İşten kovulmuştum.
Şimdi ne yapacaktım?
Göz yaşlarım sırasıyla yanaklarıma düşüyor. Engel olamıyorum. Üstelik bu gece üzerimde eski uzun hırkam bile yok.
"Ağlıyor musun?"
Sanki görecekmiş gibi elimin tersiyle gözyaşlarımı silip, yavaşça burnumu çekmiştim.
"Hayır."
"Bu gün eve gelirken seni dükkanda göremedim. İzin gününde misin?"
Keşke.
Sessiz kaldım.
"Kovuldun mu?"
"Evet."
"Başka bir iş bulursun."
Babam yaşıyorken çalıştığı tek iş, çiçekçi dükkanıydı.
"Sanmıyorum."
Ve ben bu civarda bulunan tüm çiçekçilerde sırasıyla çalışmıştım.
"Baksana elimde inanılmaz bir şarap var. Château Lafite Rothschild. Birer kadeh içer miyiz?"
Yalnız olmak, insanı bazen yanlış kararlara itebiliyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
balcony, cigarettes and flowers •zm
Fanfic"Bu duvar hep aramızda mı olacak?" "Evet." @besameoldlover |16.12.22|