The Moon belongs to The Sky - Completed

Chapter 05

ටික්...ටික්....ටික්....ටික්.....

බීප්...බීප්...බීප්....බීප්....

ඔලුව පැලෙන්න වගේ වේදනාව....සර්වාංගෙම මිටියකින් තලලා වගේ දැනෙන වේදනාව එක්ක මට දැනුනා මන් හුස්ම ගන්නවා....මගේ හදවත ගැහෙනවා මට දැනුනා....

මුලු ඇඟම රිදෙනවා.....ඊට හපන් ඔලුව....ගල් ගෙඩියක් තියලා වගෙ...

ඒත් මන් මේ කොහෙද ඉන්නෙ....මට එකක් පැහැදිලි මන් මැරුනේ නෑ....මුහුදු වතුර දෙබෑ කරන් මාව ගිලිලා ගියත් මන් තාම හුස්ම ගන්නවා කියන එක මට තේරුනා...මුහුද දෙබෑ කරන් මාව ගිලිලා යද්දි මට සිහිය නැතිවුනා....මට මතක මන් වැටෙනවා විතරයි...

මන් මගෙ පාවිච්චි කරන්න පුලුවන් එකම දෙයින් හොඳට ඇහුම්කන් දුන්නේ දොරක් ඇරලා වහන සද්දයක් ඇහුනු නිසා වගේම අඩි සද්දයක් ඇහෙද්දි....

"පේෂන්ට්ගේ හාට් බීට් එක නෝමල්....සිහිය එන්න දවසක්වත් යයි....දැන් බය වෙන්න දෙයක් නෑ....එයා කෝමා වෙන්න තියෙන රිස්ක් එකෙන් මිදිලා ඉන්නෙ....හැබැයි අනික් කෙනා..........."

"අනේ ඒක ලොකු දෙයක් ඩොක්ටර්....ඒත් අරයාටත් ඉක්මන්ට සිහිය එයි නේද ඩොක්ටර්..."

මට ඇහුනේ ඩැරන්ගෙ කටහඬ...

"ඒක කියන්න බෑ දරුවෝ.....දවස් දෙකකින් සිහිය ආවෙ නැත්තම් අපිට එයා ගැන බලාපොරොත්තු අතැරගන්න වෙනවා.....මොකද එයාගෙ ඔලුව වැදිලා තියෙනවා දරුණුවටම......ඒක කුඩා මොළේට සෑහෙන්න ඩැමේජ් කරලා...."

කාගැනද මෙයාලා මේ කියන්නේ...ඩැරන්ගෙ යාලුවෙක්වත්ද......කෝ එතකොට යීබෝ....එයා ඇවිත් නැද්ද....සමහරවිට නැතුවැති....එයාගෙ සතුට එයා ගාව ඉද්දි...ආයෙ මන් ගැන මොකට වද වෙන්නද....

"අනේ සර්....පුලුවන් උපරිම කරන්න.....මොකද එක්කෙනෙක් නැතිවුනොත් අනික් කෙනා ජිවත් වෙන්නෑ....ඩොක්ටර් අතේ තියෙන්නෙ ජිවිත දෙකක්...."

"අපි උපරිම.උත්සහ කරනවා මිස්ටර්....හැබැයි ඔයා වැරදි....."

"මොකක්ද ඩොක්ටර්...."

"ජිවිත දෙකක් නෙවේ......ජිවිත තුනක්......මෙයා ප්‍රෙග්නන්ට්..."

එතනින් පස්සෙ කිසි දෙයක් මට ඇහුනේ නෑ.....පියවිල තියෙන ඇස් වලින් උණු කඳුලු බින්දුවක් ගලන් යනවා දැනෙද්දි මාව ආයෙ අඳුරෙන් වහගත්තේ මගෙ බඩ උඩ තිබ්බ අතක් බඩට තද වෙද්දි......