. . . .
*Lelaine's POV*
Siya si troy? gulong-gulo na ang isip ko,parang sasabog nato sa kakaisip!! mas mabuti uuwi nalang ako ng bahay para makapagpahinga,
pagdating ko,nasa sofa silang lahat,di pa ba sila umaalis diyan kanina...lumapit ako "oh anak,glad your here"si papa "well I'm not"ako,okay bastos na kung bastos "watch your words anak"si mama "well also watch your decisions!!too!!"ako "anak,listen, its for your own good"papa "no!!its for not mine,but for someone!!"ako "don't talk to us like that!"mama "well,also don't treat me like this!"ako "Lelaine,some respect they are still our parents and your parents!"pagsuway ni ate sakin "your right ate"ako "good!"papa "but, kung may pagkakataon lang na ipanganak ulit,sumubok na ako,at ako na ang makakapili ng mga magulang ko!"ako "Lelaine!!stop that!"ate "I won't!coz you don't understand!!"ako "Lelaine,your too young to act like that!!"ate "and too young to get engage!!"ako "Lelaine,stop this nonsense!"mama "I think this is not my family anymore!"ako "Lelaine,don't act like an idiot!"papa "stop,that pa!! your torturing my Princess,how could you do that to her that is against her will!"this time si kuya naman ang nagsalita,kaya tuloy tumulo na ang luha ko,si kuya lang pala ang kakampi ko,I'm so glad na magkaroon ng kuya na ganito "thank you kuya!" bulong ko sa kanya, "its ok Laine"si kuya tapos niyakap ako,then kumalas na agad "you two are great rebels of our family,how could you?!!" ate "kinasusuklaman ko kayo!!"ako,at tinap ni kuya ang balikat ko "be brave Laine,I know who's inside that...."turi niya sa bandang puso ko "well fight"patuloy niya at,umalis na ng bahay"Le----"di natuloy ni papa "sir,andito na po ang bisita niyo"maid "sige papasukin sila"papa "opo sir"maid "behave Lelaine!"bulong ni papa "try to make me,as you can!"ako ,he take a deep breath "goodevening mr. Tan,this our daughter Lelaine"papa "oh I see what a beautiful young lady,nice to meet you"si mr. Tan "its bad to meet you"bulong ko "anak umayos ka"bulong ni papa "whatever"ako "by the way your soon to be husband anak, Mr. Jake Tan"papa ,Jake?ha siya di maaari !!!ayaw ko hindi ako papayag,!isa lang ang lalaking nasa puso ko,kahit pa pilit kong magpakamanhid, may lumabas na lalaki sa pinto "JAKE???"nagtatakang tanong ko..."oh,kakilala naman pala kayo so mas maging madali nato,bukas ng gabi nakasettled na ang lahat!"papa "no!!!hindi!!!"ako sabay walk out, "Lelaine!!! binabalaan kita!!!"papa "edi kayo ang pagpakasal sa kanya kung gusto mo wag mo lang akong idamay!!kase may mahal akong iba!!"ako "Josh I'm sorry"sabi ni Jake habang nasatapat ko na siya "its not your fault,but them!"ako sabay turo sa mga magulang namin "excuse me"ako "where are you going?"Jake "somewhere kung saan walang mga bwisit sa buhay ko,wag mo akong sundan."ako sabay alis ,.Umalis ako ng bahay its already 8 in the evening.. sa ngayon isa nalang ang makatutulong sakin, pumunta ako ng simbahan ,.I shall be brave to face it. .
. . . . . . .
*Lelaine's POV*
"God bakit po ba ganun sila?di pamilya ko po sila?" sa simbahan ako habang umiiyak "oo nga po pala,nakalimutan ko,di pala kita dapat tinatanong o hinuhusgahan dahil ang lahat ay plano mo para sakin,at lahat nakakabubuti sakin,"sabi ko. huminga ako ng malalim,"panyo?"may nag-abot sakin alam ko na kung sino to" bakit ka nandito?"ako "para magdasal"siya "ahh ganun ba,congrats nalang para bukas"ako,di ko na napigilan tumulo na ang luha ko. "Lelaine,mahal kita at kaya kung lumaban para sayo"sincere na sabi niya "alam mo,di ako naniwala sa kanila noon na may forever,kase nga lahat ng bagay di nagtatagal,may darating,may aalis,laht natatapos, even love never last,pero simula nung dumating ka,kinain ko lahat yun,dahil your my only exception."ako sabay punas sa luha ko "Lelaine I'm sorry kung naging duwag ako, pero mahal kita as always di ko kayang makasal sa taong di ko mahal,may pag-asa pa bang ipaglaban kita?"siya "a broke up is like a broken mirror it is better to leave it broken than trying to hurt your feelings by fixing it...."ako "pero Lelaine,kahit ako nalang ang mag-aayos kahit masaktan man ako basta't alam ko ang pinaglaban ko"siya "nasaktan na ako,nabasag gaya ng salamin,at di na tu maaayos ng kahit na sino.....
pero kahit basag na ito kumuha ka ng kahit na maliit na bahagi at subukan mong tumingin diba andun ka parin?......dahil ikaw ang nakabasag ikaw lang din ang makakaayos.."ako at tumingin sa kanya nakatingin lang din siya sakin "Oo alam ko yun,kaya nga aayosin ko at pag-ingatan ko na di na tu mababasag ulit at mamahalin ko, Lelaine kaya mo ba akong mahalin ulit?"siya ,naalala ko ang sinabi ni kuya na fight and be brave "gaya nga ng sinabi ko kahit basag subukan mong tumingin andun ka parin,,,,.....,......paano kita mamahalin ulit?..." I pause at tumingin sa kanya nakita ko siyang nalungkot "kung di naman nawala ang pagmamahal ko sayo?"pagpatuloy ko, at ngumiti din siya, "salamat Lelaine,Mahal kita"sabi niya at niyakap ako,niyakap ko rin siya "mahal din kita Troy"ako "can I call you alex?"siya and I just nod as a response,.....ng biglang *booooggghss* sinuntok siya ng lalaki "hey stop!!!"sigaw ko, habang dumugo ang gilid ng labi ni Mike (troy) "pinauwi ka ng papa mo ngayon din!!"tapos pinusas siya nung lalaking naka formal "no let me go!!!"pagpupumiglas ni Troy "Shut your mouth or else I will kill this young lady?!!"yung lalaki,napaatras naman ako "Alex,mahal kita at ipaglaban kita tandaan mo yan!!!"sigaw niya at tuluyan nang pinasok sa kotse at umalis ,I don't even give a word,! tumulo nanaman ang luha ko,. napaupo ako sa daan ,*peeeep*may bumusina sakin di ko pinansin at may lumabas sa kotse
si kuya pala "Lelaine halika na"tapos binuhat niya ako at tuluyan ng umiyak sa dibdib niya, "its ok Lelaine,don't cry"pagpapatahan niya sakin,at pinasok na sa kotse,tahimik lang ako hanggang sa makatulog na ako........
