die leid naar het dak. Die trap is maar zelden op slot. Waarschijnlijk omdat de meeste mensen niet eens weten dat het er is. Ik ren nog een trap op en uieindelijk sta ik op het dak. Huilend laat ik me op de grond zakken. Ik weet niet waarom ik huil. Zack heeft geen antwoord gegeven. Hij keek me alleen maar aan. Maar die blik in zijn ogen was al genoeg. Het leek alsof hij echt door mij in elkaar was geslagen. Misschien was hij dat ook wel. Waar ging dat gesprek met Thijssen over? Voordat Zack geslagen werd?
Ik weet niet hoelang ik daar lag, maar opeens staat Julie naast me.
'Hey El,' fluistert ze als ze achter me komt staan. Ik kijk op. Ze gaat naast me zitten en trekt ze me in een knuffel.

~ Zack
Ik loop het lokaal uit en Lilly loopt achter me aan.
'Lilly, waarom achtervolg je me?' vraag ik haar geïrriteerd.
'Ik achtervolg je niet. Ik wil alleen wat vragen.' zegt ze met haar flirterige glimlach. Oh, wat wil ik die glimlach er nu graag afslaan.
'Ik weet dat je in elkaar bent geslagen.'
Ik knik. 'Ja, Thijssen vindt dat ik niet meer met Ella om mag gaan.'
Ik weet niet waarom ik het zei. Het was mijn mond al uit voor ik het wist.
'Thijssen is namelijk een grote jaloerse strondbak.' zegt Lilly lachend. Ik lach even om haar woorden. 'Dus door Ella ben je in elkaar geslagen?' vraagt ze opeens heel serieus. Voor ik kan antwoorden, zie ik Cinderella staan.
'Praat maar verder, ben je door mij in elkaar geslagen?' Ik kijk haar aan, maar kan geen antwoord geven. Ik zie tranen in haar ogen staan. Ze schud haar hoofd en rent weg.
'Cinderella! Wait!' Maar ze hoort me al niet meer.
'Opgeruimd staat netjes.' zegt Lilly grijnzend. Dat had ze niet moeten zeggen, maar nog vorst ik iets kan zeggen of doen loopt ze al weer weg.

Ik ren. Ik weet niet waarheen, maar ik ren. Op zoek naar Cinderella. Ik koet haar vinden. Ik moet haar zeggen dat het niet haar schuld is. Dat ik het allemaal aan mezelf te danken heb. Als ik Julie een kant op zie rennen, ren ik haar achterna.
Julie kijkt achter zich en ziet mij. 'Jij grote idioot!' roept ze boos. 'Wat heb je gedaan?'
Ik hoor alleen maar woede in haar stem. 'Ik... Ik heb met Lilly gepraat.' stotter ik.
'Idioot!' roept ze me nog een keer toe voor ze weg rent. Ik heb het nu echt verpest. Ik ga tegen een muur staan en laat me langs de muur naar beneden glijden. Ik leg mijn hoofd op mijn knieën niet wetend wat te doen. Opeens staat er iemand naast me.
'Zack?' Het is Owen.
Ik kijk geschrokken op. 'Oh hey, Owen.'
'Oeh, problemen in sprookjesland?' vraagt Owen als hij naar me kijkt.
'Ruzie met Cinderella.' mompel ik verslagen. Hij komt naast me zitten. 'Ik denk dat ik het verpest heb. Ze zijn echt heel boos.'
'Wat? Zo'n hunk als jij?' vraagt Owen ongelovig. Ik lach om zijn stomme opmerking.
'Hier kijk, je lacht weer. Dat is een begin.'
'Weet jij waar ze kunnen zijn?'
Owen haalt zijn schouders op. 'Ella is erg op zichzelf, maar Julie gaat meestal naar het dak als ze alleen wilt zijn.'
'Waar is het dak?' vraag ik, helemaal klaar om het met de meiden goed te maken. Vooral Julie, ze maakt me namelijk een beetje bang als ze zo boos is.
'Hierboven,' zegt hij bijdehand. Hij lacht om zijn eigen stomme opmerking. 'Kom maar mee.'