Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İsim:Yakari Soy isim:Nakamura Yaş:24(Mikey burda 24 yaşında)
Kişiliği:Biraz uykucu temizlik işlerinden nefret eder çoğunlukla kağıt kalem ile yorganın altına girip roman yazmaya çalışır.
Ailesi:O 12 yaşındayken trafik kazasında öldüler abisi başka ülkede çalışıyor düzenli olarak ona para yolluyor.
Bilgi:Mikey ile 2 buçuk yıl kadar sevgiliydi kalbini açtığı tek kişiydi hatta evlenmeyi küçük çocuklarının olmasını bile istiyordu . Mikey ona hiç bir şey söylemeden öylece terk edince ve saten ailesinide kaybettiği için bazı zihinsel çöküşler yaşadı.
======================================
"OFFFFF OLMUYOR AMINA KOYİM"
Kağıdı buruşturup çöpe fırlattım bir türlü romanın devamını getiremiyordum eğer yarına teslim edemezsem yayın evi beni sikicek. 2 yıldır romanın 2 kitabını yazmaya çalışıyorum daha yarısı bile bitmedi ama kağıdım bitti. Sinirle yorganı üstümden attım ve ayağa kalktım keşke kalkmaz olaydım anında gelen soğuk dalgası ile yorganı kendime sarıp evden çıktım. İnsanlar bana tuhaf bir şekilde bakıyordu pek aldırmadım alıştım artık bunlara.
Dükkana gidip bir kutu kağıt aldım ve kasaya ilerledim Kai bi kağıda birde yorgana sarılmış bana baktı ve iç çekti. Burda 7-8 aydır çalışıyordu sürekli buraya geldiğimden benim bu halime alışmıştı. Cüzdanımdan parayı çıkarmış beklerken birden cam parçalanarak dağıldı dışarıdan silah sesleri gelmeye başladı. Dükkandaki herkez bağırarak yere çökmüştü bende mal gibi dikilmiş dışarıyı seyrediyordum.
Burda bu tarz çete kavgaları fazla olmaz şans bulmuşken neden seyretmeyimki. Kısa süre sonra çetelerden birinin koruduğu arabadan beyaz saçlı biri indi tanıdık geliyordu. Yanındaki pembeli izlediğimi anlayınca bani silah doğrultu o mesafeden nasıl beni farketti anlamadım. O an hayatım film şeridi gibi gözümün önünden geçti. Silah ateşlendiği sırada Kai beni tutup yere çekti beyaz saçlı olanda pembelinin elindeki silahı çekti kurşun başka tarafa gitti. O sırada onla göz göze geldik o an beynim durdu oydu Manjiro beni asla bırakmayacağını söyleyen ama tek kelime etmeden bırakan it. Arkasını dönüp ara sokağa gitmeye başladı.Kurşunları umursamayıp oraya koştum bu kez öylece gitmesine izin veremezdim.
Yakari:MANJİRO
Sesini duyunca bana döndü ve şaşkın bir şekilde baktı onu hatırlamamı beklemiyormuş gibiydi. Bir kaç adamı bana silah doğrulttu Manjiro ise elini kaldırıp durmalarını emretti ne yapacağımı merek ediyor olmalıydı. Ona koşmaya devam ettim oysa sadece bana bakıyordu yanına gelince soluklandım ve yüzüne yaklaştım aramızda sadece milimler vardı. Kafamı geriye çekip onun tam burnuna geçirdim burnunu tutarak geriledi. Tam sinirimi azda olsa çıkarmış mutlu bir şekilde dönecekken pembeli buğazıma katana dayadı.
Manjiro:Sanzu katanayı çek.
Sanzu:Ama patron-
Manjiro:Çek dedim.
Pembeli katanayı boğazımdan çekti biraz kesmişti sanırım kan akıyordu. Şimdi o katanayı alıp bir tarafına sokmak vardı ama dua et göt korkusundan yapmıyorum. Manjiro eline mendil alıp boğazıma tuttu başlarda nazikti ama zaman geçtikçe eli ile beni boğmaya başladı. Tırnaklarımı eline geçirdim ama hayla sıkıyordu görüşüm kararmaya başladı keşke en başında tanımamazlıktan gelseydim.
======================================
Gözümü açıp yattığım yerden fırladım etrafa baktım beyaz bir odadadaydım odada sadece yattığım yatak birde sandalye vardı buğazıma dokunduğumda bandaj ile sarılı olduğunu farkettim. Yataktan kalkıp kapının oraya gittim ve bir kaç kez vurdum hiç ses gelmedi tam yatağa geri dönecekken kapı açıldı. İçeriye Manjiro girmişti ona dik dik baktım buraya getirmek yerine öldürse iyiydi.
Hiç bir şey söylemedi sadece suratıma öylece bakıyordu. Aslında şimdi daha dikkatli bakınca fazlasıyla çökmüş gibiydi göz altları siyahlamıştı ve fazlasıyla kilo vermiş gibiydi. Eli yavaşça yanağıma gitti okşadı eline sertçe vurup geri çekildim.
Yakari:Beni neden buraya getirdin eğer sana kafa attığım içinse hiç pişman değilim hatta tekrar yapmak istiyorum.
Hayla yüzüme bakmaya devam etti en sonunda konuşmiyacağını anlayıp yatağa yattım ve yorganı üstüme çektim. Uyku moduna girmişken yatağın yan tarafında bir ağırlık hissettim tam dönecekken birinin eli belime dolandı.
Manjiro:Özür dilerim ben sadece seni kendimden korumak istedim seni terkettim ama seni unutamadım her gün evinin önünde gittiğin kafelerde seni izledim. Bana doğru koşup seslendiğinde hayla beni hatırladığın için ne kadar mutlu oldum bilemezsin seni orda bırakıp tekrar gidebilirdim ama yapamadım artık sensiz olmak istemedim.
Bu ne saçmalıyor sırf bunları dedi diğe affedecektim sanki. Onun kolundan kurtulup yataktan kalktım ve yorganı çekip yere serdim sonrda üstüne yattıp gözümü kapadım. Kapı kapanma sesiyle gözümü açtığımda Manjiro yoktu hemen yorganı alıp yatağa yattım. Sikseler onu affetmedim sırf saçma sapan bir bahane uydurdu die onu öpüp sarılcak değildim kesin ben yokken kaç kişiyle olmuştu.
======================================
Evet diğer kitabıma bölüm atmak yerine bu kitabı yayınladım umarım beğenirsiniz.
