Korkunç Gece 2

52 2 0
                                    

Bahçede toprak zemininin üzerinde kan ile yapılmış bir çarpı işareti vardı.John'da bende çok şaşırmıştık.Ben hemen garajdan kazma,kürek getirdim ve John orayı kazmaya başladı.Yarım saat sonra kazma işlemi bitmişti.Toprağın altından dikenli teller ile kaplı bir kitap çıktı.O kitapı gördüğümde öyle ürpermiştim ki hemen oradan kaçıp uzaklaşmak istiyordum.John kitabı eline aldı ve benden pense istedi ben istemeyerek de olsa alet çantasını karıştırdım ve en sonunda John'a penseyi verdim.John pense ile telleri zorda olsa kırdı.Ama ben sanki olacak herşeyden önceden haber varmış gibi çok kötü şeyler hissediyordum.John'a sürekli "Boşver John hadi eve gidelim''diyip duruyordum.Ama John sanki beni duymuyordu.Kitabı alıp hemen eve koştuk.Kitapta aynen şöyle yazıyordu"ahden vela cinnen ruhe yarkible'' oku ve yanındakine bak.Ben öyle korkmuştum ki John'a "sakın John sakın bunu yapma''dedim.Ama dediklerimin John için hiçbir önemi yoktu sanki birisi John'un içine girmişti.John kitapta yazan herşeyi yaptı.Ama aslında ilginç olan John bunu yaptıktan sonra hiç birşey olmamıştı.O gece John ile aynı odada kaldık.Çünkü ben çok korkuyodum.Sabah uyandığımızda John bana bakıp"Aman tanrım Bella sana ne olmuş böyle.'' Ben ise hiç bir şeyden habersiz John'a "Yapma John sabahları hangimiz çok güzel oluruz ki."dedim.John"hayır Bella ben ondan bahsetmiyorum kalk ve aynaya bak.''dedi.Aynaya baktığım öyle şaşırıp korkmuştum ki yüzüm de ve boynumda inanılmaz bir şekilde morluklar vardı.Tam arkama dönecektim ki sanki cama birşey yapıştı ve yere düştü.Hemen cama doğru koştum yerde kaskatı kesilmiş sırtüstü yatan bir kadın vardı.Saçları beline kadar çok uzun ve siyah dı gözleri ise öfke ve hırs ile bakıyordu öyle korkunçtu ki.Ben hemen bağırıp"Aman tanrım John şunu görüyor musun?" John"neden bahsediyorsun Bella ben birşey göremiyorum.'' dedi.Anladım ki o yaratığı sadece ben görüyordum.Yerde yatan kadın birden kalkıp bizim camın olduğu duvara tırmanmaya başladı ama başarılı olamadı.Ben artık o evde kalmak istemiyodum.Koşarak kendimi dışarı attım.Öyle hızlı koşuyordum ki belki bir çıta bile bu hızda koşamazdı.Koşarken adeta ayağıma birşey dolandı sonra ellerime sonra ise boynuma öylece kalakalmıştım birden o kadını gördüm bağırmak istiyordum ama bağıramyordum.Yaratık karşıma geçip iğrenç bir şekilde ağzından siyah uzun birşey çıkardı.Benim öylesine midem bulanmıştıkı bende tam kusacaktım o şey ağzıma girdi.Evet o şeyi içimde hissediyordum ve bu iğrenç biseydi.Daha sonra birden ayaklarıma ve ellerime dolanan şeyler çözüldü ve ben acı bir şekilde yere düştüm.Şimdide eve doğru koşmaya başladım.Eve vardığımda John endişeli gözlerle beni karşıladı"Aman tanrım Bella iyisin''diyip bana sarıldı.Bense yaşadıklarımın etkisi altında kendimi odama atmıstım.Öylesine dalgındım ki annemin ayağını kırdığını ve babamın onu new york'taki hastahaneye kaldırdığını bile önemsemiyordum.John'a biraz daha bizde kalıp kalamayacağını sordum oda kabul etti.Sonuçta herşey onun başının altından çıkmıştı o lanet olası kitapta yazanları yapmayacaktı.O gece fena bir kriz geçirdim her yerde o yaratığı görüyordum ve bedenimde inanılmaz bir acı hissediyordum.John benim öyle acı çekmeme dayanamamış olacak ki hemşire arkadaşım Laura'yı çağırmıştı.Laura duş almamın iyi geleceğini söyleyerek beni banyoya gönderdi.Ayarladığım her derece su bana çok soğuk geliyordu bende en yüksek derecede kaynar su akan duş başlığının altında öylece duruyordum.Birden bir patlama oldu suyun sıcaklığına makina dayanamamıştı ve patlamıştı ben ise alevlerin ortasında oturuyordum.Ses üzerine John ve Laura banyoya geldiler ve zorda olsa beni banyodan çıkardılar.Laura yanıklarıma pansuman yaptıktan sonra çantasından bir kitap çıkardı üzerinde"Ruhtan Kurtuluş"yazıyordı.Tüm gece Laura ve John o kitabı kurcalayıp durdular en sonunda birşey bulmuş olacaklar ki hemen bi şişe suyu alıp ellerine kitapta yazan birseyleri suya okudular.Birden gelip o suyu alıp bana döktüler.Hayatımda hiç bu kadar acı hissetmemiştim.Sanki ben gitmiş başka bir yaratık gelmişti.Laura ve John tekrar mutfağa gidip bir şişe su daha doldurdular ve onuda azar azar üstüme dökmeye başladılar.Ama ben her döküşlerinde bir rahatlama hissediyordum.Son kalan suyu döktüklerinde birden titremeye basladım ve kustum ağzımdan siyah uzun iğrenç birşey çıktı tıpkı o yaratıkta olduğu gibi.Sonra birden bire o şey kayboldu.John'da o sırada bulduğumuz kitabı telle hızlı hızlı sardı ve tekrar gömdü.Olanlarsa öyle korkmustum ki çareyi Laura'nin kollarında ağlamakta buldum.Artık rahattım ama ilerleyen günlerde ne olacağını bilmiyordum.
İşte bu John ile yaşadığımız ilk kötü anıydı daha ilginç anılar için takipte kal lütfen :)

BEN BELLAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin