Babam Öldükten 5 yıl sonra Annem Tekrar Evlendi. Bu kararına tabi karşı çıkmadım. Çünkü tek evladı bendim ve zamanı geldiğinde Bende evlenecektim. Yalnız yaşamasını istemediğimden kararına saygı duydum. Annemin mutlu olması bu dünya da istediğim tek şeydi. Ama Üvey Babama Kanım hiç ısınmamıştı. Bakışları hep bi değişikti. Daha 17 yaşındaydım. Annem o zamanlar çalışıyordu. Aradı beni Mesai ye Kalıcam. Yemeği hazırla Baban yesin dedi. Mutfağa gittim masayı hazırladım üvey Babam arkamdan gelip elimdeki kaşığı almaya çalıştı eli elime değdi ve gözlerimin içine baktı. O an çok korktum hemen odama çekildim kapıyı kilitledim. 10dk sonra kapımın kolu hareket etmeye başladı. Ne oldu diye tepki verdim. Kızım aç kapıyı diye seslendi. Daha da korkmuştum. Müsait değilim dedim ama bu sefer kapıyı zorlamaya başladı. Ben panikledim Müsait değilim diyerek bağırdım tekrar. Sonra üvey babam kapıyı tekmelemeye başladı. Kendini kaybetmişti kendisi alkolikti zaten. Pencereyi açıp bağırdım. Sokağın gençleri beni tanıyordu. Koşa koşa binaya yöneldiler o anda arkama döndüm ve üvey babam karşımdaydı. Ellerini boynuma attı gel buraya dedi. Çığlık çığlığa Vurmaya başladım ona. Sonra enseme vurduğu yumrukla bayılmışım. Gözümü açtığımda hastanedeydim. Annem baş ucumda ağlıyordu. Ağzımdan tek kelime çıktı. Anne çok korktum, dedim. Annem ellerimi öperek Özür dilerim kızım dedi. Birlikte ağlamaya devam ettik. Sordum anneme peki ne oldu anne diye. Annem Anlattı
Mahallenin gençleri sesini duyduktan sonra koşarak yukarı çıkmışlar İçerden senin çığlıklarını duyduklarında ise kapıyı tekmeleyip kırmışlar. Ahmet Koşa Koşa O ş.... olucak Babananın üstüne atlamış. Baban masanın üstündeki bıçağı alıp Ahmetin koluna saplamış.
O anda arkadaşları gelmiş Babanı durdurmuşlar. Seni baygın ve üstün başın yırtık halde gören Ahmet Cebinden çıkardığı bıçağı babana saplamış. Sonra Ambulansı arayıp seni hastaneye yetiştirmiş. Şimdi nezarethane de. Babansa yoğun bakımda. Haberini bekliyoruz dedi.
Ben bütün bu olanlar karşısında şaşkın şaşkın dinlerken Niye diye soruyorum kendime. Neden be Ahmet diyorum. Mahallenin en sakini En efendi çocuğu Benim yüzümden ne durumda diyorum kendime. Aradan bir gün geçti taburcu oldum. Ahmet'in duruşması vardı oraya gittim. Boynu eğik değil dimdik Hakimin suratına bakıyordu. Hakim sordu.
Neden yaptın?
- Sizden biri yardım istese ve bu bir Kadın olsa bir de sevdiğiniz bir Kadın olsa Ne Yapardınız hakim bey?
Hakim cevap verdi:
+ Polisi arardım
Ahmet tekrar cevap vererek
- Onu baygın bir halde üstü başı dağınık halde görseniz Ne Polis Gelir aklınıza Ne İnsanlığınız.
Hakim Peki Pişmanmısın? diye sordu.
Ahmet Bana Dönerek
- Hafif bir gülümsemeyle İyi olduğunu biliyorum Ya şimdi Başka Birşey istemem dedi.
Hakim 2 yıl 4 ay ceza verdi ama o gülümsemesini hiç kesmedi
Çıkarken gözlerimin içine baktı yüzü kızarmış hafif bir gülümsemeyle Sakın Üzülme dedi.
Ben ise benim yüzümden ceza almasını izliyordum. Anladım ki Hayat İyilere Kaybettirir ama kötüler ufak sıyrıklarla Kazanır.
