*Merhaba ben Ha-joon. Babamı yeni kaybetmem üzerine ilk defa babaannemle tanıştım ve yep yeni bir hayata başlamak zorunda kaldım. En iyisi her şeye en baştan başlayalım...
Yıl 1985
Ha-joon: Baba havalar soğumaya başladı bu gün işten döndüğünde ikimiz için de alışverişe çıkalım mı ?
Sung-ho: Peki ama sanırım akşam kar yağacak yollar tehlikeli olur. Bence akşama bakalım ona göre yola çıkarız.
Ha-joon: Ya baba ama. Bütün arkadaşlarım yep yeni montlar giyiyor bizde alalım artık!
Sung-ho: Peki benim prensesim nasıl isterse öyle olsun çıkalım bakalım. Okuldan çıktıktan sonra hemen ara beni direk okuldan alayım seni olur mu ?
Ha-joon: Tamam baba ararım seni. Şimdi uyumaya gidiyorum görüşürüz <3
*O gun her şey normaldi bende bilemezdim öyle olucağını.
Ha-joon: Seo-yun! okul çıkışında babam beni almaya gelicek beraber alışverişe gidicez. İstersen sende gel ya da evine bırakalım dışarısı çok soğuk yürüyerek gitme.
Seo-yun: Buna gerek yoktu ama peki sen bilirsin.
* Gayet mutlu bir şekilde okul çıkışında bekliyorduk babamı arayacaktım her şeyden habersiz.
( Babasını arar )
Sung-ho: Alo kızım 10 dakikaya oradayım hazır ol.
Ha-joon: Tamam babam birde şey acaba Seo-yun da bizimle gelebilir mi onu da evine bırakırız ?
Sung-ho: Peki olur. Hazırlansın arkadaşında onu da götürürüz prensesim.
*O ana kadar her şey normaldi. telefonu kapattım ve Seo-yun a dönüp;
Ha-joon: Bak gördün mü? Problem olmayacağını söylemiştim.
*Dedim. Ben annemi doğumda kaybetmiştim yani benim bir tek babam babamınsa bir tek beni vardı. Babam anneme çok aşıkmış, yani öyle söylerdi. Ben de anneme çok benzediğim için beni çok sever bir dediğimi ikiletmezdi. Bu yüzden biraz şımartılarak büyütüldüm. Babam çok para kazanan bir adam değildi bir şirkette müşteri temsilcisiydi ama bana hep her şeyin en iyisini yapardı.
*Sanırım aradan 5 yada 6 dakika geçmişti okulumuzun önündeki kavşakta bir arabanın takla atarak kaza yaptığını görmüştüm. Sonrasında babamı beklerken kaza alanına ambulanslar gelmişti.
( Telefonu çalar )
Ha-joon: He bak geldi heralde babam arıyor.
Seo-yun: Hadi bekletmeden aç.
( Telefonu açar )
Ha-joon: Alo baba neredesin, geldin mi? Baba ?
*Şoka uğramış şekilde telefonun başında kaldım...
" Umarım hikayeyi beğenirsiniz devamı ilerleyen günlerde gelicek :) "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk Bilekliği
Romancebir kızın geçirdiği zor dönemlerden sora tanıştığı yepyeni insanlar var. Peki nasıl insanlar bunlar ? ne gibi yerleri var hayatında ? tamamen kendi hayal gücüme dayalı bir hikayedir. Başka eserlerden ya da gerçek hayattan alıntı değildir!
