Κεφάλαιο 13

8 1 0
                                    

Η πόλη δεν ήταν τόσο άδεια όσο περίμενα αλλά μου άρεσε που είχε και λίγο κόσμο. Είχε ξημερώσει για τα καλά είναι η αλήθεια άσχετα που η ώρα ήταν 7.


Δεν μπορώ να διανοηθω ότι σε λίγο καιρό θα πηγαίνω πάλι σχολείο... Σε λίγο θα ξεκινήσουν και τα φροντιστήρια και αλήθεια δεν έχω ΚΑΜΙΑ όρεξη .


Από τις σκέψεις μου με έβγαλε ο Άλεξ ο οποίος με ρώτησε τι σκέφτομαι. Του είπα πως δεν ξέρω και πως απλά είχα χαθεί και περπατούσα. Αφού περπατήσαμε λίγο ακόμα αποφασίσαμε να πάμε προς το σπίτι.


Ανοίξαμε την πόρτα και ακούσαμε γέλια. Μπήκαμε μέσα και πηγαμε προς την κουζίνα. Εκεί ήταν ο Άρης με την Ναταλία και έφτιαχναν πρωινό. Γύρισαν προς το μέρος μας και η Ναταλία άρχισε να τσιριζει


Ε- γιατί τσιριζεις ρε βλαμμένο;


Ν- ποτέ ήρθες εσύ εδώ;; Δεν κοιμάσαι;


Αλ- δεν κοιμομασταν ήμασταν έξω


Ν-ααα είπε και μας κοίταξε λόξα με νόημα


Την κοίταξα με επιβλητικό ύφος και της είπα σκάσε. Που να της πω και τι κάναμε χτες το βράδυ θα αρχίσει να τσιριζει χειρότερα από πριν


Αλ- τι ώρα θα φύγουμε μάγκες;


Αρ- τι ώρα θέτε;


Αλ- εμείς ; Εμείς ήμαστε ξύπνιοι από τις 6 εσάς περιμένουμε


Αρ- ωραία πάμε όλοι να ετοιμαστουμε μόλις φάμε


Ε- εγώ θα πάω από τώρα γιατί θέλω να κάνω ένα ντουζ


Αλ- ωραία έρχομαι και εγώ


Ε- στο ντουζ; Ρώτησα κοιτώντας τον λόξα


Αλ- γιατί οχι;


Ε- σοβαρεψου αλεξουκο


Ανέβηκα πάνω και μπήκα μέσα στο δωμάτιο ξεκίνησα να διπλώνω τα ρούχα μου και να ετοιμάζομαι τέλος πάντων. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ακόμα πάμε σε κάμπινγκ και δεν αγοράζουμε δίκο μας σπίτι 🙄 τόσα λεφτά έχουμε.

Η πόρτα χτύπησε και πίστευα ότι θα είναι η Ναταλία, αφού εδωσα την έγκριση μου πέρασε μέρα

Double TroubleWhere stories live. Discover now