Boobytraps ~Vimma buurtpolitie

Hoofdstuk 2

'Hey Emma, zie je die plaat waar je op staat?' Vraagt Vince aan Emma. Emma kijkt naar onder, en dan naar voor en ziet een aftel klok ze kijkt wat scherper en ziet dan ook een shotgun op haar gericht. Ze knikt maar Vince ziet aan Emma dat ze bang is. 'Je gaat daar rustig op blijven staan.' Zegt Vince met een vertrouwelijke stem. 'Als ik daar van af ga, dan gaat ...' Emma stottert een beetje en raakt in lichte paniek. 'Hey nee dat gaat niet gebeuren kijk naar mij, jij gaat hier veilig van af geraken.' Zegt Vince die haar hoofd wil vast pakken maar dat toch maar niet doet voor de hoeveelheid gewicht op de plaat.

Inmiddels op kantoor. Louise en Indy zijn bezig in verband een auto diefstal deze ochtend. Patrick komt als een wervelwind binnen en loopt meteen door naar het bureau van de chef. Hij klopt niet aan maar stormt binnen. Indy en Louise kijken elkaar aan, ze weten wel zeker dat er iets aan de hand is maar niet perse dat Emma en Vince in een huis vol boobytraps zitten. Louise haalt haar schouders op en gaat verder met de auto diefstal, maar Indy is er niet gerust in en probeert vanaf zijn bureau Patrick en de commissaris af te luisteren.
'Allez Patrick, kloppen voor je binnen komt.' Zegt de chef een beetje streng. 'Sorry chef, maar ik heb nieuws via de Ditchpatch gekregen.' Zegt Patrick. 'Ja allez Patrick wat is da dan?' Vraagt de commissaris streng en nieuwsgierig tegelijk. 'Emma en Vince zitten vast.' Patrick slikt. De chef kijkt hem met grote ogen aan. 'In een huis.' Patrick slikt opnieuw. 'Dat vol ligt met boobytraps.' Voegt hij er aan toe met een tril in zijn stem van hoe gevaarlijk het eigelijk is voor de twee jongen agenten. De commissaris kijkt met vuur rode ogen.
Indy kijkt Louise geschrokken aan. Indy heeft het dus allemaal meegekregen. Louise niet, ze kijkt Indy vragend aan. Patrick en de commissaris stormen het bureau in alle agenten kijken verbaasd. 'Alles oké met Emma en Vince?' Vraagt Indy geschrokken. 'Allez Indy niet ons afluisteren hé.' Zegt de commissaris streng. 'Sorry chef ik ving het gewoon op.' Zegt Indy beleefd. 'Jongens Emma en Vince zitten in een huis dat vol boobytraps ligt.' Zegt de commissaris om het mee te delen. Louise kijkt geschrokken. 'Wat is het adres?' Vraagt ze. 'Leidenstraat 24.' Zegt Patrick. Meteen zoekt Louise het op. 'Jonas vermalen, heeft een straf blad.' Zegt ze geschrokken. 'Illegale wapen handel.' Zegt Indy. Patrick wrijft over zijn kale hoofd. 'Nee shit, dat ziet er niet goed uit jongens.'

Intussen bij Emma en Vince.
'We zullen maar naar meneertje gaan kijken.' Grapt hij om Emma af te leiden. Emma lacht wel naar hem, maar eigelijk wil ze heel hard huilen. Vince loopt naar de man en voelt zijn hart slag. 'En?' Vraagt Emma. 'Nee gene pols, was ook we te verwachten hè.' Zegt Vince. 'Hey wat waren dat met die adem halings oefeningen?' Vraagt Vince. 'Ene keer in twee keer uit.' Zegt Emma die het doet. Vince wil het ook gaan doen maar dan belt Louise. 'Hey Vince hoe staat het te voor?' Hoort hij haar zeggen door de telefoon. Vince zucht. 'Ja, Emma staat op die plaat met die Shotgun op haar gericht en een aftak klok die nu op 6,5 minuut staat.' Zegt hij. 'Die man heet Jonas Vermalen, illegale wapenhandel staat op zijn strafblad. Zie je iets waarom hij dit zou doen?' Vraagt Louise. 'Nee, geen afscheidsbrief of iets.' Zegt Vince. Louise slikt, hoort Vince door de telefoon.
'Vince?' Vraagt de commissaris. 'Geef mij Emma eens.' Voegt hij er aan toe. Vince houdt de telefoon onder Emma haar hoofd. 'Commissaris?' Vraagt Emma met een trillende stem. 'Emma? Hoe gaat het nu?' Vraagt de commissaris. Emma blijft stil, Vince ziet dat Emma haar ogen rood oplopen. 'Ik, ik ben bang.' Zegt Emma trillend. Vince zijn hart breekt door Emma er zo te zien staan. Wat moet hij doen? Hij begint de hoop ook op te geven hoor nog 4,5 minuut en dat ding gaat afgaan.
Op het commissariaat is iedereen in rep en roer. Ze weten het niet meer Hugo die in bijscholing is wordt ook ingeschakeld maar hij kan weinig doen, Indy strest er eigelijk op los. Louise heeft hem nog nooit zo gezien.