Anlaşma 18+ (BillDip/Willdip one shot)

Bir kan kaynağı

Merhaba ehehe
______________________________________

Vampir UA, umarım güzeldir ✨

______________________________________

Dipper kapıyı çarparak kapattı ve tüm endişeli bağırışları ve 'çıkar beni' sözlerini duymazdan gelmek için hızla döndü. Koşarken elleri kulaklarını tıkadı.

Bir süre sonra nefes nefese yavaşladı. Muhtemelen daha iyi idare edebilirdi. Önce açıklamaya çalışmalıydım.

Ama hayır, yarın bunu yapabilirdi.

Çünkü bugün Bill'in günüydü ve tam olarak iki dakika geç gelmezse onun peşine düşecekti. Mabel'ı sakinleştirmek ve açıklamak çok uzun sürerdi.

Biraz koşarak sürekli saatini kontrol etti. Güneş hızla batıyordu ve kalp atışları yükselmeye ve midesi çalkalanmaya başladı.

Etrafına bakındı, o tanıdık ağacı buldu ve onu gördü, büyük, karanlık malikane. Yutkundu ve aceleyle oraya koştu. Kapı kolunu kavrayan eli onu şok ettiğinde havladı, saçları biraz yükseldi.

"Geç kaldın." Nefret ettiği hafif tiz ses kulağında mırıldandı, bir kol beline dolandı ve onu sert bir göğse doğru çekti. "Her zamankinden daha geç."

Dipper dişlerini gıcır dattı, hareket etmeyi, hatta nefes almayı bile reddediyordu. Kapının açılma sesi kulaklarına ulaştığında gözlerini kapalı tuttu ve neredeyse tökezleyerek öne doğru itildi, ancak insanlık dışı varlık hızla hareket ederken aynı sandığa düştü.

"Çam ağacı, kendini anlatacak mısın?" diye sordu erkek, eldivenli elini çenesine koyarak.

Dipper hiçbir şey söylemedi, gözlerini yerden ayırmadan başını salladı. Neden onu görmezden geliyordu? Bu sadece işe yarayacaktı.

"Beni görmezden gelme." Bill'in şeytani sesi içi

boş malikanede yankılandı, karanlık aura alanı doldurdu ve herhangi bir doğaüstü yaratığı uzak durması için uyardı.

"Kız kardeşim öğrendi." Dipper boğuldu, dizleri büküldü. Sarılmak üzereyken, vücudu gerilirken düşmek üzereydi.

"Şimdi o kadar da zor olmadı, değil mi?" diye sordu Bill alaycı bir tonda, burnunu yanağına sürterek.

Bill, eli omzunu sıkarak sessiz ve tehditkar evin içinde yürürken sessizliğini korudu.

Mabel çok endişelenmiş olmalı, büyükbaba'ları muhtemelen evde ve aynı zamanda endişeli. Neler olup bittiğini ve neden olduğunu bilmek isteyebilirler. Ama anlayamazlar, bilemezler.

"Endişelenme, çam ağacı. Koca kafanda çarklarının döndüğünü görebiliyorum." dedi Bill, bir odanın önünde durarak, oda.

Bunu onların iyiliği için yapıyordu.

"Hafızalarını sileceğim ve bizim altı parmağı hipnotize etmeye çalışacağım, tamam mı?" Bill söz verdi, onu büyük yatağa attı ve abartılı, gereksiz ve klişe pelerinini, ardından ceketini çıkardı.

"Ne zaman gelsem pelerini giymen gerekiyor mu?" diye sordu Dipper, ayakkabılarını tekmeleyerek.

"Hayır, ama eğlenceli." Bill sırıtarak cevap verdi.

Dipper cevap vermedi. Gözlerini kaçırdı ve dişlerini gıcırdatarak boynunu eğdi.

Bill'in sırıtışı genişledi, yüzünü davetkar boynuna eğdi, ağzını açarak tuhaf bir madde damlayan keskin dişlerini ortaya çıkardı.

Bill'in ilk gece söylediği gibi zehir buydu.

O gece...

"Hayır hayır, Mabel!" diye bağırdı Dipper, yerde yatan ve kıyafetleri kana bulanmış olan kız kardeşine koşarak.