Part-32💭

294 16 4
                                    

So Near And Yet So Far
နီးလ်ွက္နဲ႔ေဝး
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"မရဘူး သရကို ဘယ္မွေခၚမသြားရဘူး ကြၽန္ေတာ္ခြင့္မျပဳဘူး"

"ဟင္...အစ္ကို..."

အစ္ကိုရဲ႕အသံကို႐ုတ္တရက္ၾကားလိုက္ရေတာ့ အန္တီခ်စ္စိန္ေရာ ကြၽန္ေတာ္ေရာ ညီမေလးပါ ၿပိဳင္တူၾကည့္လိုက္မိသည္။အစ္ကို႔ၾကည့္ရတာစိတ္တိုေနသည့္ႏွယ္။မ်က္လံုးမ်ားကလည္းနီရဲကာ မ်က္ရည္မ်ားေဝ့ေနသည္။

"ငါ့ထက္စိတ္ထိန္းပါဦးကြာ ဒါက သူတို႔မိသားစုကိစၥေလ"

"မရဘူး သရကငါ့အပိုင္"

"မင္း႐ူးေနၿပီလားငါ့ထက္"

"ဟုတ္တယ္ ငါ႐ူးေနၿပီ ငါပိုင္တဲ့သူ႔ကိုဘယ္သူစီမွမေပးႏိုင္လို႔ ငါ႐ူးေနၿပီ"

အစ္ကို႔ကိုတားေနေသာ အစ္ကိုစြမ္းထက္ႏွင့္ပါအစ္ကိုကတစ္ေယာက္တစ္ခြန္းစကားမ်ားေနေတာ့သည္။

"အစ္ကို ေတာ္ပါေတာ့ ေဒါသေလးေတာ့ေလ်ွာ့ပါေနာ္ ကြၽန္ေတာ္ဘယ္မွမသြားတာမို႔လို႔ အစ္ကိ့ုကိုထားၿပီး ကြၽန္ေတာ္ဘယ္မွမသြားပါဘူး"

အသိစိတ္မကပ္သလိုျဖစ္ေနေသာ​ေၾကာင့္အစ္ကို႔အနားကိုသြားကာ ႔လက္ေမာင္းကိုကိုင္လႈပ္ကာေျပာေတာ့မွ အစ္ကိုဟာအသိစိတ္ျပန္ဝင္လာေသာသူတစ္ေယာက္လို႔မ်က္ရည္မ်ားက်လာကာ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေသခ်ာစိုက္ၾကည့္လာသည္။ကြၽန္ေတာ္ကအစ္ကိုကြၽန္ေတာ့္ကိုဖက္လာလိမ့္မည္ဟုထင္ေသာ္လည္းအစ္ကိုကမ်က္ရည္မ်ားကိုပြတ္သုတ္ကာ အေပၚထပ္ကိုတက္ေျပးသြားသည္။

"အာ...အစ္ကို..."

"မင္းအစ္ကိုေတာ့ ႐ွက္သြားၿပီသရေရ႕"

အစ္ကိုသုတကေျပာေလေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လဲကိုယ့္လည္ပင္းကိုပြတ္ကာရယ္မိသလို အကုန္လံုးကလည္းျပံဳးတံု႔တံု႔ျဖင့္။

"အယ္..အန္တီတို႔ အေပၚမွာတက္ၿပီး မုန္႔လိုက္စားပါဦးလား"

မဆည္းဆာကအန္တီတို႔ကိုပါအေပၚမွာမုန္႔လိုက္စားဖို႔ေခၚေတာ့အန္တီလည္းအေပၚတက္လာသည့္ကိစၥကိုသတိရသည့္ႏွယ္။

"ေအး ဟုတ္သား အန္တီက မျပန္ေသးဘူးလားေမးဖို႔အေပၚတက္လာတာ မင္းတို႔ညီ္မက အိပ္ခ်င္ေနၿပီတဲ့ေလ"

So Near And Yet So Far(နီးလ်ွက္နဲ႔ေဝး)(Complete)Where stories live. Discover now