Bu hikayede Ej daha çok özellik verdiğim olacağı için Clay belki normal kitaptaki haline benzemeyebilir.
^^^^^. .^^^^^
Ah genelde evde yalnız değildi ama bu sefer öyleydi. Clay için tatmin edici bir zaman. Ne isterse yapabilir. Hiçbir şey onu durduramaz.
Garip korku duyusunun dışında. Son zamanlarda Clay içgüdülerini dinliyordu, tanrıya şükür. Bir örnek verelim- yıldızlara bakmak için çatıya tırmanmak istedi ancak 3 dakika sonra o tuhaf "yapma" hissine kapıldı. Onu dinledi. Sabah 3'te birinin çatıda dolaştığını duydu.
Son zamanlarda tuhaf şeyler duydu ve öylece geçip giden şeyleri açıklayamadı Clay, bu yüzden olanları görmezden geldi.
...
Clay sabah bazı ürkütücü şeyler izliyordu ve birazcık yemek yemeye karar verdi*. Sonra yeniden videolara geri döndü ve Clay uykuya geri dalmak üzereyken koridorda ayak sesi duydu. Eline bir sopa alıp sıkıca tuttu, saldırmaya hazırdı.
Kişi yavaşça ve sessizce odaya girdi. Bu kişinin göz deliklerinden siyah sıvı damlayan koyu mavi bir maskesi vardı. Kurbanın uyanık olduğunu bilmeden o kişinin sakın yürüdüğünü duyabiliyordu ve Clay arkasından atladı.
"BU GECE DEGIL PISLIK!"
diye bağırdı ve maskeli kişiye sopayla saldırdı.
-DUR!DUR! LANET DUR!..
Ve son bir vuruşla katil bayıldı. Clay aslında beynini kullanarak katili bir sandalyeye bağladı, sonra Kanao'nun korkunç palyaço maskesini taktı. Tamam belki yarın beyin...
-lanet olsun?! Oh ne... Ne oluyor?
Zavallı Jack'in kafası karışmıştı ve bağlanmıştı önünde palyaço maskesi giymiş bir adam duruyordu.
"Tamam, öyleyse bana söyle- bir, kimsin sen? Ve neden burdasın?"
Kara gözlü çocuk hiçbir şey yapamayacağını zaten biliyordu ve uzun süre iç çekti.
-Önce bana Jack diyorsun ve ikincisi seni öldürmeyi ve böbreklerini yemeyi planlıyordum, ama...?
"Afedersin, sen bir yamyam olmayı planlıyordun-"
-Öyleydim ama kurban beni başarılı bir şekilde pataklamak bir yana şuanda bir şey yapamıyorum yani gündesin.
"Güzel."
Clay ona yiyecek bir şeyler verdi ve ona güvenmeyeceğini sorgulayarak baktı. Gerçekten kaybedecek bir şeyi yoktu. Jack'in ona baktığını fark etti.
"Ne istiyorsun, uhm... Jack?"
-Maskeni çıkart beni başarıyla bağlayan insanın yüzünü görmek istiyorum.
"Önce sen."
-Hayır sen.
Bu bir kaç dakika sürdü. Jack nihayet maskesini çıkarttı ve şaşırdı. Clay korkmadı. Doğru kelime şaşkındı veya belkide heyecanlandı ama bu şu anda Jack için pek önemli değildi. Yüzünü görmek istiyordu ve yaptı.
O kadar çekici olmayan bir yüze sahip çılgın bir insan bekliyordu, ama, o yanılıyor muydu?
Sari saçlı, yeşil gözlü, pembe dudakları ve maske takma yüzünden kızarmış yanakları olan yakışıklı bir erkekti.
...
Clay ve Jack artık oldukça yakınlar. Ellerinden gelen her konuda birbirine yardım ederler. Her türlü şey hakkında konuşurlar.
Birbirlerini önemsiyorlar.
!✓✓✓✓✓∆
Daha çok istek yazın nolur ben de yazarım en kısa zamanda :))
kendineaitbirgezegen
