BOYFRIEND HYUNG | V.k

Chapter 05

Next day morning

ටේයොන්ට ඉන්න ජන්කුක් වෙනම රූම් එකක් හදලා දුන්නා. ටේයොන් තාම ඉගෙනගන්න ළමයෙක් නිසා ඒක ස්ටඩි කරන්න පුළුවන් තැනක් විදිහට හදලා දෙනකල් ටේයොන් පාඩම් වැඩ වලට එළියේ මේසයක් හදාගත්තා.

ජන්කුක්ට නෝටිස් උන දෙයක් තිබ්බා. ඒ ටේයොන් තදින්ම එයාව මගාරිනවා කියන එක. ඔහේ පැත්තට වෙලා කල්පනා කරන එක. සමහරවෙලාවට වේගෙන් අත කොහෙහරි ගහගන්න එක. කොන්ඩේ ඇදගන්න එක! ජන්කුක් ටේයොන්ගෙන් ඇහුවත් ටේයොන්ට තිබ්බේ එකම එක උත්තරයයි!

' මන් හොදින් හ්‍යුන්...'

'හොදින් වෙන්නේ කොහොමද ආහ්? ඊයෙත් කොහෙද නොකියම ගියා.. මන් දන්නේ නැද්ද ඔයාගේ හැටි..'
ජන්කුක් ටේයොන්ට කිව්වම ටේයොන් ජන්කුක් දිහා බැලුවා.

'ඔයා කොහොමද කියන්නෙ මාව හරියටම දන්නවා කියලා?'
ටේයොන් ටිකක් කේන්තියෙන් වගේ කිව්වම ජන්කුක් ටේයොන් දිහා පුදුම වෙලා බැලුවා.

'මොනාද මේ අහන්නේ?
මතක නැද්ද මූනට හම්බෙන්නේ නැතුව කතා කරන දවස් වල ඔයා කියනවා මන් විතරයි ඔයාව තේරුම් ගත්තේ කියලා..'
ජන්කුක් කිව්වම ටේයොන් කටකොනින් හිනාවුනා.

'ඔයා-මාව-කවදාවත්-තේරුම්ගත්තේ-නෑ!!'

ටේයොන් හයියෙන් කෑගැහුවා. එයාලා දෙන්නා ආගන්තුකයෝ නෙවෙයි. එයාලා හොදටම දන්න අය. චැට් කරද්දී උනත් රන්ඩුවෙලා තියෙනවනේ. හැබැයි.. ජන්කුක් ටේයොන්ගේ කේන්තිය පාලනය කරගන්න බැරි බව දන්නවා උනත් එයා ඒක දැකලා නෑ. දැන් ටේයොන් ඉන්නේ මොනාමහරි දේකට කේන්ති අරගෙන.

ටේයොන් ආවේගෙන පිට කරන විදිහ මාස ගානක් ඇතුළත ගොඩක් වෙනස් වුනා. එයා ඉස්සර දුක හිතුනම පැය ගනන් ඇඩුවත්, දැන් කරන්නේ ඒකට කේන්ති අරගෙන කාගේහරි පිටින් යවන එක! ටේයොන් සති ගානක් ස්කූල් එකෙනුත් සස්පෙන්ඩ් වෙලා හිටියේ ඒ නිසා.

'හරි දැන් මොකද කියන්නේ?'
ජන්කුක් අත් දෙක පපුව ඉස්සරහින් බැදගෙන ඇහුවම ටේයොන් දත්මිටි කාගෙන බලාගෙන ඉන්නවා ජන්කුක් දැක්කා.

ජන්කුක්ට ඔනේ උනා ටේයොන්ව ටිකක් අවුස්සලා එයාගේ ඇක්ශන් බලන්න. ජන්කුක් ලොකු හුස්මක් පාතට දාලා ටේයොන්ගේ ලගට ගියේ ඒක එච්චර හොද වැඩක් නෙවෙයි කියලා එයාටම තේරුන නිසා.