. . . .
*Lelaine's POV*
Si Troy kasama si Ynaliza, akala ko ba lalaban siya, akala ko ba mahal niya ako,akala lang pala yun,akala na pinapaasa lang ako at masasaktan lang din naman...pinipigilan ko na ang luha ko, "Lelaine?"sabi nila sakin, "Bat niyo ako dinala dito?"ako sabay tulo ng luha ko, "Laine----"si Antonette, "di niyo ba alam na ang sakit makita ng taong mahal mo at inaasahan mo ay may kasamang iba at masaya?"ako, "Laine ngayon ang engagement nila,dito"si Nashley ,ngayon? wala ng pag-asa ang lahat!! "bat niyo ako dinala dito?!"sigaw ko sabay takbo palabas di ko na kaya,. "Laine!!?"sigaw nila..di ako lumingon...
*Mike's POV*
andito siya,nakita niya ako na kasama si Hanna,nasaktan nanaman siya dahil sakin,nakita ko siyang tumakbo palabas,parang tinalikuran ako ng buong mundo sa nangyare..
*Lelaine's POV*
Pumunta ako sa comfort room at doon umiyak...tinawagan ko si mama.
calling........
(hello anak?)
"ma bakit mo ako dinala dito,ma ang sakit,ma naman oh"umiiyak na ako at himihikbi
(anak,anong nangyare sayo?nak,magready kana kasi naka ready na si Jake)
"ma,bakit po ba sabay lahat ng sakit ngayon? ma patayin niyo nalang ako!!"
(anak?----)
*toot tooot*
may nagtakip sakin ng panyo at black-out......
bakit kailangan pa akong kidnapin para lang masunod sila?patayin niyo nalang ako.......
pagdilat ng mata ko,.nag-adjust muna ako,nilibot ko ang paningin ko,nag-iba na ang damit ko at mukhang mas maganda,tumulo ang luha ko sa nakita ko,kailangan pa ba nilang ipamukha sakin na sila na talaga oo suko na ako,ito nakalagay:
MIKE TROY LEE
AND
YNALIZA GONZALES
Engagement party!!!
nakaupo pala ako sa isang tabi bat nanadito ako? tumayo ako at tumalikod akmang aalisna ako ng "now lets welcome the partner of mr. Lee ms.Taylor!!!"nagpalakpakan naman sila, di ko sila pinansin baka kasi mali lang ako ng pandinig "hoy babae san ka punta,tinatawag kana!"Lane na nakangiti. lumingon ako sabay hulog ng tarpouline at napalitan ng pangalan ko, tumulo na agad ang luha ko,at nakita kong papalapit na si Troy sakin,. ."di ba sabi ko ipaglalaban kita?"siya ,speechless ako, "explain "ako ,sinabi na niya sakin ang mga palabas na kagagawan ng mga papa namin para matest ang pagmamahalan namin,infairness ang galing nilang mag-act sila lahat! nakakatuwa daw ang itsura ko na umiiyak,mga loko! nalaman ko na rin na si kuya at ate ni Troy ay magbf and gf sila dati,pero namatay ang ate niya,kaya broken hearted si kuya buti nalang dumating siNashley, .I'm happy today at pwede na akong kunin ni Lord,joke. .
. . . .
*mr. Lee POV*
napagkasunduan naming ipakasal ang dalawa naming anak kase baka mahuli nanaman kami,baka matulad noon,honestly kaya namin sila minadali coz di nila napaghalataang yung dalawa are suffering from heart disease katulad sa anak kung si Tryl,.
*Lelaine's POV*
nalaman ko na may sakit pala ako sa puso,lumalala na pala ito,di na magamot,ngayon lang nalaman na huli na ang lahat at di na ito magagamot. nandito kami ngayon sa beach sa may seaside malapit ng magsunset,since 1 month narin ang nakalipas simula nung ikasal kami, humihirap narin akosa kalagayan ko,alam na niya rin ang tungkol sakin,at alam ko na rin ang tungkol sa kanya, "malulungkot kaba pag nawala ako?"ako "oo,wag kang magsalita ng ganyan please,mahal kita at alam kong lalaban tayo para sa sakit na tu diba,nalabanan nga natin ang problema natin diba?"siya, nakahiga ako ngayon sa bandang chest niya at naririnig ko ang heart beat niya "pano pag kunin na ako?"ako "hindi kita ibibigay!magmamakaawa ako!please don't make it hard for me!"siya na umiiyak na, "wag kang iiyak ha?"ako, "Lelaine naman oh!,wag kang ganyan,maging valedictorian kapa diba?"siya, tumulo nadin ang luha ko "can I have a favor?"ako "sure!"siya, "let me go,hirap na ako"ako,di na ako makahinga eh, "no,kung mawawala ka susunod ako"siya, "please wag,my favor is be happy"ako, "I'm the heppiest person pagkasama kita,sapat nayun!"siya, "let me go"ako, "wag mo akong iiwan please,di ko kaya,"siya sabay hawak sakin ng mahigpit at umiiyak siya. "I-i l-love you,bye......."
* Mike's POV*
"I-i l-love you,bye........"siya at biglang bumagsak ang kamay niya, "no,Lelaine?"ako di na siya nagsasalita,nakapikit na siya,and the most painful thing is wala na siyang buhay! "Lelaine!!!!"sigaw ko, Lord!ito ba ang babaeng pinaglaban ko,at ngayon kinuha mo na ? bakit ngayon po,sana enextend niyo nalang po!we're too young! nagsidatingan ang kabarkada namin, "Mike,what happen?"si Seun na alalang alala ,"she ,she left..."sabi ko at nakita kong tumulo an mga luha nila,ang luha ng pamilya niya at mga kaibigan na mahal siya lalo na ako,ang paglubog ng araw sabay pagbitiw niya, nag-iyakan lang kami dun,nahihirapan na akong huminga,,hiniling ko muna na makasama ko siya hanggang umaga,pinagbigyan naman nila ako,iyak lang ako ng iyak sa nakikita kong ang taong yakap ko ngayon ay ang taong mahal ko na wala ng buhay, nilapitan na nila ako na kailangan ko naraw ibigay si Lelaine sa kanila, humingi ako ng five minutes more, magsasunrise na,nanghina na ako at di na makapagmahing,binulong ko sa kanya, "i love you too Lelaine,susunid na ako......"
*Lane's POV*
nakita ko ang pagbagsak ni Mike habang yakap parin si Lelaine,tumakbo ako, "Mike?"di na siya kumikibo, kinabahan na ako ,lumapit pa ako ay nakapikit na siya "Mike!!!!?"sigaw ko at naiyak narin, how painful it is when you see a couple that are hugging each other,a lifeless couple,."Lane, baki---"di na natuloy ni Nashley ang sasabihin kase tumulo na ang luha niya,umiyak nalan kaming lahat, wala na kaming nagawa,..
araw na ngayon ng libing ng dalawa,dito ko napatunayan di lahat ng love story may happy ending, masasabi kong forever sila,hangang sa huling hininga nila magkayakap silang dalawa,sunset si Lelaine,sunrise naman si Mike,pareho sila ng lugar ng huling hininga nila at nasa piling ng isa't isa,ang pinagkakaiba lang ay ang pagsilang at ang paglubog ng araw na matatanaw sa dagat,tanging mga puso na nila ang nagdecide na sa langit nalang nila ipagpatuloy ang lahat,they are fatedly together,not here in the world but in heaven..
life is short, the way you walk in life is beautiful no one walks the road better than yourself,cause you are the only one who rule your own destiny,to choose what is between right and wrong, if there's a sunset,there will be always a sunrise,which means there will be always tomorrow and another beginning too....for them,they spend the rest of thier lives with each other. and now we're happy for them, Lelaine and Mike rest in peace.........
The End....
Fated...
-abigail joy subido
