Bir Halloween Günü

3.Bölüm Acılar

Bazen insanlar önündekileri görmezler
O manzarayı gördükten sonra diğer derse kalmadan eşyalarımı toplayıp okuldan koşarak çıktım bu kadarı fazlaydı
FLASHBACK:
Her yeri ıslanmış görünce dehşete kapıldım çünkü ıslatılan eşyalarım arasında proje ödevim vardı ve o ödev için 3 aydır uğraştım geceleri uyumadım onu yaptım ve sıradaki derste bu projeyi anlatıcaktık aynısını yapma şansım yoktu, Zoey bana bakarak
-Birilerinin eşyaları ıslanmış (gülüşmeler)
-Benim de su şisem boş nasıl oldu anlamadım (gülüşmeler)
Floria:
-Bak şu işe benim su şişemde boş

Bir anda ayağı kalktı ve eline bir su şişesi aldı içi doluydu üzerime onu fırlattı her yerim ıslandı tüm sınıf güldü dayanamadım, ıslak eşyalarımı alıp koşarak okuldan çıktım arkamdan Bayan Emily her ne kadar "Dur Sarah bekle" desede durmadım eve koşarak gittim

Bunları hatırlamak dahi istemiyorum eve geldiğimde kapıyı çaldım ama kimse açmadı doğru ya annem ve babam evde yok,anahtarımı da almamıştım yani bu durumda büyükanneme gidicektim en doğrusu buydu sanırım ama büyükannemin evi bizim evimize çok uzaktı ama böylede kalamazdım o yüzden oraya doğru yol aldım yürürken aklıma hep o an geldi beni ezik düşürdükleri an, bana böyle yapamazlardı onlara bunu ödeticektim, o öldükten sonra kimseyle arkadaş olmak istemedim ve insanlarda arkadaşım olmadığından kimseyle konuşmadığımdan beni ezik olarak gördü onu çok özlüyordum belki ben onlara birşey yapamazdım ama o olsaydı yapardı bu düşünceleri kafamdan atmaya çalıştım yolda ilerlerken bir taşa takıldım ve yere sert bir şekilde düştüm canım çok yanmıştı düştüğüm yerde kaldım, sonra ayağa kalktım formamız etek olduğu için bacağım açıktaydı bundan dolayı yere düşerken bacağım sürtünmüş olucak ki büyük bir yara oluşmuştu onun verdiği acıyla ağlamaya başladım ve yürümeye devam ettim büyük annemi aradım
-Alo,Sarah tatlım
-Alo...(ağladığımdan dolayı sesim kısık çıkıyordu)
-Sarah... İyi misin sesin neden öyle birşey mi oldu?
-Annem ve Babam evde yoklar son ders boştu bende geldim ama kapı kitli ve yanıma anahtar almadım bundan dolayı içeri giremedim sana geliyorum
-Tamam hayatım bekliyorum...
(Bip)

1 saat sonra büyükannemin evine vardım kapıyı çaldım, büyükannem bacağımı görünce çok korktu ıslaklar biraz kurumuştu onu görmedi eve girdim ve büyükannem hemen yaramı sarmak için sargı bezi ve o adını bilmediğim yaralar mikrop kapmasın diye sürülen şeyi getirdi ondan biraz sürünce canım çok yanmıştı
Büyükannem
-Hayatım,sana noldu böyle?
-Yolda düştüm
-Tamam hayatım...  Bacağını sardım,aç mısın?
-Hayır
-Tamam odana çıkabilirsin ben burda dizimi izleyeceğim eğer bir şeye ihtiyacın olursa biliyorsun.
Gülümsedim ve odama geçtim büyükannemin evinde bir odam vardı  dediğim gibi hayatımın çoğunluğunu burda geçirdim bu yüzden burda daha rahat olmam için odam var hayatımda en sevdiğim kişi büyükannem,bebekliğimden beri o bana bakar ,benimle hep o oyun oynardı, annem ve babamın her zaman olduğu gibi hiç vakitleri yoktu bana akşamları hiç masal okumadılar ama büyükannem okudu, hiçbir veli gezisinde veya mezuniyetlerimde annem veya babam yoktu büyükannem vardı o benim için çok özel bir insan yanımda hep olan insan, büyükannemin kocası yani büyükbabam yıllar önce ben doğmadan ölmüş büyükannem asla onun hakkında konuşmaz nedenini bilmiyorum ama hayatımda onun hakkında tek kelime dahi söylediğini duymadım ve tekrardan onu hatırladım...