ထိုအနွေးလုံးလေအား အိမ်သို့ခေါ်လာခဲ့ပြီးနောက်...
"ကျွန်တော်က အခန်းတစ်ခန်းယူမှာနော်"
"မရပါဘူးခင်ဗျာ ကျွန်တော့်ကျန်းမာရေးအတွက်ကျွန်တော်နဲ့တစ်ခန်းနဲ့နေရမှာပါ"
"ဟာ အဲ့လိုမရဘူးလေဗျ ဟို"ဒိုယောင်းငြင်းနေရင်းဘဲ ဆေးရုံအုပ်မျက်နှာနဲ့ နိုင်ငံအတွက်ဆိုတာတွေးမိပြီးစိတ်လျှော့လိုက်ပါတော့တယ်။
"ရတယ်ဗျာ ရတယ်"
စိတ်ရှုပ်သွားသောမျက်နှာလေးနဲ့ ခါနဲမိုတိုကို ဖြစ်သလိုပြောသွားသောအကောင်ပေါက်လေးဟာ သူ၏နှလုံးနေရာကိုကျီစားနေသလားပါဘဲ။
"ဒါနဲ့ မင်းရဲ့အသက်က"
"25"
"အော့် ကိုယ်က 30ကိုတစ်နှစ်ကလေးစွန်းနေတယ်ဗျာ အဘိုးကြီးလို့တော့မထင်လိုက်နဲ့နော် ကျုပ်စွမ်းဆောင်နိုင်တာ မသိရင် စမ်းသပ်ကြည့်မလား"
"ဟာ ဒီမှာ ခင်ဗျားဘာတွေပြောနေတာလဲ ကျွန်တော့်ကို အခန်းထဲလိုက်ပို့"
"အို့ အလျင်လိုလှချည်လား"
ကင်မ်ဒိုယောင်းရဲ့မျက်နှာဟာရှက်သွေးဖြာရလွန်းလို့ပေါက်ထွက်တော့မလို။ဒီလူက အထက်လူကြီးသာဆိုတယ်တအားမြင်ပြင်းကပ်စရာကောင်းပါ့"
"မင်းစိတ်ထဲကနေကိုယ့်ကိုကျိန်ဆဲနေတာလား"
ကင်မ်ဒိုယောင်းလဲ ခါနဲမိုတိုကိုခပ်စူစူးတစ်ချက်သာကြည့်၍ အိမ်အပေါ်ထပ်ဆီသို့သာ။
"ဟားဟား ဘာလေးလဲဘာလေးလဲ နဂါးသာဆို ခါနဲမိုတိုရဲ့နှလုံးသားကြီးပြာကျတော့မယ်ကွ ဟား"
_______________________
ထမင်းစားခန်းတွင်
"မင်းအကြိုက်ဟင်းတွေများရှိရင်ဒီကကြီးကြီးတို့ကို ပြောထားလို့ရတယ်နော် ကင်မ်ဒိုယုန်ရှီး"
"ကင်မ်ဒိုယောင်းပါ" ခါနဲမိုတိုကိုဂရုမစိုက်စွာထမင်းစားနေသောအကောင်ပေါက်ကထိုမှဘဲသူ့ကိုကြည့်၍စကားပြောတော့သည်။
"ဟုတ်ပြီ ပီရိုထုန်ထုန်"
"ခင်ဗျား.... ကျွန်တော်ပြီးပြီ"
အဟင်း...
________________
ကင်မ်ဒိုယောင်းမယ် သူ့ကျန်းမာရေးကိုဂရုစိုက်ရမယ်သာပြောတယ်။ဒေါင်ဒေါင်မြည်နေပြီး စကားကိုပလီပလာပြောတတ်တဲ့ထိုလူသားက လူမမာဘယ်တော့မှဖြစ်နိုင်မည်မဟုတ်။
"ဆေးရုံအုပ်ကလဲ ဘာလို့ငါ့ကိုမှခိုင်းရလဲမသိ"
ကင်မ်ဒိုယောင်းလဲမကျေမနပ်ရေရွတ်ရင်းဘဲ သူ့အတွက်ဟုပြင်ဆင်ပေးထားသောအိပ်ရာဆီသိူ့ခေါင်းချအိပ်စက်ခြင်းဆီသို့။
ချလောက်
"အိပ်သွားပြီဘဲ ဒီတစ်ခါ ကိုရီးယားကိုလာတာ မှန်သွားပြီ ပြန်ရင်တော့ ဒီအနွေးထုပ်ကိုတစ်ခါထဲခေါ်သွားရမယ် ဖိုက်တင်းခါနဲမိုတိုယိုရှီနိုရီ"
ဗိုလ်ချုပ်လို့ထင်ရက်စရာကိုမရှိ။။။။
×××
