BEST OF FRIENDS (TsD'13)

Chapter 4 (A gift?)

JC's POV.

Its been week since that party happened at halos mamatay na ako ngayon sa boredom.

Nakakainis lang dahil malapit na ang pasokan at hindi ko man lang na eenjoy ang summer! tsk. Isa pa 2 weeks na lang pasokan na ibig sabihin 1 week na lamang ang natitirang araw para sa vacation ko dahil busy ako sa pagpreprepare for the opening of classes, Kami pa kasi ang mag oorganize sa freshers sa first day nila at para na din sa acquaintance party na gagawin namin sa kanila.

Wala talaga akong magagawa kung ikukulong ko lamang ang sarili ko sa room ko kaya napagpasyahan ko na pumunta na muna sa mall namin at magpa salon na lamang..nagtataka kayo siguro kung bakit ang tahimik ng buhay ko no?kasi po, wala dito ang mga baliw kong mga kaibigan ayun nagsiuwian sa kanila dumating kasi parents nila gusto nga akong isama pero umayaw ako kasi kakahiya naman dba? family bonding yon e.

Ang parents ko? ayun sa italy busy sa business namin pero okay lang naiintindihan ko naman. Mas cool nga diba? kaya kung gawin lahat ng gusto ko ng walang pumipigil sakin hahaha! (evil laugh)

(D Mall *parking area*)

I park my car at my spot, yup I have a spot here, I requested it from my dad 'coz I dont want to wait just for finding a spot, its a waste of time u know. So, andito na nga ako pagkababa ko ng kotse ay napatingin ako sa katabing kotse na pamilyar at sa bagong baba na driver din nito at napasapo na lang ako sa noo ko nung makita ko kung sino yun at kung bakit pamilyar ang kotse anak pala ni judas ang nandito! naman oo. #fate do u really hate me huh? tsk.

"oh? what a coincidence miss president? is this so called "tadhana?" Haha" then he chuckled...

"tss. tadhana your face!"

"wala ka bang kasama? gusto mo sama sakin? free ako!" sabi nya sabay open arms!

"pwede ba? tantanan mo ako?!"

"ikaw bahala! mabobored ka niyan!" pahabol na sigaw niya pero hindi ko na siya nilingon pa. bahala siya sa buhay niya! =_=

"good morning mam"

"magandang araw mam"

"magandang buhay miss"

bati sa akin ng mga staff dito. kilala ako dito since pinakilala na ako ni dad sa kanila kaya todo galang sila. Tango na lang ang sagot ko sila kasi una, wala ako sa mood. pangalawa, hindi na ako mabait. pangatlo, wala akong pake alam.pang apat, pasalamat sila at tumatango pa ako sa kanila tss.

I'm on my way to my favorite salon when my eyes caught a familiar figure of man with a girl whos happily walking with him hand by hand. I must say they're really enjoying their moment..when suddenly the guy look at my direction and because of that he caught my eyes. How I miss those eyes but theres no more I feel for him like before, he looks very shock but I just smirk and walk away.. Hatred that was I feel when I saw them again!

(*Roxan Salon*)

"Good morning miss Delacroix, what can we do for you?"

"usual, dominic"

"right away miss :)"

pinilit kong alisin sa isip ko ang nakita ko, hindi na dapat ako naaapektohan...alam ko darating din ang araw na to, dapat handa na ako e, pero bakit ganito?bakit ang sakit pa din tanggapin?siguro nasaktan lang ako ng sobra kaya ko nararamdaman ito alam ko sa sarili ko hindi ko na siya MAHAL na galit na ang nararamdaman ko sakanya at wala ng iba.