AFTER THE BET

Kapitulli 22

-Ti sot ke mundesine qe ta korigjosh kete gabim dhe jeta prandaj ta ka dhene kete mundesi te dyte qe  ta shfrytezosh ne maksimum dhe te mos pendohesh perseri.

-C fare kam bere une per te te merituar ty me thuaj?

-Nuk e di- tha ajo duke qeshur.

Ne kompani

Ishin ne zyren e Amarit duke punuar ndersa Reina e pyet?

-Dashuri pse reagove ne ate menyre kur mami tha se do te vije gjyshja?

-E vogla ime do e kuptoni kur te vije,se keshtu me fjale do te me thoni e tepron.

-Amar mos thuaj kot ajo esht shum e mire me aq sa me ka treguar mami dhe babi.

-Po po se me ata sillet shume mire ndersa ne..

-Ne cfare Amar mos me lodh tashme.

-Jojo do ja u le suprize si ty dhe Anhelit por e kam ate ndjesine se ai do te merzitet me shpejt ndersa ne rezistojme me teper.

-Ekzaktesisht per cfare e ke fjalen.

-Eja eja se do te largohemi te ikim pak me heret ne shtepi dhe te kalojme me shume kohe se bashku.

-Okkk.

Mbasi largohen nga kompania drejtohen ne shtepi por aty i priste nje suprize.

Hapin deren dhe hyjne brenda dhe aty perballen me prinderit dhe me gjyshen qe kishte erdhur.

-Gjyshee-thot Aamri.

-Bukuroshi im mireserdhe dhe shkoi ta perqafonte fort ndersa ai ia ktheu.

-Dhe ti duhet te jesh -Reina e Amarit tim dhe iu afrua dhe e puthi ne balle.

Amari tallet -mendoi me vete Reina kjo esht si engjell.

-Si ju kam te mirit e mi?

-Jemi shum mire gjyshe si je ti?

-Tani qe ju pashe te gjitheve jam mire.

-Femije ne tashme do te largohemi dhe ju lutem kujdesuni sa me mire per gjyshen dhe mos e merzitni-thot Klea.

-Pa merak mam-i thote Anheli dhe me pas i percjellin sepse ata do te largohen.

-Mire u pafshim dhe ejani sa me shpejt se do te na mungoni.

-Edhe ne juve por e dime se do te jeni ne duar te sigurta dhe pane duke buzeqeshur nga vajzat.

-Patjeter qe po -than ato ndersa ata u larguan.

-Ejani i thone cunat dhe i hedhin krahun ne qafe vajzave dhe hyjne brenda.

-Mor mistrecet e nenes c fare beni keshtu ju??

-C fare beme tani gjyshe?pyet Anheli.

-Po pse i hidhet krahu qafes ashtu vajzes more.
Eshte turp.
Ne kohen tone ne nuk i njihnim deri diten qe martoheshim ndersa ju tashme jetoni dhe ne nje shtepi.

-Oh zot- mermeriti Anheli c na gjeti tashme.

-Te kaluara vella tha Amar duke qeshur kurse ai e pa shtremer.

-Ec moj nusja e ketij engjellit cohu dhe na bej kafe.

Ndersa Delia menjehere u cua dhe shkoi ne kuzhine.
Beri kafen dhe iu drejtua sallonit.

-Moj bije a e di ti se kafe u behet te gjitheve dhe jo vec njerit.

-Ok po shkoj ti bej tha ajo dhe u kthye por e ndaloi Reina

-Delia qendro ketu se shkoj i bej une.

Ne rregull-tha dhe shkoi te ulej prane Anhelit.

-Po jo moj bija ime eja ulu ketu prane meje se do keni kohe per njeri tjetrin.